Στα τέλη των 80s, η Ελλάδα -και η υπόλοιπη Ευρώπη- παραληρεί με αυτό τον σχεδόν διαστημικό παίκτη που παίζει στην ομάδα μπάσκετ του Άρη. Οι φωτογραφίες του Νίκου Γκάλη με τα «αεροπλανικά» βρίσκονται σε κάθε σπίτι και η φανέλα με το νούμερο 6 πάνω από το τεράστιο λογότυπο της εταιρείας SATO γίνονται ανάρπαστες.

Την ίδια περίοδο, που η ιδιωτική τηλεόραση κάνει τα πρώτα της βήματα στην Ελλάδα, οι τηλεθεατές βομβαρδίζονται από το διαφημιστικό με το σλόγκαν «SATO, ή κάτω».

Η Sato, θα μετατρεπόταν γρήγορα σε κολοσσό, ο ιδρυτής της, Σωτήρης Θεοδωρίδης θα αποκτούσε το προσωνύμιο «βασιλιάς του επίπλου», θα μεσουρανούσε για δεκαετίες, επεκτεινόμενη και σε άλλα brands και δραστηριότητες, όμως όταν θα ερχόταν η κρίση, σε ένα ειρωνικό παιχνίδι της μοίρας, θα την έπαιρνε από κάτω.

Το φλερτ με το λουκέτο, την πτώχευση και τα πέτρινα χρόνια είναι πλέον πίσω, λέει ο γιος του ιδρυτή και σημερινός επικεφαλής της, Γιώργος Θεοδωρίδης, ο οποίος επιχειρεί την επάνοδο της ιστορικής εταιρείας. Άλλωστε, όλη αυτή η κρίση μπορεί να έκανε -στο τέλος- καλό στη Sato.

Ο Σωτήρης Θεοδωρίδης συνήθιζε να λέει ότι «οι περιουσίες δεν γίνονται από ανοίγματα, αλλά από στριμώγματα». Αναφερόταν βέβαια στα δικά του δύσκολα χρόνια. Παιδί προσφύγων από την καταστροφή της Σμύρνης, ο Θεοδωρίδης μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Μια ζωή στη φτώχεια, δούλεψε σκληρά, φτιάχνοντας και πουλώντας ράφια Dexion, ένα μάλλον «πρωτόγωνο» σύστημα εξοπλισμού γραφείων και καταστημάτων.

Όταν ίδρυσε τη Sato, στις 5 Νοεμβρίου 1964 (τότε με την ονομασία «Μέταλλον Ελλάς» και με ειδίκευση στο επαγγελματικό έπιπλο, μέχρι να της δώσει τη σημερινή της ονομασία, το 1973), η οικογένεια του Θεοδωρίδη έμενε ακόμα σε σπίτι με ενοίκιο. Αντί να ακολουθήσει τη “safe” επιλογή του μέσου Έλληνα για «ένα κεραμίδι πάνω απ’ το κεφάλι» του, προτίμησε να επενδύσει ό,τι είχε και δεν είχε στην εταιρεία του. Και το έκανε με μεγάλη δυναμική στα χρόνια που ακολούθησαν, σπονσοράροντας την ομάδα του Γκάλη και του Γιαννάκη, με «βομβαρδισμό» διαφημίσεων, άνοιγμα εργοστασίων, αποθηκών και καταστημάτων αρχικά στη Θεσσαλονίκη και στη συνέχεια σε όλη την Ελλάδα. Και δικαιώθηκε.

Η Sato, δεν έγινε απλά το μεγαλύτερο brand της χώρας στο έπιπλο, δεν βραβεύτηκε για τις καινοτομίες της (το 1987), αλλά εισήχθη και στο Χρηματιστήριο. Ταυτόχρονα, «έψηνε» δίπλα του τον γιο του, Γιώργο, ο οποίος ασχολείτο με την οικογενειακή επιχείρηση από μικρή ηλικία και είχε δείξει ότι έχει μέσα του το επιχειρηματικό δαιμόνιο. Και κάπως έτσι, η φυσική συνέχεια, αυτή της μεταβίβασης της σκυτάλης στον Γιώργο Θεοδωρίδη, ήρθε.

Μαζί όμως, ήρθαν και τα δύσκολα χρόνια. Ο Σωτήρης Θεοδωρίδης, ακολουθώντας το δόγμα του προνοητικού, στράφηκε πλέον ολοκληρωτικά στον κλάδο των ακινήτων, που από δεκαετίες είχε τραβήξει το ενδιαφέρον του. Αγόρασε τεράστιες εκτάσεις εμπορικής χρήσης σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και ίδρυσε, το 1991, την εταιρεία ανάπτυξης ακινήτων Pasal, η οποία πήρε και άδεια να εισαχθεί στο χρηματιστήριο.

