Είναι μία περίοδος αναταραχών για τη μεγαλύτερη αλυσίδα καφέ στον κόσμο. Όλο και περισσότερα καταστήματά της στις Ηνωμένες Πολιτείες αποκτούν σωματεία εργαζομένων (σήμερα είναι 264), κάτι που στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι μία διαδικασία περίπλοκη και απαιτεί καθαρή πλειοψηφία μεταξύ των εργαζομένων σε κάθε κατάστημα. Αυτά τα σωματεία απαιτούν καλύτερες συνθήκες εργασίας και μέρος από τα υπερκέρδη που καταγράφοιυν τα Starbucks τα τελευταία χρόνια.
Στις 17 Νοεμβρίου, ημέρα κατά την οποία η αλυσίδα πραγματοποιεί μία μεγάλη επικοινωνιακή εκστρατεία στις ΗΠΑ, μοιράζοντας κόκκινες οικολογικές κούπες σε όσους αγοράζουν καφέ, περίπου 100 καταστήματα μετείχαν στην κινητοποίηση που οργάνωσε η Starbucks Workers United (SBWU) και ονομάστηκε «Εξέγερση της Κόκκινης Κούπας». Οι απεργοί συγκεντρώθηκαν έξω από τα καταστήματα και μοίραζαν στους πελάτες κόκκινες κούπες του σωματείου τους.
«Η Starbucks Workers United πραγματοποίησε μια άνευ προηγουμένου απεργία στις 17 Νοεμβρίου λόγω της άρνησης της εταιρείας να προσέλθει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και να διαπραγματευτεί καλή τη πίστη, κάτι που είναι παράνομο εδώ στις ΗΠΑ» μας είπε ο Aneil Tripathi, μέλος του σωματείου στο Άντερσον της Νότιας Καρολίνας. «Απεργήσαμε επίσης λόγω του ότι η Starbucks στελεχώνει συνεχώς τα καταστήματά μας με λίγο προσωπικό και κάνει τους πελάτες να περιμένουν. Σε αυτή την απεργία μετείχαν πάνω από 110 καταστήματα σε εθνικό επίπεδο. Η απεργία έπληξε την εταιρεία σκληρά την ημέρα με τα υψηλότερα έσοδα του έτους. Πάνω από 2.000 συνεργάτες της Starbucks σε όλη τη χώρα συμμετείχαν στην απεργία και άφησαν τα ανώτερα στελέχη να ανοίξουν τα καταστήματα και να αντιμετωπίσουν τους θυμωμένους πελάτες που αντιμετωπίζουμε εμείς τακτικά. Αυτή η απεργία αποτέλεσε ένα νέο κύμα για το εργατικό κίνημα και εμπνέει και άλλα καταστήματα να συμμετάσχουν στο κίνημα.»
Οι εργαζόμενοι στα Starbucks αποκαλούνται «συνεργάτες». H εταιρεία τους παρέχει μία σειρά προγραμμάτων από τα οποία μπορούν να επιλέξουν, προγράμματα που περιλαμβάνουν παροχές όπως κάλυψη εκπαιδευτικών προγραμμάτων, υγειονομική περίθαλψη, διανομή μετοχών, οικογενειακά επιδόματα. Ωστόσο, οι «συνεργάτες» των Starbucks που μετέχουν στα σωματεία ζητούν υψηλότερες αποδοχές.
«Ζητάμε απλώς αυξήσεις μισθών που να ανταποκρίνονται στο κόστος ζωής εκεί που βρίσκονται τα καταστήματά μας» τονίζει ο Aneil Tripathi. «Ο πληθωρισμός είναι σε υψηλά επίπεδα και αυτοί οι μισθοί δεν μπορούν να συντηρήσουν ένα άτομο, πόσο μάλλον μια οικογένεια που προσπαθεί να επιβιώσει. Η εταιρεία μπορεί σίγουρα να το αντέξει οικονομικά. Η Starbucks έβγαλε πάνω από 8,6 δισεκατομμύρια δολάρια μόνο το τελευταίο τρίμηνο και είχε ρεκόρ πωλήσεων. Έχουν τη δυνατότητα να πληρώνουν στους εργαζομένους καλύτερους μισθούς διαβίωσης, αλλά επιλέγουν να μην το κάνουν για χάρη μεγαλύτερων περιθωρίων κέρδους.»
