Δανεισμένος από την οικονομική επιστήμη, ο όρος value for money (ή βέλτιστη σχέση αξίας/ποιότητας, αλλά και τιμής/ποιότητας, ανάλογα αν προτιμάτε την πιο σύνθετη ή την πιο απλοποιημένη εκδοχή του) μπήκε πριν από αρκετά χρόνια στο οινικό μας λεξιλόγιο.
Από τότε, χρησιμοποιείται συστηματικά από εμπόρους και οινογράφους, για να προωθήσουν ή να περιγράψουν ένα κρασί, αν και πρέπει να παραδεχθούμε όχι με ενιαίο τρόπο -γεγονός που εξηγείται σε μεγάλο βαθμό από το έντονο στοιχείο υποκειμενικότητας το οποίο εμπεριέχεται στην αξιολόγηση, κυρίως, της παραμέτρου «ποιότητα».
Με άλλα λόγια, ενώ η τιμή εκφράζεται με έναν απόλυτο αριθμό, στην εκτίμηση της ποιότητας υπεισέρχονται παράγοντες όπως η αξιακή κλίμακα που δημιουργείται με την εμπειρία και την εξάσκηση, οι γευστικές προτιμήσεις, που έστω και υποσυνείδητα επηρεάζουν την κρίση μας, η ικανότητα αντίληψης των διαφορετικών χαρακτηριστικών του κρασιού, που δεν είναι ίδια σε όλους τους ανθρώπους, και πολλοί άλλοι.
Επομένως, κάθε φορά που βρισκόμαστε μπροστά στη φράση «πολύ καλή σχέση τιμής/ποιότητας» καλό είναι να προσθέτουμε, νοερά έστω, «κατά την κρίση του γράφοντος ή του προτείνοντος».
Έχοντας κάνει την παραπάνω εισαγωγή, μπορώ να αποκαλύψω τις προσωπικές μου προτιμήσεις σε λευκά και κόκκινα κρασιά, στην κατηγορία τιμής κάτω από 8€ στο ράφι, με κριτήριο την καλή σχέση τιμής/ποιότητας.
Η σειρά της παρουσίασης είναι τυχαία.
Διαβάστε τη συνέχεια του κειμένου στο travel.gr