«Δεν υπάρχει ασφάλεια χωρίς δημοκρατία», διαμηνύει ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτρης Βίτσας. Μετά δε, τα πρόσφατα τρομοκρατικά χτυπήματα, υπογραμμίζει ότι υπάρχουν δύο δρόμοι αντιμετώπισης της κατάστασης αυτής: Ο πρώτος με τείχη και αυταρχισμό, ο δεύτερος με ανθρωπισμό, ασφάλεια και δημοκρατία.
Στο κεφάλαιο της διαπραγμάτευσης ο υπουργός επιχειρηματολογεί ότι έχουν γίνει τα πάντα από την κυβέρνηση, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει, άρα θα πρέπει να σταματήσουν οι τακτικές από την άλλη πλευρά. Πεποίθησή του ότι «η αξιολόγηση μπορεί να κλείσει πολύ εύκολα», αναγνωρίζει ωστόσο ότι «δεν είναι στο χέρι μας να την κλείσουμε».
Ο αναπληρωτής υπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτρης Βίτσας στέλνει όμως, με συνέντευξή του στο ΑΠΕ -ΜΠΕ, και ένα μήνυμα στην Άγκυρα: Ότι η επιθετική ρητορική αλλά και οι παραβιάσεις από τη γείτονα, αντιμετωπίζονται με νηφαλιότητα, ψυχραιμία και αποφασιστικότητα, και, επιπλέον, τα ελληνικά κεκτημένα δεν παραχωρήθηκαν, έχουν κερδηθεί με αγώνες -και μετά ήρθαν οι Συνθήκες και τα επισημοποίησαν, ως εκ τούτου «δεν τα βάζουμε σε κανένα τραπέζι συζήτησης».
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του αναπληρωτή υπουργού Εθνικής ‘Αμυνας Δημήτρη Βίτσα στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων:
Ερ. Μια Ευρώπη σε αναστάτωση, κύριε υπουργέ. Βία, τρομοκρατία, ξενοφοβία. Τι μέρες ξημερώνουν και ποιο το πολιτικό αντίδοτο;
Απ. Καταρχήν δεν είναι μόνο η Ευρώπη σε αναστάτωση, αλλά μια ολόκληρη περιοχή σε αναστάτωση. Πρέπει να πούμε ότι το κύριο χαρακτηριστικό είναι ο πόλεμος στη Συρία και οι επιθέσεις του ισλαμικού κράτους, δηλαδή του ISIS -και πολύ …πάει να τους λέμε «Ισλαμικό Κράτος». Υπάρχει το εξής ζήτημα. Έχει αλλάξει πάρα πολύ το κλίμα. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε δύο κατευθύνσεις. Μία κατεύθυνση είναι η δημιουργία τειχών και αυταρχικών κρατών. Είναι η κατεύθυνση που πρέπει να αποφύγουμε. Η άλλη κατεύθυνση είναι να οδηγήσει σε συγκεκριμένες δράσεις, συγκεκριμένη περίσκεψη όπως και διαδικασία ανθρωπιστικής διαχείρισης του προσφυγικού αλλά και διαμόρφωση συνθηκών ασφάλειας για τους Ευρωπαίους πολίτες στο επίπεδο της δημοκρατίας. Εγώ θέλω να τονίσω ότι η ασφάλεια είναι σημαντικό δικαίωμα αλλά δεν υπάρχει ασφάλεια αν είναι έξω από τη δημοκρατία.
Ερ: Και πώς όλη αυτή η κατάσταση επηρεάζει το προσφυγικό ζήτημα στη χώρα μας κύριε υπουργέ;
Απ: Κανονικά δεν πρέπει να το επηρεάζει. Αλλά βλέποντας στον περίγυρό μας θα έλεγα ότι εμείς παίρνουμε μέτρα ώστε να μην το επηρεάσει. Τι εννοώ με αυτό; Εννοώ ότι από τη μια μεριά συνεχίζουμε στο να προσπαθούμε ώστε στο επίπεδο της Ευρώπης να είναι αναγκαστικός ο καταμερισμός των προσφυγικών ροών. Από την άλλη μεριά κοιτάζουμε ώστε η διαμονή στην Ελλάδα να είναι η αξιοπρεπέστερη δυνατή. Και από μια τρίτη μεριά, ο έλεγχος των ανθρώπων, οι οποίοι περνούν τα σύνορα μας θαλάσσια ή χερσαία, να είναι ο πρέπον με σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια βέβαια.