«Ναυάγια», απολύσεις και «διώξεις»
Τα σωματεία καταγγέλλουν ότι η διοίκηση της Starbucks «σαμποτάρει» εσκεμμένα τις διαπραγματεύσεις, προκειμένου να μην καταλήξουν σε σύμβαση που θα καλύπτει τα μέλη των σωματείων. Παράλληλα, καταγγέλλουν ότι έχει εξαπολύσει ένα «πογκρόμ» διώξεων σε βάρος όσων μετέχουν στα σωματεία.
«Η Starbucks κάνει τα πάντα για να συντρίψει τα συνδικάτα στα καταστήματά της» περιγράφει ο Aneil Tripathi. «Τα αντίποινα περιλαμβάνουν μείωση των ωρών εργασίας των συνδικαλιστών για να τους κρατήσουν έξω από το κατάστημα, πειθαρχικές ποινές για πράγματα για τα οποία δεν είχαν τιμωρηθεί πριν από την παρουσία του συνδικάτου ή ακόμη και απολύσεις ηγετών – συνδικαλιστών για γελοίους λόγους. Οι απολυμένοι συνεργάτες αποτέλεσαν το αποκορύφωμα αυτού του κινήματος με τα Starbucks να απολύουν πάνω από 130 ηγέτες συνδικάτων, επειδή συμμετείχαν σε συνδικαλιστική δραστηριότητα. Εγώ και άλλοι 4 συνεργάτες από το κατάστημά μου απολυθήκαμε επειδή καθαρίζαμε το κατάστημά μας, κάτι που κάναμε και πριν ψηφίσουμε για το συνδικάτο».
Η περίπτωση του Aneil Tripathi βρίσκεται στα δικαστήρια. Η SBWU έχει προσφύγει κατά της διοίκησης με αίτημα να ανακληθούν οι απολύσεις. Η διοίκηση έχει χάσει αρκετές ανάλογες υποθέσεις στο παρελθόν, αναγκαζόμενη να επαναπροσλάβει εργαζόμενους που κρίθηκε από το δικαστήριο ότι υπήρξαν θύματα εκδικητικών και «προς παραδειγματισμό των υπολοίπων» απολύσεων.
Ο Aneil, που είναι φοιτητής και εργάζεται στα Starbucks από 16 χρονών, είχε προαχθεί σε υπεύθυνο βάρδιας το Μάρτιο του 2021. Η ανέλιξή του στην εταιρεία σταμάτησε όταν μπήκε στο σωματείο και τώρα έχει χάσει τη δουλειά του. Είναι όμως αποφασισμένος να επιστρέψει για να συνεχίσει τον αγώνα των διεκδικήσεων.
Ενωμεταξύ, ο χρόνος κυλάει εναντίον των φιλόδοξων σχεδίων των σωματείων. Όσο δεν υπάρχουν αποτελέσματα στις διαπραγματεύσεις οι υπόλοιπο εργαζόμενοι αποθαρρύνονται, ενώ και το κλίμα στην κοινή γνώμη δεν είναι πάντα ευνοϊκό.
«Στην απεργία της 17ης Νοεμβρίου, ορισμένοι πελάτες υποστήριξαν πραγματικά τον αγώνα μας και δεν μπήκαν στα καταστήματα. Ωστόσο, οι περισσότεροι πελάτες δεν ενδιαφέρονται και θύμωσαν απλά που δεν μπόρεσαν να πάρουν τον καφέ τους. Σε εθνικό επίπεδο έχουμε και άλλα συνδικάτα που μας συμπαραστέκονται και όσο ανεβαίνουμε προς τα βόρεια και δυτικά υπάρχει μεγαλύτερη υποστήριξη από την κοινότητα. Στις νότιες πολιτείες, τα συνδικάτα παρουσιάζονται ως κάτι κακό, οπότε είναι πιο δύσκολο να οργανωθούμε και να έχουμε τους πελάτες μαζί μας. Οι διαπραγματεύσεις για τις συμβάσεις είναι ένας μακρύς και σκληρός αγώνας, ειδικά με μια εταιρεία που αρνείται να διαπραγματευτεί μαζί μας. Γνωρίζουμε ότι το ηθικό θα μειωθεί, αλλά συνεχίζουμε τον αγώνα με συγκεντρώσεις και άλλες δράσεις για να κρατήσουμε τον κόσμο σε εγρήγορση».
Διαβάστε ακόμη:
Μεγάλη επιχείρηση διάσωσης 500 μεταναστών στην Παλαιοχώρα Χανίων
Τόκυο: Παγκόσμια γαστρονομική πρωτεύουσα με 200 εστιατόρια και σύνολο 263 αστέρια Michelin
Πώς τα προϊόντα πολυτελείας κατακτούν νεότερες γενιές και μεσαία εισοδήματα