Αφήνουμε πίσω μας το πανέμορφο τοξωτό γεφύρι του Κόκκορου, το οποίο χτίστηκε το 1750, και κατευθυνόμαστε προς το Τσεπέλοβο.
Η διαδρομή στη φύση, η αύρα του Ζαγορίου, το δροσερό αεράκι, το οποίο κάποιες φορές γίνεται πιο έντονο, μας προδιαθέτει να απολαύσουμε το τοπίο με χαλαρή διάθεση.
Σε περίπου 20 λεπτά, και αφού έχουμε περάσει τη διασταύρωση για το Καπέσοβο, φτάνουμε στο Τσεπέλοβο. Αφήνουμε το αυτοκίνητο στην είσοδο του οικισμού. Το ραντεβού μας με τον Δημήτρη Ιωαννίδη και τον Γιώργο Κήττα είναι στην πλατεία.
Δύο πελώρια πλατάνια, με τα λιγοστά φύλλα που τους έχουν απομείνει, κάνουν το δικό τους παιχνίδι με το φως.
Είμαστε στα τέλη του φθινοπώρου και η θερμοκρασία το βράδυ κινείται κοντά στο μηδέν.
Παρόλα αυτά, τα μαγαζιά της πλατείας αποτελούν προορισμό τόσο για τους επισκέπτες της ευρύτερης περιοχής, όσο και για τους κατοίκους των Ιωαννίνων, οι οποίοι έρχονται εδώ για να απολαύσουν όμορφες στιγμές μακριά από την πόλη, αλλά και για να γευτούν νόστιμες συνταγές με βάση τις τοπικές πρώτες ύλες.
Διαβάστε τη συνέχεια του κειμένου στο travel.gr