© Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
Τ ο 2010 όλοι θεωρούσαν «τρελό» τον Τζόρτζιο Σκουίντζι, τον άνθρωπο που μετέτρεψε την ιταλική εταιρεία Mapei από μικρή επιχείρηση σε πολυεθνική δύναμη στον χώρο των δομικών υλικών. Η απόφασή του να επενδύσει στη δημιουργία ενός εργοστασίου στην Ελλάδα ήταν κόντρα σε κάθε λογική καθώς η χώρα μας έμπαινε σε μια οικονομική κρίση άνευ προηγουμένου.
Ο ίδιος, όμως, λάτρης του ελληνικού πολιτισμού και θαυμαστής της Μαρίας Κάλλας από μικρό παιδί, θεωρούσε ότι μια τέτοια επένδυση μπορεί να μην είχε ορατό, άμεσο οικονομικό όφελος, αλλά θα ενίσχυε το προφίλ της πολυεθνικής που έστησε. Εξάλλου, φρόντισε να συνδέσει την επιχείρησή του μέσα από τις γενναίες χορηγίες αλλά και τις επενδύσεις του με δραστηριότητες του πολιτισμού και του αθλητισμού. Η Mapei συνδέθηκε εδώ και χρόνια με τη Σκάλα του Μιλάνου ως μέγας χορηγός. Υποστήριξε τη δική της ομάδα ποδηλασίας, από τις κορυφαίες σε όλη την Ευρώπη, και έπειτα συνέβαλε στο ποδοσφαιρικό θαύμα της Σασουόλο, που από μια ομάδα των μικρών κατηγοριών βρίσκεται πλέον στα μεγάλα σαλόνια της Serie A.
Με άλλα λόγια, κινητήρια δύναμη για τον Τζόρτζιο Σκουίντζι δεν υπήρξε μόνο η παραγωγή κέρδους και χρήματος, αλλά έμπαιναν πολλά στην τελική εξίσωση. Και στην περίπτωση της Ελλάδας, ο πολιτισμός και η Κάλλας ήταν από μόνα τους ικανά για να βάλει το πόδι του στη χώρα μας ο πρώτος χημικός βιομήχανος που εκλέχθηκε στη θέση του προέδρου του ιταλικού αντίστοιχου ΣΕΒ.
Δέκα χρόνια μετά ο Τζόρτζιο Σκουίντζι μπορεί να μη ζει πια, όμως εκείνη η απόφασή του να πιστέψει στην Ελλάδα στην πιο δύσκολη οικονομική στιγμή της έχει αποδειχθεί λίρα εκατό. Με τον κ. Σπύρο Παπαγιαννάκη στο τιμόνι της η Mapei Hellas όχι μόνο έχει καταφέρει από το 2016 και μετά να χτίσει ένα όνομα με αξιόλογα μερίδια στην ελληνική αγορά και διαρκή ανοδική πορεία, αλλά παράλληλα να θεωρείται μοντέλο βέλτιστων πρακτικών και για άλλες θυγατρικές του ομίλου, να έχει τον χώρο να κινηθεί και σε άλλες αγορές της Μεσογείου και να ετοιμάζει το επόμενο μεγάλο βήμα μέσα από ένα πλαίσιο νέων επενδύσεων που θα ενισχύσουν την εγχώρια παραγωγή μέσα από νέες μονάδες, ακόμα και εξαγορές.
Οπως εξηγεί ο κ. Παπαγιαννάκης: «Αναπτυσσόμαστε σταθερά με ρυθμό 20%-30% κάθε χρόνο και έχουμε τριπλασιάσει τα μεγέθη μας από το 2016 και μετά. Επίσης, διαρκώς αυξάνουμε το ανθρώπινο δυναμικό μας, το οποίο πλέον έχει φτάσει στα 90 άτομα. Και υπάρχει πορεία ακόμα μπροστά μας. Ο στόχος που έχω θέσει προσωπικά είναι αυτή η εταιρεία, την οποία ανέλαβα στην 7η-8η θέση της ελληνικής αγοράς, να γίνει Νο1. Ηδη φτάσαμε στην τρίτη και θεωρώ ότι θα το καταφέρουμε, διότι και η τεχνογνωσία υπάρχει, και τα ποιοτικά καινοτόμα προϊόντα υπάρχουν, όπως επίσης και η τεχνική υποστήριξη προς τους πελάτες. Σε αυτό φυσικά θα μας βοηθήσει μια σειρά από επενδύσεις.
