Μέσω της εκχώρησης ληξιπρόθεσμων απαιτήσεων ύψους άνω του 1,8 δισ. ευρώ σε μεγάλους επενδυτικούς οίκους του εξωτερικού, αλλά και νέων δανειακών συμβάσεων με διεθνή και εγχώρια πιστωτικά ιδρύματα επιχειρεί να ενισχύσει τη ρευστότητά της η Δημόσια Επι­χεί­ρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ) και να εισπράξει ζεστό χρήμα άνω των 700 εκατ. ευρώ το επόμενο διάστημα.

Έναν χρόνο μετά την αγωνιώδη προσπάθεια να υλοποιηθεί το σχέδιο εξυγίανσης, η ΔΕΗ δείχνει να έχει επουλώσει τις μεγάλες ανοιχτές πληγές, έχει όμως να διαχειριστεί τη μείωση του μεριδίου της στην αγορά, αλλά και αστάθμητους παράγοντες, όπως η πανδημία, που επιδεινώνουν την πορεία της εισπραξιμότητας και διογκώνουν τα χρέη, που παραμένουν στα 2,7 δισ. ευρώ. Το πλήγμα που επέφερε ο COVID-19 στην είσπραξη των λογαριασμών ρεύματος προκαλώντας μείωση κατά 20% στην αποπληρωμή τους στην περίοδο του lockdown υπάρχουν φόβοι ότι μπορεί να γίνει βαρύτερο από το φθινόπωρο, καθώς τότε θα φανεί ο πραγματικός αντίκτυπος της κρίσης στην οικονομία και τα ελληνικά νοικοκυριά.

«Κάθε εκτίμηση για την εξέλιξη των εισπράξεων τους επόμενους μήνες χαρακτηρίζεται από υψηλό βαθμό αβεβαιότητας, καθώς είναι δύσκολο να προβλεφθεί η επίπτωση που θα έχει η ανάσχεση της οικονομικής δραστηριότητας στη χώρα, λόγω των μέτρων που λήφθηκαν για τον περιορισμό της πανδημίας, στη δυνατότητα των καταναλωτών να εξοφλούν τους λογαριασμούς της ηλεκτρικής ενέργειας», ανέφερε πρόσφατα στο Δ.Σ. ο διευθύνων σύμβουλος της ΔΕΗ Γιώργος Στάσσης.

Στο πλαίσιο αυτό, η Επιχείρηση προχωρεί στη λήψη πρόσθετων μέτρων που στόχο έχουν να ενισχύσουν τα ταμειακά διαθέσιμα και να προσφέρουν ένα μαξιλάρι ασφάλειας για το επόμενο διάστημα.

Την προσπάθεια αυτή έρχεται να επιβεβαιώσει και η δεύτερη τιτλοποίηση χρεών διάρκειας άνω των 90 ημερών με την PIMCO. Με τις δύο διαδοχικές τιτλοποιήσεις οφειλών (η πρώτη θα υλοποιηθεί με την JP Morgan), οι οποίες αναμένεται να ολοκληρωθούν τον προσεχή Σεπτέμβριο, η ΔΕΗ επιδιώκει να αντλήσει από 500 έως 600 εκατ. ευρώ. Πρόκειται για μια συναλλαγή βραχυπρόθεσμης χρηματοδότησης της ΔΕΗ, για την οποία οι δύο επενδυτικοί οίκοι λαμβάνουν ενέχυρο τους τραπεζικούς λογαριασμούς της. Η ΔΕΗ θα συνεχίσει να εισπράττει τα χρέη με υπεργολάβο την εταιρεία Qualco χωρίς πρόσθετες εγγυήσεις. Η διοίκηση της Επιχείρησης έχει επισημάνει ότι η τιτλοποίηση εξασφαλίζει χρηματοδότηση σε μια χρονική περίοδο μεγάλης αβεβαιότητας στις κεφαλαιοαγορές λόγω COVID-19, κάτι που μεταθέτει αόριστα στο μέλλον και την έξοδο της ΔΕΗ στις αγορές.

Οπως υποστήριξε ο κ. Στάσσης, μέσω της τιτλοποίησης η Επιχείρηση κλειδώνει χαμηλό κόστος χρηματοδότησης, απομακρύνοντας πιθανούς κινδύνους αύξησης του κόστους εάν υπάρξει νέος κύκλος πανδημίας τους επόμενους μήνες. Επιπλέον, το ποσό που αντλείται δεν εγγράφεται στον δανεισμό της και δεν προσαυξάνει το χρέος, ενώ βάζει στα ραντάρ μεγάλων ξένων θεσμικών επενδυτών τη μετοχή της. Για τις ανάγκες της τιτλοποίησης θα συσταθούν δύο εταιρείες ειδικού σκοπού (SPV) στις οποίες θα μεταβιβαστούν οι οφειλές και oι οποίες θα εκδώσουν δύο ομολογιακά (senior υψηλής προτεραιότητας και subordinated notes μειωμένης εξασφάλισης). Από τους πελάτες αυτούς η ΔΕΗ θα προεισπράξει τις οφειλές καταβάλλοντας επιτόκιο 3,15% για το πρώτο υγιές πακέτο πελατών και 6,8% για το δεύτερο που περιλαμβάνει κόκκινους οφειλέτες άνω του τριμήνου και άρα υψηλότερου ρίσκου ως προς την είσπραξη των οφειλών.

Το τελευταίο δίμηνο η Επιχείρηση έχει προχωρήσει στη λήψη έκτακτων μέτρων ρευστότητας επεκτείνοντας τις πιστωτικές γραμμές για κεφάλαιο κίνησης από την EBRD με δάνειο ύψους 160 εκατ. ευρώ για την αντιμετώπιση της πανδημίας, ενώ ακολούθησαν δύο επιπλέον συμβάσεις με την Optima του ομίλου Βαρδινογιάννη για τη σύναψη ομολογιακού δανείου 15 εκατ. ευρώ και πρόσφατα με την Alpha Bank για ενίσχυση κεφαλαίου κίνησης με 30 εκατ. ευρώ μέσω του Ταμείου Εγγυοδοσίας Επιχειρήσεων COVID-19 με την εγγύηση της Αναπτυξιακής Τράπεζας.

Να σημειωθεί ότι από τον Οκτώβριο του 2018 είχε εκπονηθεί έκθεση της Finacity Corporation που επικύρωνε τη δυνατότητα της ΔΕΗ να προχωρήσει στην τιτλοποίηση, και μάλιστα με σημαντικό επενδυτικό ενδιαφέρον. Ωστόσο χρειάστηκε να περάσουν δύο χρόνια για να ληφθούν οριστικές αποφάσεις από τη νέα διοίκηση – και δη σε μια δύσκολη οικονομική συγκυρία.