Έχουν περάσει δύο χρόνια από τότε που ο κ. Τηλέμαχος Λαβίδας εξέτισε την ποινή του στις αμερικανικές φυλακές για συμμετοχή στην περιβόητη υπόθεση inside trading που είχαν «δέσει» SEC και FBI με πρόσωπο-κλειδί τον Γιώργο Νίκα.
Σήμερα ο ίδιος, έχοντας αφήσει πίσω του μια μεγάλη περιπέτεια που, όπως λέει στο «business stories», του άλλαξε την κοσμοθεωρία και τη στάση ζωής του, ηγείται μιας μεγάλης προσπάθειας ώστε η κληρονομιά της Lavipharm που μετράει ήδη 111 χρόνια ζωής και πλέον βρίσκεται στα χέρια του μετά τον αδόκητο θάνατο του πατέρα του, Θανάση, να διατηρηθεί ισχυρή στο μέλλον ανοίγοντας το νέο κεφάλαιο στην ιστορία της με ισχυρές και υγιείς βάσεις.
Μόνο που για να επιτύχει αυτό θα χρειαστούν νέα κεφάλαια από τους μετόχους. Συγκεκριμένα, 58 εκατ. ευρώ, αφού τόσα αποφάνθηκαν ο ίδιος και η διοικητική ομάδα που τον πλαισιώνει (μεταξύ τους οι κύριοι Μηνάς Τάνες, Βασίλης Μπαλούμης και Παναγιώτη Γιαννουλέα) ότι χρειάζονται για να τελειώσει μια και καλή η δεκαετής περιπέτεια της Lavipharm.
Κι αυτό για τη χρηματοδότηση ενός πενταετούς επενδυτικού προγράμματος που υπόσχεται ότι θα φέρει πολλαπλάσια κέρδη στην εισηγμένη και μια υγιή οικονομική βάση από τα αρνητικά κεφάλαια που έχει σήμερα. Πρόκειται για ένα ποσό βέβαια που με βάση τα σημερινά μεγέθη της Lavipharm φαντάζει τεράστιο και ειδικά στις παρούσες συνθήκες. Ενδεικτικά, η κεφαλαιοποίηση της εταιρείας δεν ξεπερνά τα 10 εκατ. ευρώ, η καθαρή αρνητική θέση είναι πέριξ των 8 εκατ. ευρώ και τα έσοδα πέρυσι, μετά την αφαίρεση των rebates και clawbacks, δεν ξεπέρασαν τα 40 εκατ. ευρώ.
Κι όμως, ο κ. Λαβίδας πιστεύει ότι η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, την οποία θεωρεί επιβεβλημένη, θα πετύχει. Το δε πενταετές αναπτυξιακό πλάνο που θα χρηματοδοτηθεί από αυτά τα κεφάλαια το θεωρεί κάτι παραπάνω από σίγουρη επιτυχία, ειδικά καθώς η εταιρεία έχει κάνει το συμμάζεμά της και τα τελευταία χρόνια ακολουθεί αναπτυξιακή πορεία με καθαρά κέρδη που κλείνουν τις οικονομικές τρύπες. Εξάλλου, τόσο ο ίδιος όσο και η οικογένεια Λαβίδα (οι τρεις αδερφές του και η μητέρα του) έχουν δεσμευτεί ότι όχι μόνο θα καλύψουν πλήρως τη συμμετοχή τους συνολικά με 34 εκατ. ευρώ, αλλά θα βάλουν και άλλο 1 εκατ. ευρώ εφόσον υπάρξουν αδιάθετες μετοχές. Παράλληλα, δεν πρόκειται να προχωρήσουν στις απαιτήσεις που είχαν από την εισηγμένη ύψους σχεδόν 4 εκατ. ευρώ πριν από το 2027 και αφού ολοκληρωθεί το πενταετές πλάνο ανάπτυξης.
Η συζήτησή μας γίνεται στο γραφείο του κ. Λαβίδα, στο εργοστάσιο της Lavipharm στην Παιανία. Ο ίδιος δεν θα διστάσει να απαντήσει ακόμα και στις ερωτήσεις για τη φυλάκισή του στις ΗΠΑ και τις κατηγορίες που αντιμετώπισε, αλλά και το κόστος που όλα αυτά είχαν, ιδίως σε μια περίοδο κατά την οποία γινόταν νέος μπαμπάς.