Μέχρι το 1998, όταν η μεγάλη επένδυση που έκανε με το άνοιγμα εμπορικού κέντρου στην οδό Πειραιώς έγινε στάχτη μόλις είκοσι ημέρες μετά τα εγκαίνιά του. Επέμεινε, επενδύοντας ξανά, στο μεγάλο εμπορικό κέντρο Athens Heart στη συμβολή της Πειραιώς με τη Χαμοστέρνας. Στόχος ήταν να γίνει ο μεγαλύτερος εμπορικός και ψυχαγωγικός προορισμός της Αθήνας. Αλλά ξανά η τύχη δεν ήταν με το μέρος του, μια και το εμπορικό κέντρο άρχισε τη λειτουργία του το 2008, όταν ενέσκυψε η μεγάλη κρίση στην Ελλάδα.

Παράλληλα με την κατάρρευση της αγοράς ακινήτων που έφερε η ύφεση, τα δάνεια των 137 εκατ. ευρώ έμοιαζαν πλέον με δαμόκλειο σπάθη πάνω από το κεφάλι της Pasal. Οι προσπάθειες πώλησης του 50% του Athens Heart δεν θα ευοδωθούν. Οι δε διαφωνίες με την Τράπεζα Πειραιώς για την τύχη της Trastor AEEAΠ (της οποίας είχε το 37% η Pasal), φέρνουν το αναπόφευκτο, την αίτηση υπαγωγής στο άρθρο 99 του Πτωχευτικού Κώδικα. Διαδικασία στην οποία θα προσέφευγε και η Sato.

Το «φιλί της ζωής» στην Pasal έδωσε ο αμερικανικός κολοσσός Pasal, ο οποίος πήρε στα χέρια του το Athens Heart για την ανάπτυξη ενός εντυπωσιακού project. Για τον άλλοτε ηγετικό όμιλο των επίπλων το αντίστοιχο «φιλί» είχε δοθεί νωρίτερα, όταν χτυπημένος από την ραγδαία πτώση τζίρου και τον ανταγωνισμό των πολεθνικών, κατάφερνε να βγει από το άρθρο 99 με χρηματοδότηση αλλά και με τρεις συστημικές τράπεζες ως νέους μετόχους της: Alpha Bank με 16,90%, Εθνική με 23,74% και Eurobank με 10,37%.

Ήταν η εποχή που ο Σωτήρης Θεοδωρίδης αποχωρούσε για να δώσει τα ηνία της εταιρείας στον γιο του Γιώργο. Ωστόσο, με τα ΙΚΕΑ να κυριαρχούν στον κλάδο και με νέους δυνατούς παίκτες (όπως οι αλυσίδες Jysk, Istikbal κλπ.) να εισβάλλουν, χρειαζόταν μάχη για την επιβίωση.

Fast forward στο 2021: Ο Γιώργος Θεοδωρίδης βάζει μπρος το σχέδιό του να μην αφήσει άλλο τη Sato… κάτω. Η στρατηγική του, τουλάχιστον προσώρας, δείχνει να δικαιώνεται, καθώς ο όμιλος επίπλων Sato-Entos κλείνει το έτος με -έστω και οριακή- διψήφια άνοδο. Ταυτόχρονα, ρίχνει στην αγορά δύο νέα, αμερικανικά brands, τα King Oil και Serta, με τα οποία μπαίνει πιο δυνατά στο bedding, στα έπιπλα ύπνου.

Στο κομμάτι των καταστημάτων, στην Κηφισιά λειτουργεί το πρώτο flagship store. Στο δίκτυο των συνολικά 30 καταστημάτων (και για τα δύο brands, Sato και Entos) έχει προστεθεί και το πρώτο κατάστημα που λειτουργεί ως Cash and Carry, διαθέτοντας και αποθήκη, ενώ ετοιμάζει την επέκτασή του στις μεγαλύτερες περιφερειακές αγορές της χώρας, αρχής γενομένης από πέντε νέα καταστήματα, ένα εκ των οποίων στην Καλαμάτα. Ώστε να πάει η Sato… πάνω.

Διαβάστε ακόμη:

Ταχύτερες μεταβιβάσεις ακίνητων χωρίς βεβαίωση ΤΑΠ

Αποκάλυψη newmoney: H Mubadala Ιnvestment πίσω από το μεγάλο πρότζεκτ στον Αστακό

Η «φλέβα χρυσού» της Βιοϊατρικής, οι μνηστήρες της Ένωσης Εφοπλιστών και τα δύο deals του νέου έτους