search icon

business stories

Πλειστηριασμοί: Τι κλήρωσε για το «καταραμένο» οικόπεδο των Λαϊνόπουλων και το ξεχασμένο «φιλέτο» της οικογένειας Κούτλα (pics + upd)

Σήμερα Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου έγιναν δύο πλειστηριασμοί που συνδέονται με κραταιά, άλλοτε, ονόματα της αγοράς αυτοκινήτων και των κατασκευών-Τι κατάληξη είχαν τα δύο σφυριά

Δύο πλειστηριασμοί που παραπέμπουν σε μια άλλη, πολύ παλαιότερη κατάσταση της ελληνικής επιχειρηματικής σκηνής έγιναν νωρίτερα σήμερα Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου.

Αν γυρίσουμε το «ρολόι» αρκετές δεκαετίες πίσω, η οικογένεια Λαϊνόπουλου κυριαρχούσε στην αγορά αυτοκινήτων, ως ο μεγαλύτερος dealer της Mercedes και όχι μόνο, ενώ αντίστοιχα η οικογένεια Κούτλα με την Προοδευτική Α.Τ.Ε. ανήκε στον κύκλο των ισχυρών κατασκευαστικών εταιρειών.

Βέβαια σήμερα ελάχιστα πράγματα θυμίζουν εκείνες τις εποχές…

Το «καταραμένο» οικόπεδο

Η οικογένεια Λαϊνόπουλου μετά την κατάρρευση του ομώνυμου ισχυρού ομίλου έχασε στους πλειστηριασμούς εταιρικά και προσωπικά ακίνητα. Με τελευταίο, το εμβληματικό «στρατηγείο» επί της Εθνικής Οδού Αθηνών Λαμίας, στο ύψος της Κηφισιάς, το οποίο στα τέλη Σεπτεμβρίου και μετά από διαδοχικά άγονα σφυριά, πέρασε σε άλλα χέρια.

Δίπλα σε αυτό το ακίνητο, όμως, υπάρχει ένα οικόπεδο που δεν λέει να «φύγει» με τίποτα…

Συγκεκριμένα, ο πλειστηριασμός, με επισπεύδουσα την doValue, στρέφεται κατά των εταιρειών «Ι.Ε. Λαϊνόπουλος Ανώνυμος Βιομηχανική Εμπορική Εταιρεία Μηχανημάτων» και «Προμότ Ε.Ι. Λαϊνόπουλος» και αφορά ένα οικόπεδο 1.945,20 τ.μ. στη θέση «Άδάμες ή Χελιδονού» της κτηματικής περιφέρειας του Δήμου Κηφισιάς Αττικής (Νέα Κηφισιά), εντός βιομηχανικής ζώνης (ΒΙ.Π.Α. Κηφισιάς).

Καθώς έχουν προηγηθεί αρκετές άγονες προσπάθειες, η αρχική τιμή πρώτης προσφοράς, από 705.000 ευρώ, στο σφυρί του περασμένου Οκτωβρίου είχε μειωθεί στις 564.000 ευρώ και για σήμερα έχει «κουρευτεί» περαιτέρω στις 458.250 ευρώ.

Κατά την αυτοψία διαπιστώθηκε ότι εντός του οικοπέδου δεν υπάρχουν κτίσματα, αλλά ένα μεταλλικό στέγαστρο και μια βάση από σκυρόδεμα (ράμπα αυτοκινήτων). Αναφέρεται ακόμη η ύπαρξη κλειστού κιβωτοειδούς οχετού του ρέματος της Χελιδονούς. Κατά το χρόνο λειτουργίας του το οικόπεδο είχε τη χρήση ανοικτού χώρου στάθμευσης όπως προκύπτει από το διαμορφωμένο και διαγραμμισμένο δάπεδο από ασφαλτοσκυρόδεμα.

Σύμφωνα, όμως, με την έκθεση εκτίμησης, σχετικά με το οικόπεδο υπάρχουν εκκρεμείς εισφορές προς το Δήμο Κηφισιάς που υπολογίζονται μέχρι σήμερα σε ποσό μεγαλύτερο του 1.100.000 ευρώ και πλέον προσαυξήσεων.