Ακόμη, αναφέρθηκε και στις δυσκολίες που έφερε η απώλεια του δικού του πατέρα, «του μέντορά μου», όπως τον χαρακτηρίζει. «Η αλλαγή γενιάς είχε ήδη δρομολογηθεί στη Lavipharm, αλλά η ανθρώπινη απώλεια είναι αυτή που πονάει. Ευτυχώς πάντα τα λέγαμε όλα με τον πατέρα μου και αυτό σήμερα αποτελεί και ένα είδος παρηγοριάς, ότι δηλαδή δεν έμεινε κάτι στον αέρα. Δεν παύει όμως η απώλεια να είναι κάτι στενάχωρο», αποκαλύπτει ο κ. Λαβίδας.
Παραδέχεται βέβαια πως πλέον είναι διαφορετική η αίσθηση της ευθύνης που έχει για την εταιρεία και τους εργαζομένους. «Είναι τεράστια. Και δεν μιλάμε μόνο για τις 280 οικογένειες των εργαζομένων, αλλά επίσης για τους μετόχους, τις τράπεζες, τους πελάτες, τους συνεργάτες, τον ίδιο τον ασθενή που εξακολουθεί να είναι στο επίκεντρο. Και φυσικά, είναι η “κληρονομιά”, η παρακαταθήκη. Μιλάμε για 111 χρόνια ιστορίας. Είμαι η τέταρτη γενιά που αναλαμβάνει. Είναι όμως και μια ωραία πρόκληση την οποία για να πετύχεις πρέπει να σου αρέσει και να το θέλεις. Εγώ τα έχω και τα δύο».
Υπόσχεται δε ότι τα λάθη του παρελθόντος, αυτά που συνετέλεσαν ώστε μαζί με τις γενικότερες συνθήκες να οδηγήσουν σε ένα παρ’ ολίγον λουκέτο πριν από κάποια χρόνια, να μην επαναληφθούν. «Για να προχωρήσεις πρέπει να κάνεις την κριτική σου, να μάθεις από τα λάθη. Δυστυχώς, η εταιρεία αναπτύχθηκε πάρα πολύ γρήγορα τη δεκαετία του ’90 υπό άλλες συνθήκες ακολουθώντας ένα μοντέλο πλήρους καθετοποίησης. Οπότε είχαμε ανάπτυξη, παραγωγή, εμπορία φαρμακευτικών, παραφαρμακευτικών (καλλυντικών, OTC κ.λπ.) στην Ελλάδα με έντονες εξαγωγές. Μετά πήγαμε ένα βήμα παραπέρα: δική μας εταιρεία 3PL που προμηθεύει φαρμακοποθήκες και νοσοκομεία.
Επίσης, χονδρεμπόριο, φαρμακαποθήκη. Τέλος, λιανική μέσω ενός δικτύου franchise 120 φαρμακείων pharmaPlus. Οπότε, όταν ήρθε η κρίση στο φάρμακο, κάποια τμήματα έγιναν ευάλωτα και παραλίγο να συμπαρασύρουν όλο τον όμιλο.
Επίσης, κάναμε μια αποτυχημένη επένδυση στο Νιου Τζέρσεϊ, ένα state of the art Κέντρο Ερευνας και Ανάπτυξης. Επενδύσαμε πολλά χρήματα εκεί, και ως εταιρεία και ως οικογένεια. Εκεί κάναμε εφαρμογή διάφορων τεχνολογιών, διαδερματική τεχνολογία, thin film systems, οσμωτική τεχνολογία κ.ά. Δυστυχώς, όμως, κάναμε ένα λάθος, δουλεύαμε παράλληλα 50 projects, με βάση το μοντέλο που είχε ως λογική ότι έβρισκες αργότερα χρηματοδότη για κάθε project να το ολοκληρώσει. Και συνήθως, αυτό το μοντέλο των εταιρειών “drug delivery technologies” ήταν αρκετά… σέξι για τις μεγάλες φαρμακευτικές. Δυστυχώς, όμως, το περιβάλλον άλλαξε, η επενδυτική διάθεση το ίδιο. Οπότε βρεθήκαμε να έχουμε εκεί μια μεγάλη επένδυση, χωρίς όμως να έχουμε ολοκληρώσει κάτι μόνοι μας.