Πρόσφατα ολοκληρώσαμε έναν κύκλο επενδύσεων ύψους 10 εκατ. ευρώ. Διπλασιάσαμε τους αποθηκευτικούς μας χώρους στο εργοστάσιο της Ριτσώνας, προσθέσαμε άλλες δύο γραμμές παραγωγής ώστε να μπορούμε να παράγουμε ακόμα πιο σύνθετα προϊόντα και με μικρότερο όγκο, π.χ. 5κιλες συσκευασίες. Από εκεί και έπειτα σκοπεύουμε να ανοίξουμε τώρα άλλον έναν κύκλο επενδύσεων 10 εκατ. ευρώ στην κατεύθυνση της επέκτασης της εγχώριας αγοράς και σε άλλες κατηγορίες προϊόντων, όπως τα υγρά, ενώ ενδιαφερόμαστε και για εξαγορές».
Οπως αναφέρει, στον τομέα των χρωμάτων και της θερμομόνωσης, που έχουν μεγάλη ζήτηση στην Ελλάδα, θα αναζητηθεί πλέον η εγχώρια παραγωγή, με δεδομένο ότι το εργοστάσιο της Ριτσώνας σήμερα παράγει αποκλειστικά κωδικούς προϊόντων που έχουν ως συστατικό την τσιμεντόσκονη, ενώ τα υπόλοιπα εισάγονται από τα εργοστάσια της Ιταλίας.
«Γενικά, καθώς μεγαλώνει ο όγκος των δραστηριοτήτων μας, πιο συμφέρον είναι να κάνεις τοπικά την παραγωγή παρά να εισάγεις. Οσο μεγαλώνει ο τζίρος, το μεταφορικό κόστος είναι τεράστιο. Είναι άλλο πράγμα να εισάγεις, π.χ., 100.000 ευρώ εμπόρευμα όπου το μεταφορικό κόστος θα είναι 10.000 ευρώ και διαφορετικό τα 10 εκατ. ευρώ εισαγωγών με κόστος 1 εκατ. ευρώ. Στην τελευταία περίπτωση κάνεις επένδυση και μάλιστα η απόσβεσή της γίνεται σχετικά γρήγορα. Το χρώμα κατά 90% είναι νερό. Δεν μπορείς να το φέρνεις από μακριά, κοστίζει και δεν είσαι ανταγωνιστικός. Οπότε θα βοηθούσε η παραγωγή του εδώ. Και αυτό που λέω δεν αφορά μόνο το χρώμα. Συνολικά, αυτό που θέλουμε να κάνουμε είναι ό,τι από το προϊοντικό χαρτοφυλάκιο της μητρικής Mapei έχει τη ζήτηση και τον απαραίτητο όγκο να μπορεί πλέον να παράγεται εδώ. Σήμερα η παραγωγή που έχουμε αφορά αποκλειστικά τη σκόνη. Υπάρχουν όμως και τα υγρά, είτε σε παστώδη μορφή είτε σε υγρή. Εκεί λοιπόν είναι κάτι στο οποίο θέλουμε να μπούμε. Σκοπεύουμε να το κάνουμε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Ηδη έχουμε σχεδιάσει την κατασκευή ενός δεύτερου εργοστασίου, παραγωγής υγρών, εντός της έκτασης της Ριτσώνας. Αν όμως στο μεταξύ βρεθεί μια εταιρεία την οποία θα μπορούσαμε να εξαγοράσουμε ώστε να έχουμε καλύτερη εμπορική εκκίνηση σε αυτό τον χώρο, τότε θα δούμε αυτή την επιλογή.
Και πέρα από αυτό, όμως, επειδή είμαστε πολύ κοντά στο όριο της παραγωγικής δυνατότητας που έχει το εργοστάσιο της Ριτσώνας, θα πρέπει πλέον ή να το επεκτείνουμε ή να φτιάξουμε από την αρχή ένα νέο, μεγαλύτερο. Και η αλήθεια είναι ότι στο προσωπικό μου πλάνο είναι να γίνει τα επόμενα χρόνια ένα δεύτερο εργοστάσιο στη Βόρεια Ελλάδα προκειμένου να γίνεται πιο εύκολα η πανελλαδική κάλυψη, αλλά και να υπάρχει η δυνατότητα εξαγωγών στις όμορες χώρες. Ηδη στη Θεσσαλονίκη έχουμε φτιάξει αποθήκες και γραφεία, οπότε σιγά-σιγά προετοιμάζουμε το έδαφος», λέει αποκαλύπτοντας τα σχέδιά του για το μέλλον ο κ. Παπαγιαννάκης.