Ακόμη, εκκρεμεί πρόταση τροποποίησης του ρυμοτομικού σχεδίου λόγω της ανάγκης κατασκευής έργων της Εθνικής οδού, ενώ «οι διαδικασίες με τις οποίες προέκυψε το τελικό οικόπεδο, δηλαδή της αναθεώρησης – επέκτασης του ρυμοτομικού σχεδίου το 2005, της κύρωσης της πράξης εφαρμογής, αλλά και το γεγονός ότι τμήμα ρέματος περί τα 400 τ.μ. έχει συμπεριληφθεί στο οικόπεδο, είναι αμφισβητούμενης νομιμότητας σύμφωνα με πάγιες νομολογίες του ΣτΕ, λόγω έλλειψης οριοθέτησης του ρέματος της Χελιδονούς».
Τέλος, πρέπει να ληφθεί υπόψη, πως δε δύναται να εξαντληθεί η κάλυψη βάσει του συντελεστή, ενώ θεωρητικά δύναται να εξαντληθεί ο συντελεστής δόμησης. Ωστόσο δεν ενδείκνυται για χρήση βιομηχανική χρήση.

Με όλα αυτά τα μπλεξίματα, είναι δύσκολο να εκδηλωθεί ενδιαφέρον… Κάτι που επιβεβαιώθηκε και στο σημερινό πλειστηριασμό ο οποίος κατέληξε άγονος «ελλείψει πλειοδοτών».

Το πρώην πάρκινγκ και ο 4πλασιασμός της τιμής

Στην περίπτωση του ακινήτου ιδιοκτησίας της εταιρείας «Θερμοπύλαι Α.Ε.» και μελών της οικογένειας Κούτλα (ως κληρονόμων του αποβιώσαντος Κωνσταντίνου Κούτλα) τα πράγματα είναι διαφορετικά.

Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα ακίνητο μέσα στο κέντρο της Αθήνας, επί της διασταύρωσης της οδού Αλκιβιάδου 22 και της οδού Αχαρνών 39.

Πρόκειται για οικόπεδο, άρτιο και οικοδομήσιμο, επιφάνειας 1.411,93 τ.μ. στο οποίο έχουν ανεγερθεί διάφορα κτίσματα και εγκαταστάσεις (ισόγειος χώρος στάθμευσης με στέγη κατά τον πιο πρόσφατο τίτλο).

Το ακίνητο αποτελεί βιομηχανικό χώρο ο οποίος έχει ανεγερθεί προ του 1955 και κατά τη διάρκεια της αυτοψίας διαπιστώθηκε ότι βρίσκεται σε κακή κατάσταση. Σύμφωνα με τα στοιχεία, στο παρελθόν ήταν σταθμός αυτοκινήτων 51 θέσεων. Επιπλέον, σύμφωνα με ΦΕΚ του 2011 είχε χαρακτηρισθεί ως «χώρος σχολείου».

Η έκθεση εκτίμησης κατέληξε σε αγοραία αξία για την πλήρη κυριότητα 340.000 ευρώ και στο ίδιο ποσό ορίστηκε η τιμή πρώτης προσφοράς για τον πλειστηριασμό που γίνεται σήμερα, με επισπεύδουσα την Cepal.

Κατόπιν όμως προσφυγών, το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, με απόφασή του στις 26 Νοεμβρίου, έκανε την…απόλυτη ανατροπή υπερτεραπλασιάζοντας την τιμή εκκίνησης στο 1,5 εκατ. ευρώ.

Όπως αναφέρεται στο σκεπτικό της απόφασης, ζητήθηκε να διορθωθεί η επίδικη έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης, αναφορικά με την τιμή πρώτης προσφοράς για το λόγο ότι η αρχική εκτιμηθείσα αξία υπολείπεται της πραγματικής, όπως αυτή προσδιορίσθηκε με νεότερη εκτίμηση, στο συνολικό ποσό των 2.078.000 ευρώ, αντί του αρχικού των 340.000 ευρώ.

Από το σύνολο των εγγράφων και την αποδεικτική διαδικασία, συνάγεται, κατά το δικαστήριο, ότι βάσει διαταγής πληρωμής συνολικού ποσού 786.980,52 ευρώ, κατασχέθηκε το εν λόγω οικόπεδο «που βρίσκεται στον Δήμο της Αθήνας, επί των οδών Αχαρνών 39 και Αλκιβιάδου 22, εντός του οποίου υφίσταται ισόγειος χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων με μεταλλική στέγη, εκτάσεως 1.411,93 ευρώ, κατασκευασθείς το έτος 1954, σύμφωνα με έγκριση του τότε Υπουργείου Συγκοινωνιών, που σήμερα εντούτοις στερείται αδείας, καθώς το έτος 2011 είχε χαρακτηριστεί με απόφαση του Γενικού Γραμματέα της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής ως χώρος σχολείου, η οποία ακυρώθηκε με την με αριθμό Α2363/2018 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, αλλά μέχρι σήμερα δεν αποτελεί επαγγελματικής χρήσης ακίνητο».

