Οι εισπρακτικές εταιρείες δεν έχουν κανένα δικαίωμα να ενημερώνουν τρίτο πρόσωπο (συγγενείς, φίλους, συνεργάτες κλπ.) για χρέη που έχει ένας οφειλέτης προς την τράπεζα. Αυτό αποφάσισε η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων (ΑΠΠΔ), επιχειρώντας να βάλει φραγμό στην ασυδοσία εισπρακτικών εταιρειών, καθώς κρίνει ως μη νόμιμες ανάλογες πρακτικές.
Η υπόθεση έφτασε στην Αρχή αφού είχε προηγηθεί σειρά καταγγελιών για δημιουργία σοβαρών ενδοοικογενειακών ζητημάτων, καθώς πολλοί οφειλέτες κατήγγειλαν ότι είχαν δεχθεί παράνομες οχλήσεις όχι μόνο οι ίδιοι, αλλά και οι οικείοι τους και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό έντασης ώστε να τεθεί ζήτημα διακινδύνευσης της υγείας τους.
Αφορμή στάθηκε η νομική υποχρέωση των εισπρακτικών εταιρειών για καταγραφή των συνομιλιών τόσο με τους οφειλέτες όσο και με τα συγγενικά ή τρίτα πρόσωπα των οφειλετών που απαντούν στις τηλεφωνικές κλήσεις των εταιρειών αυτών. Σύμφωνα με τον νόμο, η Αρχή οφείλει να ενημερώνει ότι όταν τηλεφωνεί η εισπρακτική οι συνομιλίες καταγράφονται ενώ οφείλει να ζητήσει αποκλειστικά τον οφειλέτη, με το όνομα και το επώνυμό του. Σχετικά με την τηλεφωνική επικοινωνία των εισπρακτικών εταιρειών µε τρίτο πρόσωπο – µη οφειλέτη, η Αρχή αναφέρει ότι οι σχετικές νομοθετικές διατάξεις «πρέπει να ερµηνευθούν υπό το πρίσµα της αρχής της αναλογικότητας, και δη της ειδικότερης έκφανσης αυτής, της αναγκαιότητας, αλλά και υπό το πρίσµα της αρχής του σκοπού (ν. 2472/1997), η οποία, δεδοµένου ότι ο σκοπός στην επικοινωνία µε τον τρίτο είναι η τηλεφωνική ανεύρεση του οφειλέτη, περιορίζει τα δεδοµένα που πρέπει να ανακοινώνονται στο πλαίσιο αποκλειστικά του σκοπού αυτού».
Και υπογραμμίζει ότι «η ανακοίνωση σε τρίτο – µη οφειλέτη του συνόλου των στοιχείων που επιβάλλει ο ν. 3758/2009 για την ενηµέρωση του οφειλέτη δεν είναι νόµιµη» καθώς θίγεται υπέρµετρα ο οφειλέτης από την συνεπαγόµενη αποκάλυψη σε τρίτους (συνηθέστερα στους οικείους του) της αναζήτησής του από εισπρακτική εταιρεία προφανώς για ληξιπρόθεσµη οφειλή του».
Το όλο ζήτημα παραπέμφθηκε στην Ολομέλεια ως «μείζονος σημασίας», «, προκειμένου να αποφανθεί επί των ανωτέρω ζητημάτων που αφορούν το πλαίσιο νόμιμης λειτουργίας του κλάδου των ΕΕΟ», όπως αναφέρεται στην απόφαση .
Η Ολομέλεια θα αποφανθεί αν θα επιτραπεί να καταγράφει η εισπρακτική το περιεχόμενο της τηλεφωνικής συνομιλίας με τρίτο πρόσωπο κατά την αναζήτηση του οφειλέτη. Εάν επιτραπεί αυτό, θα κριθεί με ποιον τρόπο θα πρέπει να ενημερώνεται ο μη οφειλέτης για την καταγραφή της συνομιλίας ώστε να μη θίγεται τελικά ο οφειλέτης.
Υπενθυμίζεται δε ότι υπάρχουν περιπτώσεις που ο οφειλέτης αποζημιώθηκε για ηθική βλάβη από εισπρακτικές. Στις αρχές της χρονικά ςέγινε γνωστή υπόθεση που Ειρηνοδικείο επιδίκασε αποζημίωση 6.000 ευρώ (με τους νόμιμους τόκους) σε δικηγόρο, επειδή δέχθηκε τηλεφωνικές οχλήσεις τηλεφωνικές από εισπρακτική εταιρεία, προκειμένου να διαπραγματευθεί τον τρόπο και χρόνο αποπληρωμής των οφειλών του λόγω χρήσης πιστωτικής κάρτας, χωρίς να έχει καμία σχετική ειδοποίηση από την τράπεζα ότι διαβίβασε τα στοιχεία και τα οικονομικά του δεδομένα σε τρίτους.
Σύμφωνα δε με τη δικαστική απόφαση, το δικαίωμα αποζημίωσης «γεννιέται» καιλόγω ευθύνης της τράπεζας που δεν γνωστοποίησε προηγουμένως στον πελάτη της ότι θα του ζητηθεί από εισπρακτικούς μηχανισμούς να πληρώσει, καθώς η σχετική οφειλή του μπορεί έτσι να γνωστοποιηθεί και σε τρίτα πρόσωπα που δεν θα έπρεπε να γνωρίζουν, με συνέπεια να προκληθεί στον καταναλωτή ηθική βλάβη. Η αποζημίωση αυτή μπορεί να είναι βέβαια πολύ μεγαλύτερη και να στοιχειοθετείται ευθύνη της εισπρακτικής εταιρείας, εφόσον χρησιμοποίησε μέτρα ανεπίτρεπτα που προκάλεσαν προσβολή της προσωπικότητας.