Συνήθως οι βιβλιοκριτικές έχουν στο τέλος του κειμένου το συμπέρασμα για το πώς φάνηκε στον ειδικό το εκάστοτε ανάγνωσμα. Εν προκειμένω, θα ξεκινήσουμε ανάποδα. Ναι, «Το φιλόξενο σπίτι» αποτελεί ένα βιβλίο το οποίο αξίζει να διαβάσετε. Και όλα ξεκινούν από τον συγγραφέα του, έναν άνθρωπο που ανήκει και έχει συνεισφέρει στο αντικείμενο που ασχολείται το newmoney: την Οικονομία…
Ο Άγγελος Ζαχαρόπουλος, λοιπόν, γεννήθηκε στο ορεινό χωριό Καστανιά Αγράφων (νομός Καρδίτσας), στο δημοτικό σχολείο του οποίου φοίτησε. Τις γυμνασιακές του σπουδές πραγματοποίησε στο Γυμνάσιο Καρδίτσας. Στη συνέχεια, σπούδασε γεωπόνος και πολιτικός μηχανικός με ειδίκευση στα έργα υποδομής της γεωργίας σε μια από τις φημισμένες Grandes Ecoles του Παρισιού.
Το μεγαλύτερο μέρος της σταδιοδρομίας του αφιερώθηκε στα εγγειοβελτιωτικά έργα, στο πλαίσιο της αρμόδιας Γενικής Διεύθυνσης του υπουργείου Γεωργίας, όπου υπήρξε γενικός διευθυντής. Τα έργα αυτά ήταν πρώτης προτεραιότητας στον προϋπολογισμό δημόσιων επενδύσεων στις δεκαετίες του ’60 και του ’70, καθώς και στην παρεχόμενη τότε τεχνική και οικονομική βοήθεια εκ μέρους διεθνών οργανισμών (UNDP, Νέα Υόρκη· Διεθνής Τράπεζα, Ουάσιγκτον ΟΟΣΑ, Παρίσι· FAO-Ρώμη κ.ά.).
Στις σχετικές διαπραγματεύσεις και στον συντονισμό υλοποίησης των αντίστοιχων προγραμμάτων είχε ενεργό συμμετοχή.
Με την έναρξη των διαπραγματεύσεων για την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ, του ανατέθηκε η οργάνωση και η διεύθυνση ειδικής υπηρεσίας στο Υπουργείο Γεωργίας, για τις ανάγκες της διαπραγμάτευσης. Παράλληλα ορίστηκε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής Διαπραγματεύσεων, η οποία διεξήγαγε τις διαπραγματεύσεις σε επίπεδο αναπληρωτών υπουργών. Η συμμετοχή του στις διαπραγματεύσεις επιβραβεύτηκε από το Υπουργείο Εξωτερικών με τιμητική πλακέτα όπου αναγραφόταν: “Σε ανταπόδοση της σημαντικής του προσφοράς στην ευρωπαϊκή μας πορεία”.
Από το 1982 συνέχισε τη σταδιοδρομία του ως ανώτερο στέλεχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στις Βρυξέλλες, την οποία περάτωσε το 1993 με τιμητική διάκριση, η οποία του απονεμήθηκε από τον πρόεδρο Ζακ Ντελόρ. Αμέσως μετά την αποχώρησή του από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προσελήφθη στον Όμιλο Επιχειρήσεων Λάτση ως σύμβουλος Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, όπου παραμένει μέχρι σήμερα.
Κατά τη διάρκεια της μακράς σταδιοδρομίας του, έγραψε και επιτυχημένα βιβλία. Το τελευταίο, είναι αυτό που κρατάμε στα χέρια μας, «Το φιλόξενο σπίτι», από τις εκδόσεις Μωραΐτης, το οποίο διαβάζεται απνευστί.
Σε αυτό το σπίτι, λοιπόν, γεννήθηκαν και τα άλλα τέσσερα αδέρφια του, εκεί γεννήθηκαν ο πατέρας του και τα 9 αδέρφια του συγγραφέα. Ήταν το κέντρο εμπορίου της ευρύτερης περιοχής που ίδρυσε ο παππούς του τον 19ο αιώνα και το συνέχισε ο πατέρας του.
Η νοσταλγία του κ. Ζαχαρόπουλου για αυτό το σπίτι είναι έντονη, το οποίο άφησε για πέντε χρόνια κατά τις προπτυχιακές σπουδές του. Όταν επέστρεψε, βρέθηκε μπροστά σε ερείπια αφού είχε καεί το 1948, στον Εμφύλιο. Νωρίτερα, πολλά στελέχη του ΕΑΜ είχαν περάσει από εκεί και ο Αγγελος Ζαχαρόπουλος τα παρουσιάζει όπως τα έζησε από κοντά.
Το βιβλίο του αφιερώνεται στα θύματα των εμφυλίων συγκρούσεων, ανεξάρτητα από την παράταξη στην οποία ανήκαν, με την ευχή «ΠΟΤΕ ΠΙΑ».
Έτσι κι αλλιώς η όλη αφήγηση χαρακτηρίζεται από αντικειμενικότητα και αμεροληψία, ενώ έπειτα από επτά δεκαετίες η νοσταλγία και οι αναμνήσεις από τη ζωή στο σπίτι αυτό, το φιλόξενο, παραμένουν δυνατές. Όπως δυνατός είναι και ο πρόλογός του ο οποίος έχει γίνει από τον Σταύρο Δήμα, πρώην υπουργό και πρώην Επίτροπο της ΕΕ.
Αυτό το βιβλίο δεν αποτελεί μόνο ιστόρημα, αλλά και ένα πολύτιμο μάθημα εθνικής αυτογνωσίας. Πρόκειται αναμφισβήτητα για ένα έργο που έχει πολλά να προσφέρει, ιδιαίτερα στους αναγνώστες που δεν έζησαν στα «ταραγμένα χρόνια» της χώρας μας.
Και ναι, για άλλη μια φορά, αξίζει να διαβάσετε και να διδαχθείτε από τις 142 σελίδες του.
ISBN: 978-618-5169-46-6