Το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, όσον αφορά στην αξία του ακινήτου, έκρινε ότι «πρέπει να οριστεί στο ποσό του 1.500.000 ευρώ, καθόσον πρόκειται για ευμέγεθες ακίνητο, ευρισκόμενο σε κεντρικό σημείο του πολεοδομικού συγκροτήματος του Δήμου Αθηναίων, διαμπερές, σε περιοχή όπου υπάρχει ενδιαφέρον για κατασκευή επαγγελματικών χώρων και με δείκτη ( η περιοχή ) διόλου ευκαταφρόνητης εμπορικότητας. Τα ανωτέρω στοιχεία εκτιμώμενα σε συνδυασμό μεταξύ τους και σε συνδυασμό με τα συγκριτικά στοιχεία που αναφέρονται είτε στις εκθέσεις εκτίμησης είτε και αυτοτελώς, πιθανολογούν κατά την κρίση του Δικαστηρίου το εύλογο της ανωτέρω αξίας, ώστε να ικανοποιηθεί η ανάγκη ικανοποίησης της απαίτησης των δανειστών, δίχως όμως να απομειώνεται η πραγματική εμπορική αξία του ακινήτου».

Έτσι προσδιόρισε την τιμή εκκίνησης στο 1,5 εκατ. ευρώ.Τελικά σήμερα το ακίνητο άλλαξε χέρια με 1 ευρώ παραπάνω και κατακυρώθηκε στα 1.500.001 ευρώ.

Η Προοδευτική ΑΤΕ

Η Προοδευτική Α.Τ.Ε.  ιδρύθηκε το 1960, από τον Αθανάσιο Κούτλα, -έναν πανέξυπνο άνθρωπο από τη Λαμία με σπάνιο «αισθητήριο»-, ωστόσο η πορεία του στην αγορά είχε ξεκινήσει τουλάχιστον 25 χρόνια νωρίτερα. Με άλλα λόγια, ήταν στην ομάδα των τεχνικών εταιρειών που διέπρεψαν και αναδείχθηκαν την μεταπολεμική περίοδο και κυρίως τις δεκαετίες του ’60, του ’70 και μετά, δηλαδή την εποχή της ανοικοδόμησης και εντατικής ανάπτυξης της χώρας. «Ομογάλακτη» βαριών ονομάτων, όπως η Οδών και Οδοστρωμάτων, η Αρχιμήδης, -οι οποίες στη συνέχεια αποτέλεσαν την Αρχιρόδον-, η ΕΔΟΚ ΕΤΕΡ, η Βιοκάτ, η Παντεχνική, η Τεχνική Αθηνών, η ΞΕΚΤΕ, η Ελληνική Τεχνική, η Θεμελιοδομή, η Σαραντόπουλος. Εταιρείες που σβήστηκαν στη συνέχεια από το χάρτη, για να έρθουν στο προσκήνιο οι νεότερες δυνάμεις.

Στον επόμενο ιστορικό κύκλο, όταν κυριάρχησε η τάση συγκέντρωσης του κλάδου, άρχισαν οι συνενώσεις. Με την Άκτωρ, την Ελληνική Τεχνοδομική, την ΤΕΒ και την Παντεχνική να δημιουργούν την Ελλάκτωρ, την Άβαξ (των Σγαρδέλη, Γεραρχάκη και Κουβαρά) να εξαγοράζεται από την J&Ρ Ελλάς και να γίνεται J&P Άβαξ, την ΓΕΚ να συγχωνεύεται με την ΤΕΡΝΑ «γεννώντας» την ΓΕΚ-ΤΕΡΝΑ, την ΑΕΓΕΚ να απορροφά την Ευκλείδης και τη Μέτων-ΕΤΕΠ, την ΑΤΤΙ-ΚΑΤ, τη Μηχανική και αρκετές ακόμη.

Σε αντίθεση με αυτή την τάση που επέβαλαν οι σύγχρονες συνθήκες και ανάγκες, αναδεικνύοντας τους σημερινούς πρωταγωνιστές του κλάδου, η Προοδευτική παράμεινε στο «μονόδρομο» της αυτόνομης πορείας.

Παρόλα αυτά εκτέλεσε εκατοντάδες έργα κάθε κατηγορίας. Από οδικά και λιμενικά, μέχρι οικοδομικά, ηλεκτρομηχανολογικά, αρδευτικά, αποχετευτικά, εγγειοβελτιωτικά κ.α.