Σήμερα, το εργοστάσιο της Ριτσώνας, μετά τις τελευταίες επενδύσεις που έγιναν, διαθέτει μια μεγάλη γραμμή παραγωγής 25κιλων συσκευασιών προϊόντων που αναμειγνύονται με σκόνη τσιμέντου. Επίσης, έχουν προστεθεί δύο γραμμές μικρότερων συσκευασιών, αλλά και πιο εξειδικευμένων προϊόντων, όπως κόλλες πλακιδίων, αρμόστοκοι, τσιμεντούχα στεγανωτικά για ταράτσες, πισίνες, θεμέλια κ.ο.κ.
Η παραγωγή όμως στο εργοστάσιο της Ριτσώνας δεν καλύπτει μόνο την ελληνική αγορά. «Εχουμε και μια αυξανόμενη εξωστρέφεια που μεταφράζεται σε ένα σημαντικό μερίδιο εξαγωγών. Το 25% του τζίρου μας σήμερα προέρχεται από το εξωτερικό. Μάλιστα εξάγουμε απευθείας, όχι μέσω του ομίλου, σε κάποιες καίριες αγορές της Μεσογείου: Ισραήλ, Λίβανο, Κύπρο, Λιβύη, Αλβανία. Στόχος μας είναι να αυξήσουμε ακόμα περισσότερο το εξαγωγικό μας αποτύπωμα και θεωρώ ότι ένα νέο εργοστάσιο στη Βόρεια Ελλάδα, όπως έλεγα, θα είναι το κλειδί για να ξεκλειδώσουν όμορες χώρες», αναφέρει ο κ. Παπαγιαννάκης.
Σύμφωνα με τον ίδιο, το 70% των πωλήσεων στην ελληνική αγορά αφορά προϊόντα που παράγονται στη Ριτσώνα. «Περίπου 30% είναι αυτά που εισάγουμε από τη μαμά εταιρεία, αλλά το σχέδιο είναι όταν δημιουργηθεί ο απαραίτητος όγκος συγκεκριμένα τμήματα να αρχίσουν πλέον να παράγονται εδώ». Εξάλλου, όπως φαίνεται, υπάρχει πεδίον δόξης λαμπρόν. «Προϊόντα για τη θερμομόνωση, τη δομική ενίσχυση σε παλιά κτίρια, χρώματα κ.ά.», προσθέτει.
Το 90% των πωλήσεων της εταιρείας γίνεται μέσω εμπόρων. «Αυτοί πουλάνε στους εργολάβους και τα συνεργεία. Βέβαια έχουμε και τα μεγάλα έργα, όπου εκεί δίνουμε απευθείας σε μεγάλες κατασκευαστικές. Μιλάμε για γέφυρες, τούνελ κ.ο.κ. Και εκεί είμαστε καλοί. Περισσότερο όμως στην απλή κατασκευή», διευκρινίζει.
Σύμφωνα με τον επικεφαλής της Mapei Hellas, ο κύκλος εργασιών φέτος, με βάση την έως τώρα πορεία, αναμένεται να φτάσει στα 37 εκατ. από 30 εκατ. ευρώ το 2022.
«Παρά τις συνθήκες που μπορεί να επικρατούν στην αγορά, αυτός που θέλει να κάνει μια επένδυση, π.χ. ένας ξενοδόχος, και καίγεται να προλάβει τη σεζόν, δεν σταμάτησε, ούτε πρόκειται να σταματήσει την κατασκευή και τις εργασίες επειδή οι τιμές μπορεί να πήγαν στα ύψη λόγω του πληθωρισμού και της τρέλας που υπήρξε πέρυσι. Οπότε ένας κατασκευαστικός οργασμός εξακολουθεί να υπάρχει στο κομμάτι των τουριστικών δομών», απαντά στην ερώτηση αν το πληθωριστικό σπιράλ έχει προκαλέσει τεράστια προβλήματα στη δραστηριότητα.
Και προσθέτει: «Πλέον όμως αρχίζει και η οικοδομική δραστηριότητα. Επειτα από αρκετά χρόνια αυτή η περίοδος των τελευταίων τριών ετών δείχνει ότι πλέον αλλάζει η εικόνα. Γενικά έχω μια αισιόδοξη αντίληψη των πραγμάτων. Ολα δείχνουν να βελτιώνονται πλέον στη χώρα, από τη λειτουργία του κράτους έως την ίδια την αγορά. Οπότε οι προοπτικές θεωρώ ότι είναι πολύ μεγάλες. Ξέρετε, η χώρα έχει μείνει πίσω τόσο σε όγκο όσο και σε ποιότητα έργων. Και μιλάω για το οτιδήποτε, από τις πλάκες που μπορούν να μπαίνουν στα πεζοδρόμια ως μπαλώματα μέχρι τα μεγάλα έργα. Κάποια στιγμή λοιπόν θα πρέπει να τηρηθούν και προδιαγραφές, οπότε θεωρώ ότι υπάρχει πολλή δουλειά μπροστά μας».