Ερ: Να έρθουμε τώρα και στα της διαπραγμάτευσης. Θα προλάβει τελικώς κύριε υπουργέ η κυβέρνηση τον αγώνα ταχύτητας για έγκυρο κλείσιμο της αξιολόγησης και ένταξης στην ποσοτική χαλάρωση; Τι εκτιμάτε;
Απ: Εγώ θεωρώ ότι από τη μεριά της ελληνικής κυβέρνησης έχουν γίνει τα πάντα και οι στόχοι έχουν πιαστεί. Οπότε για να μην χρησιμοποιήσω άλλη λέξη, θα ήταν άδικο να μην κλείσει σύντομα η δεύτερη αξιολόγηση, ώστε να έχουμε όλα τα κέρδη από αυτό το κλείσιμο. Και εννοώ το εξής: ότι από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης έχουν γίνει όλα τα συμφωνηθέντα, έχουν πιαστεί και έχουν υπεραποδώσει οι στόχοι. Άρα, πρέπει, από την άλλη μεριά, να σταματήσουν τις πολλές τακτικές που πέφτουν πάνω στο τραπέζι και να ανταποκριθούν στα οφειλόμενα από τη συμφωνία. Άρα η δική μου άποψη είναι ότι -αν το δει κανείς από την άποψη των στοιχείων- η αξιολόγηση μπορεί να κλείσει πολύ εύκολα. Βεβαίως δεν είναι στο χέρι μας να την κλείσουμε.
Ερ: Επί τη ευκαιρία, ποια συμπεράσματα έχετε εσείς βγάλει από την ανακοίνωση των κυβερνητικών μέτρων για τους χαμηλοσυνταξιούχους και τους κατοίκους του Αιγαίου. Και σας ρωτώ γιατί οι πολιτικοί σας αντίπαλοι σάς κατηγορούν ότι ο χειρισμός της κυβέρνησης στο θέμα δεν ήταν ο καλύτερος δυνατός.
Απ: Ο χειρισμός της κυβέρνησης στο θέμα είναι ο κυριαρχικός χειρισμός. Δηλαδή έχεις μια συμφωνία από τη μία μεριά, αλλά, αφού εκπληρώνεις τα συμφωνηθέντα, δεν είναι τα πάντα στην κοινωνική ζωή αλλά και στην εθνική πολιτική, θα έλεγε κανείς η συμφωνία. Με αυτή την έννοια έχουμε τα περιθώρια, έχουμε το δικαίωμα, αυτό που υπεραποδίδει να το δίνουμε σε εκείνους που έχουν μεγαλύτερο πόνο και μεγαλύτερη ανάγκη. Αυτό αφορά το ζήτημα του επιδόματος, της 13ης σύνταξης ας την πούμε έτσι, στους χαμηλοσυνταξιούχους. Επίσης, μια σειρά νησιά -και αυτό εύκολα μπορεί να αποδειχτεί- έχουν δεχτεί εξαιρετική πίεση και έχει αλλοιωθεί η οικονομική τους κατάσταση λόγω της διαχείρισης του προσφυγικού και του μεταναστευτικού ζητήματος. Άρα θα πρέπει εύκολα να αποδεχθούμε, αυτά τα νησιά να έχουν μια ανακούφιση ώσπου να λυθεί το μεταναστευτικό. Εγώ δεν κατανοώ την πολιτικάντικη αντίληψη ότι η κυβέρνηση κάνει ένα βήμα και εγώ από την άλλη μεριά -και εννοώ την αντιπολίτευση, αξιωματική και ελάσσονα- κάνω διάφορες άλλες, δήθεν προτάσεις. Πολύ περισσότερο έχω αντιρρήσεις συμπλέοντας -έρχονται και οι λέξεις και «κουμπώνουν» με τις ακραίες αντιλήψεις που υπάρχουν σε επίπεδο Ευρώπης. Μιας Ευρώπης που έχει και πολύ μεγαλύτερα προβλήματα σε επίπεδο συνοχής λόγω της πολιτικής που ακολουθεί.
Ερ: Ένα τελευταίο ερώτημα κύριε υπουργέ, επιστρέφοντας στο αρχικό θέμα αλλά σε μία άλλη πτυχή του. Σε μια συγκυρία αστάθειας για την ευρύτερη περιοχή, εσείς στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας έχετε επιπροσθέτως να αντιμετωπίσετε και τις τουρκικές παραβιάσεις. Πόσο εύκολο είναι αυτή τη στιγμή;
Απ: Έχουμε να αντιμετωπίσουμε, αν θέλετε, σαν κράτος, σαν Ελλάδα, τη ρητορική, μια επιθετική ρητορική που αφορά τις Συνθήκες για τις οποίες δεν το συζητάμε. Και από την άλλη μεριά, έχουμε και ορισμένου τύπου παραβιάσεις οι οποίες συνεχίζονται. Εμείς απαντάμε σε αυτό με νηφαλιότητα, ψυχραιμία και αποφασιστικότητα. Τα δικά μας είναι δικά μας, αυτά δεν μας έχουν παραχωρηθεί μέσα στους αιώνες, αλλά μέσα από τα πολλά χρόνια έχουν κερδηθεί με αγώνες. Και ήρθαν μετά οι Συνθήκες και επισημοποίησαν αυτούς τους αγώνες ελευθερίας του ελληνικού κράτους. Δεν τα βάζουμε σε κανένα τραπέζι συζήτησης. Αυτό σημαίνει πρακτικά το εξής. Ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι αντίστοιχες με το Συνταγματικό τους καθήκον αλλά και με το κοινωνικό τους καθήκον. Και αυτό πράγματι σημαίνει ότι η γνώση, η συνεχής εκπαίδευση, η αναβάθμιση των οπλικών μας συστημάτων είναι στο κέντρο της προσοχής μας.