Δεν υπήρχε τελικό προϊόν να πουλήσουμε. Μόλις σε ένα φτάσαμε πολύ κοντά και πήραμε εγκρίσεις σε ΗΠΑ και Ευρώπη, το Fentanyl, το διαδερμικό, το οποίο τελικά το παράξαμε εδώ για την Ευρώπη και μάλιστα έχει πολύ καλό τζίρο, γύρω στα 10 εκατ. ευρώ. Ωστόσο, αποτύχαμε στην Αμερική λόγω της συνεργασίας που κάναμε. Στο τέλος διαγράψαμε την επένδυση και έκτοτε σε συνδυασμό και με την κάθετη πτώση στην εγχώρια αγορά φτάσαμε στα αρνητικά κεφάλαια και την επιτήρηση της μετοχής, υπό το βάρος των μεγάλων δανείων».
Δεν κρύβει ότι το 2016 η εταιρεία, που πέραν των σκευασμάτων έχει καταφέρει να μπει σε όλα τα ελληνικά νοικοκυριά μέσω του δημοφιλούς Betadine, είχε φτάσει πολύ κοντά στο λουκέτο. «Συγκέντρωσε τότε ο πατέρας μου όλη την οικογένεια και έθεσε το δίλημμα: το παλεύουμε και βάζουμε ως εχέγγυο την οικογενειακή περιουσία ώστε η εταιρεία να έχει λίγο χώρο από τις τράπεζες και έστω μία ευκαιρία ή την αφήνουμε όπως είναι, με το λουκέτο να είναι πλέον μαθηματική βεβαιότητα; Ολοι συμφωνήσαμε τότε πως θα κάνουμε καθετί για να έχει αυτή την ευκαιρία η εταιρεία.
Ετσι, το 2016 χορηγήσαμε προσωπικές εγγυήσεις για τα δάνεια και καταφέραμε να πάρουμε λίγο ζωτικό χώρο και επιτέλους να στραφούμε στην εκπόνηση ενός σχεδίου. Ξεκινήσαμε μια αναδιάρθρωση και σιγά-σιγά η εταιρεία γύρισε σε κερδοφορία, οπότε ξεκίνησε να διορθώνει και η καθαρή θέση της εταιρείας. Στο μεταξύ, αλλάξαμε το management, 13 από τα 18 διευθυντικά στελέχη άλλαξαν, και ανανεώθηκε κατά 30% το εργατικό δυναμικό. Και όλα αυτά χωρίς να προκληθεί διαταραχή στις λειτουργίες μας. Καταλάβαμε επίσης ότι η καθετοποίηση δεν λειτουργεί και πρέπει να εστιάσουμε σε συγκεκριμένους τομείς και κυρίως όπου διαθέτουμε ανταγωνιστικό πλεονέκτημα: στη διαδερμική τεχνολογία, όπου είμαστε από τα λίγα εργοστάσια στον κόσμο που έχουν δυνατότητα ανάπτυξης και παραγωγής διαδερμικών συστημάτων, οπότε πρέπει να μπούμε πιο βαθιά, στις τέσσερις κατηγορίες όπου είμαστε πολύ δυνατοί στο φάρμακο (σ.σ.: κεντρικό νευρικό σύστημα, καρδιολογία, ογκολογία-πόνος, ουρολογία) και, τέλος, στο φαρμακείο OTC. Με ό,τι άλλο ασχολούμαστε σε αυτό το μεγάλο φάσμα και κρίνουμε ότι προκαλεί διαταραχή στην προσπάθειά μας να ενδυναμώσουμε αυτά τα τρία θα αποεπενδύσουμε από αυτό ή θα το πουλήσουμε», λέει ο κ. Λαβίδας.
Μάλιστα αποκαλύπτει ότι έχει ληφθεί η απόφαση να γίνει αποεπένδυση από το κομμάτι των καλλυντικών και ίσως από αυτό των logistics, το οποίο μπορεί να δοθεί ως outsourcing.
Το επενδυτικό πλάνο
Ως συνέχεια του «συμμαζέματος», όμως, έρχεται να κουμπώσει και το πενταετές αναπτυξιακό πλάνο για το οποίο θα γίνει η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου ύψους έως 58 εκατ. ευρώ. Στο επίκεντρο του αναπτυξιακού πλάνου βρίσκεται ένα συγκεκριμένο σκεύασμα: έτσι, 34 εκατ. από τα αντληθέντα κεφάλαια θα διατεθούν για την εξαγορά του αντιυπερτασικού patch κλονιδίνης που πωλείται επί σειρά ετών στην Ιταλία.