Μάλιστα ο ίδιος εκτιμά ότι αυτό δεν δίνει μόνο προοπτική στις εταιρείες, αλλά και στους εργαζομένους. «Θέλουμε ευχαριστημένους εργαζομένους. Οπότε αυτό σημαίνει ότι, πρώτον, προσπαθούμε να δίνουμε σοβαρές απολαβές και, δεύτερον, προσπαθούμε να δημιουργούμε ένα θετικό κλίμα μέσα στην εταιρεία. Γι’ αυτό εξάλλου και εγώ δεν θα πω ποτέ ότι υπάρχει έλλειψη εργαζομένων, όπως ακούω πολλούς. Τελικά νομίζω ότι όλα είναι θέμα σεβασμού του άλλου και προσφοράς δίκαιων ανταλλαγμάτων. Στη δική μας περίπτωση, ανοίγουμε θέσεις εργασίας και για καθεμία από αυτές παίρνουμε 300 βιογραφικά! Εάν θέλεις να προσελκύσεις τους καλούς, τα ταλέντα, και να είσαι απαιτητικός με τις επιλογές σου, πρέπει και να προσφέρεις τα ανάλογα. Ετσι πάει. Δυστυχώς, κάποιοι μάλλον δεν θέλουν να το καταλάβουν»!
Το background
Ο κ. Παπαγιαννάκης, χημικός με σπουδές και διδακτορικό στη Γαλλία, έχει ήδη σταδιοδρομία στον χώρο της έρευνας αλλά και της διοίκησης. «Εξειδικεύτηκα πάνω στα δομικά υλικά και κυρίως τα τσιμέντα. Οπότε γύρισα στην Ελλάδα και μετά το στρατό ξεκίνησα την καριέρα μου στο Τμήμα Ερευνας του Τιτάνα. Ηταν σχολείο. Αργότερα πήγα στα Μάρμαρα Διονύσου κυρίως γιατί ήθελα να ανελιχθώ και στο διοικητικό κομμάτι, οπότε έμεινα 18 χρόνια. Εως ότου το 2016 ο Τζόρτζιο Σκουίντζι μού εμπιστεύτηκε τη Mapei Hellas. Πραγματικά πολύ ωραίος τύπος που φρόντισε να περάσουν στέρεες αξίες στο επιχειρηματικό οικοδόμημά του».
Η Mapei ιδρύθηκε στο Μιλάνο το 1937 από τον πατέρα του Τζόρτζιο, Ροδόλφο, σε μια αποθήκη με ένα μηχάνημα ανάδευσης χρωμάτων. Μεταπολεμικά η Ιταλία βίωνε κατασκευαστικό οργασμό, με αποτέλεσμα η οικογενειακή επιχείρηση, που στο μεταξύ αύξανε την γκάμα των προϊόντων της, να μεγαλώνει. Στα χέρια του Τζόρτζιο Σκουίντζι η Mapei έγινε πολυεθνικός παίκτης με αιχμή την παραγωγή συγκολλητικών και χημικών προϊόντων για την οικοδομική βιομηχανία. Ο όμιλος διαθέτει πλέον 100 θυγατρικές με 86 εγκαταστάσεις παραγωγής σε 35 διαφορετικές χώρες. Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσιευμένες ετήσιες οικονομικές καταστάσεις, ο όμιλος είχε κύκλο εργασιών 3,2 δισ. ευρώ το 2021. Στην Ελλάδα η θυγατρική εταιρεία ξεκίνησε το 2001 ως αμιγώς εμπορική επιχείρηση. Το 2010 υπήρξε σταθμός στην πορεία της Mapei Hellas με τη λειτουργία του πρώτου εργοστασίου παραγωγής στη Ριτσώνα.
Διαβάστε ακόμη
Σε ποια μέτρα των κομμάτων ρίχνει άκυρο η Κομισιόν
Τουρισμός: Υψηλές επιδόσεις με πληρότητα 80%-85% τον Ιούνιο (πίνακες + pic)
Fitch για Ελλάδα: Επιβεβαίωσε το ΒΒ+, σταθερό outlook
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο ΘΕΜΑ