Μπορεί να μην αποτελεί την πιο στερεοτυπική εικόνα να περπατάς στην Ολλανδία και να βλέπεις τους ντόπιους να απολαμβάνουν τον φρέντο καφέ τους, όμως, είναι πέρα για πέρα αληθινή. Η εξήγηση για το πως συνέβη κάτι τέτοιο είναι απλή. Όλα ξεκίνησαν το 2013 όταν ο κ. Κώστας Γιαννόπουλος, ακολουθώντας την καριέρα του ως αθλητής του χάντμπολ, έφυγε από την Ελλάδα και την ΑΕΚ με μεταγραφή στο H.B Kaerjeng στο Λουξεμβούργο.
Μία μετέπειτα επιχειρηματική δραστηριότητα, τον οδήγησε στη σύλληψη της εμπνευσμένης ιδέας.
Ο ίδιος, μας διηγείται: «Αρχικά, το TSU δημιουργήθηκε από εμένα και την συνεργάτη, σύζυγο και πλέον μαμά της κόρης μας, Βίκυ Ιωαννίδου. Το TSU υπήρχε στο μυαλό μας για αρκετό καιρό ως project. Όντας στο εξωτερικό για περίπου δέκα χρόνια και μετά από την εμπειρία μας στη δημιουργία δύο άλλων επιχειρήσεων (πάνω στο ελληνικό σουβλάκι), νιώσαμε την ανάγκη του κόσμου για ένα μαγαζί παρόμοιο με το TSU όπως το βλέπουμε τώρα. Το όνομα προέρχεται από τη λέξη tsureki και ήρθε σε μια στιγμή που κάναμε με τη Βίκυ αλλαγές στη ζωή μας. Στην αρχή, επιζητούσαμε ένα όνομα αστείο αλλά και εύκολο να το προφέρουν όλοι. Αυτό το όνομα σε συνδυασμό με το πολύχρωμο branding, μας έκανε να χαμογελάμε τις πρώτες δύσκολες εβδομάδες λανσαρίσματος που συνέπεσαν με την περίοδο του κόβιντ.».
Οι δυο τους μένουν μόνιμα στην Ολλανδία τα τελευταία δύο χρόνια. Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό η δημιουργία μιας επιχείρησης, σε μία ξένη αγορά εν μέσω κόβιντ δεν συνιστά και την πιο εύκολη συνθήκη. Οι δυσκολίες ήταν αρκετές, όμως, η τελική έκβαση τους δικαίωσε.
Όπως μας λέει ο ίδιος: «Στην αρχή η Βίκυ και εγώ δουλέψαμε ατέλειωτες ώρες. Βέβαια, ήμουν τυχερός γιατί η Βίκυ είναι τελειομανής, με επιμονή και όραμα και έτσι σύντομα καταφέραμε να δημιουργήσουμε καθημερινούς πελάτες και ένα δικό μας community, που σήμαινε πως θα αντέχαμε σε μια τουριστική αγορά όπως το Μάρκτχαλ, γιατί φέρναμε τους locals μέσα, πέρα από τους τουρίστες αλλά και τους Έλληνες που μας στήριξαν από την πρώτη στιγμή.».
Διαβάστε τη συνέχεια στο travel.gr