Σε αυτά που ξεχωρίζουν, είναι η συμμετοχή στην κοινοπραξία της Γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου, τα φράγματα και τα υδροηλεκτρικά έργα της ΔΕΗ, με πιο γνωστό το φράγμα και τον αγωγό του Μόρνου που τροφοδοτεί με νερό την Αττική, που ανέλαβε μόνη της, την περίοδο 1975-79, αλλά και τα φράγματα Συκιάς, Θησαυρού στο Νέστο και το Υ/Δ Μετσοβίτικου μέσω κοινοπραξιών. Ισχυρό αποτύπωμα έχει αφήσει και στους οδικούς άξονες (Εθνική Οδός Αθηνών-Θεσσαλονίκης στο τμήμα Καμένα Βούρλα-Μόλος, Εθνική Οδός Κορίνθου-Πατρών, κάθετοι της Εγνατίας Οδού κ.α.), σήραγγες (cut and cover) όπως αυτή στα ελληνο-βουλγαρικά σύνορα, κτιριακά έργα, όπως το Ολυμπιακό Χωριό, αλλά και το συγκρότημα της Kodak στο Μαρούσι (περιόδου 1973-1981) που αργότερα πέρασε στη Βιοχάλκο και πολλά ακόμη.

Το 1994 η Προοδευτική θα περάσει και την πύλη του Ελληνικού Χρηματιστηρίου, αλλά εκείνη την εποχή θα φύγει από τη ζωή ο Αθανάσιος Κούτλας, παραδίδοντας το τιμόνι στου δύο διαδόχους του, τον Κωνσταντίνο και τον Σπύρο.

Η είσοδος της χώρας στο μακρύ και σκοτεινό τούνελ της οικονομικής κρίσης έφερε την κατάρρευση και στην κατασκευαστική αγορά, οδηγώντας πολλούς από τους παίκτες σε αδιέξοδο ή και στο χείλος του γκρεμού.

Από το 2008 ο Κωνσταντίνος Κούτλας είδε την ανάγκη εξεύρεσης στρατηγικού επενδυτή. Κάτι όμως που αποτέλεσε και την αιτία της σύγκρουσης με τον αδελφό του Σπύρο, ο οποίος μάλιστα προσέφυγε στη Δικαιοσύνη με στόχο την ακύρωση σχετικής απόφασης της Γενικής Συνέλευσης της εταιρείας.

Ο «εμφύλιος» των βασικών μετόχων της Προοδευτικής εξελίχθηκε σε σήριαλ. Η οικογενειακή διαμάχη σε συνδυασμό με την «ανομβρία» έργων αποτέλεσαν «εκρηκτικό μείγμα» που έφερε την άλλοτε κραταιά κατασκευαστική εταιρεία σε σημείο μηδέν. Παράλληλα, το άνοιγμα εκτός συνόρων και ειδικότερα στα Βαλκάνια (Ρουμανία, Βουλγαρία) κατέληξε σε ζημιογόνα αποτελέσματα και σε μακρόχρονες διαιτησίες.

Στη συνέχεια υπήρξαν πολλές κόντρες και με άλλες τεχνικές εταιρείες, οδηγώντας τον Κ. Κούτλα σε καταγγελίες περί αποκλεισμού της Προοδευτικής από τους διαγωνισμούς και για τη λειτουργία καρτέλ στον κλάδο, που έφτασαν μέχρι τις Βρυξέλλες. Αργότερα, με τη γνωστή έρευνα της Επιτροπής Ανταγωνισμού επιβεβαιώθηκε η επί χρόνια λειτουργία καρτέλ, αλλά μεταξύ των δεκάδων εταιρειών που κατηγορήθηκαν ήταν και η Προοδευτική έστω και αν και λόγω παραγραφής δεν της επιβλήθηκε πρόστιμο. Τον Απρίλιο του 2021 ο Κωνσταντίνος Κούτλας έφυγε από τη ζωή ενώ η Προοδευτική Α.Τ.Ε. παραμένει ενεργή, αλλά υπό διαφορετική διοίκηση. Κατά το Α’ εξάμηνο του 2024 ο κύκλος εργασιών της εταιρείας ήταν 128.183 ευρώ έναντι μηδενικού τζίρου την αντίστοιχη περίοδο του 2023.

Διαβάστε ακόμη

Στο τραπέζι νέα νομοθετική παρέμβαση για τις τραπεζικές προμήθειες

Προϋπολογισμός: Eκμηδενίζονται τα ελλείμματα, αυξάνονται οι παροχές (πίνακας)

Αλέξανδρος Κουδουνάς (IWG): Ετοιμάζουμε τρία νέα «ξενοδοχεία – γραφεία» στην Αττική (pics)

Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα

Exit mobile version