Η εξαγορά αφορά τα δικαιώματα διάθεσης διεθνώς, πλην ΗΠΑ. «Πρόκειται για πρωτότυπο σκεύασμα με πωλήσεις λίγο κάτω από 7 εκατ. ευρώ στην Ιταλία και EBITDA 3,5 εκατ. ευρώ», λέει ο κ. Λαβίδας. «Εχουμε ήδη προβεί σε επένδυση 3 εκατ. ευρώ για να μεταφερθεί η παραγωγή του σκευάσματος από την Καλιφόρνια στην Παιανία, που εκτιμούμε ότι μπορεί να ενισχύσει με άλλο 1,5 εκατ. ευρώ το EBITDA. Οπότε δημιουργούμε μια υγιή και κερδοφόρα βάση από μια επένδυση που έχει προοπτικές. Διότι ο στόχος μας είναι να κυκλοφορήσει αυτό το φάρμακο και σε άλλες ευρωπαϊκές αγορές», εξηγεί. Το δε ανταγωνιστικό πλεονέκτημα του σκευάσματος, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι η μορφή του ως αυτοκόλλητο, το οποίο αλλάζει κανείς κάθε εβδομάδα, και όχι ως χάπι. «Η συνολική αγορά της ανθεκτικής υπέρτασης, γιατί σε αυτή την κατηγορία εντάσσεται το σκεύασμα, είναι 930 εκατ. ευρώ στην Ευρώπη. Οι προοπτικές είναι μεγάλες», τονίζει.
Τα υπόλοιπα 24 εκατ. από την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου θα διατεθούν για το επενδυτικό πλάνο 2022-2026, που προβλέπει, μεταξύ άλλων, επέκταση των υποδομών του εργοστασίου, νέο μηχανολογικό εξοπλισμό στην παραγωγή, αλλά και στο R&D, καθώς και ολοκλήρωση επτά projects νέων σκευασμάτων τα οποία έχει σκοπό να λανσάρει σταδιακά στην αγορά η εταιρεία. «Oλα αυτά δημιουργούν μια δυναμική που πραγματικά θα δώσει τεράστια ώθηση στη Lavipharm. Σημειώστε δε ότι ποντάρουμε επίσης πολύ στην ανάπτυξή μας στη συνεργασία που κλείσαμε από το 2020 με τη φαρμακευτική Zentiva, μια εταιρεία γενοσήμων η οποία ήταν κάποτε σκέλος της Sanofi που διασπάστηκε και πουλήθηκε. Υπάρχει μια μεγάλη γκάμα προϊόντων που θα λανσαριστούν τροφοδοτώντας και τη δική μας κερδοφορία και ανάπτυξη. Και φυσικά υπάρχει και η ανάπτυξη που επιτυγχάνεται ήδη. Σε ό,τι αφορά τα επτά νέα σκευάσματά μας, ο στόχος μας πάντα είναι το εξωτερικό, απ’ όπου σήμερα αντλούμε το 35% των εσόδων μας», αναφέρει.
Αναμφίβολα, η αύξηση μετοχικού κεφαλαίου είναι αρκετά φιλόδοξη. «Γι’ αυτό μιλήσαμε εξαρχής ανοιχτά στους μετόχους. Οπως φάνηκε όμως και στην έκτακτη γενική συνέλευση, κατάλαβαν ότι αυτό είναι το σημείο όπου όλα μπορούν να αλλάξουν. Οταν λέμε ότι πρέπει να βγούμε επιτέλους από την επιτήρηση και ότι με το πλάνο μας μπορούμε έως το 2026 να πετύχουμε EBITDA 18,5 εκατ. ευρώ, όλοι το συμμερίζονται. Πρέπει να γίνουν πράγματα στην εταιρεία, επενδύσεις που δεν έγιναν τόσα χρόνια. Θεωρώ ότι είναι μονόδρομος», παραδέχεται ο κ. Λαβίδας.
Παράλληλα, αποκαλύπτει ότι ήδη καταγράφεται ενδιαφέρον από νέους επενδυτές που τον έχουν προσεγγίσει. Διαβεβαιώνει μάλιστα ότι δεν πρόκειται να ζητήσει ελάφρυνση δανειακών βαρών από τις πιστώτριες τράπεζες, ενώ υπόσχεται και πάνω από 40 προσλήψεις για τις νέες ανάγκες που θα δημιουργήσει το επενδυτικό σχέδιο.
Η φυλακή
«Δεν σας ανησυχεί όμως που η δική σας περιπέτεια θα επισκιάσει τις προσπάθειες που κάνετε;» τον ρωτάμε.
«Εχουν περάσει δύο χρόνια από τότε και σας λέω ότι δεν έχω αντιμετωπίσει το οποιοδήποτε πρόβλημα, ούτε πιστεύω ότι θα έχω στην εταιρεία. Αυτά που πρέπει να κάνω από την πλευρά μου θα τα κάνω και πιστεύω πολύ στην ομάδα που έχουμε φτιάξει. Δεν χάσαμε δουλειές ή συνεργασίες, δεν επλήγη η εταιρεία από το να ηγούμαι. Και στο κάτω-κάτω, η απόφαση του δικαστηρίου ήταν ξεκάθαρη. Δεν μου έβαλε κανέναν περιορισμό στις δραστηριότητές μου πουθενά. Δεν υπάρχει περιορισμός. Δεν μου έχει εμφανίσει και δεν θα μου εμφανίσει πρόβλημα». Ο ίδιος ξεκαθαρίζει ότι με τον Γιώργο Νίκα δεν διατηρούν επαφές. Ούτε θέλει να σχολιάσει τον συμβιβασμό που πέτυχε ο συγκατηγορούμενός του αποφεύγοντας τη φυλάκιση.
Λέει όμως ότι ήταν δύσκολα για τον ίδιο. «Ηταν δύσκολη περίοδος. Με μια κατηγορία μάλιστα ότι άκουσα κάτι και είπα “προς όφελος της φιλίας” – γιατί αυτή ήταν η κατηγορία, δεν κατηγορήθηκα ότι έβγαλα λεφτά… Ηταν όμως δύσκολα. Εμπειρία ζωής. Κάθε άνθρωπος έχει αυτό που λένε ένα γεγονός που του αλλάζει τη ζωή. Για μένα ήταν αυτό. Βλέπω πλέον διαφορετικά τη ζωή, νιώθω ότι με έχει ενδυναμώσει. Επίσης, μου έδειξε πόσο τρομερή γυναίκα έχω που υπέμεινε όλα αυτά! Ολη η οικογένεια, οι φίλοι, οι εργαζόμενοι με αγκάλιασαν. Καταλάβαιναν όλοι ότι ήταν αδικία αυτό και μου συμπαραστάθηκαν. Αυτό μου πρόσφερε μεγάλη ικανοποίηση. Δεν παύει όμως να είναι ένα γεγονός που άλλαξε τη ζωή μου».
Οσο για το τι τον βοήθησε σε αυτή την περίοδο, ο ίδιος απαντά: «Η λογική. Ηταν κάτι τρελό όλο αυτό. Ολοι περιμέναμε ότι κάποια στιγμή θα λήξει όλο αυτό. Θα επικρατήσει η λογική. Αυτό έδινε δύναμη και σε μένα και στην οικογένειά μου ώστε να αντεπεξέλθουμε». Τη λογική, άλλωστε, επικαλείται και όταν τον ρωτάμε αν φοβήθηκε. «Καταφέρατε να το ξεπεράσετε;» του απευθύνουμε το ερώτημα, για να μας απαντήσει: «Είναι σαν να μην έγινε ποτέ! Δεν είμαι εγώ αυτό το πράγμα, δεν είχε να κάνει με μένα. Γι’ αυτό τον λόγο από τότε που βγήκα νιώθω σαν να μην έγινε ποτέ». Οσο για τη δύναμη που βρήκε να αντιμετωπίσει την περιπέτειά του; «Η αγάπη που εισέπραξα. Πρώτα απ’ όλα, από τη σύντροφο και σύζυγό μου».
Διαβάστε ακόμη:
Ραβασάκια της εφορίας σε όσους δεν στέλνουν στοιχεία
Δύο ΜΧ5 διαφορετικής γενιάς σε μια απρόσμενη σύγκριση
Ο Μασκ υπογράφει πλέον ως «αφεντικό του Twitter» – Τι λέει για τις απολύσεις εργαζομένων