Μια εβδομάδα με ακίνητα ιστορικών βιομηχανιών είναι η τελευταία πριν τα Χριστούγεννα, σε επίπεδο ηλεκτρονικών πλειστηριασμών. Και τούτο καθώς για τρία «βαριά ονόματα» του παρελθόντος έρχεται η ώρα να χτυπήσει ξανά το σφυρί.
Πρόκειται για τη βιομηχανία μπαχαρικών «Λίρα», για τη «Σβάμπε», αλλά και για την «Αλλατίνη» που δίνουν σταθερά το «παρών» το τελευταίο διάστημα στην σχετική πλατφόρμα.
Η «Λίρα»
Το ημερολόγιο έγραφε «1959» όταν η οικογένεια Λυραράκη ξεκίνησε μία οικοτεχνία συσκευασίας και πωλήσεων μπαχαρικών με έδρα την Κυψέλη. Τα πρώτα μπαχαρικά «Λίρα» συσκευάζονταν και πουλιόνταν στην περιοχή κατά μήκος της οδού Πατησίων σε περίπτερα και μικρομπακάλικα της εποχής.
Το 1965 αγοράστηκαν οι πρώτες μηχανές συσκευασίας και η μικρή οικοτεχνία εξελίχθηκε σε βιοτεχνία. Μάλιστα ήταν η πρώτη βιοτεχνία μπαχαρικών που φρόντισε τα προϊόντα της να συσκευάζονται χωρίς να τ’ αγγίζει ανθρώπινο χέρι.
Με την πάροδο του χρόνου, ο κόσμος αγκάλιασε τη «Λίρα» με τα προϊόντα της, όπως το μοσχοκάρυδο, το γαρύφαλλο, η κανέλα, αλλά και ο βασιλικός, το δενδρολίβανο, ο άνηθος ,να γίνονται δημοφιλείς και πολύτιμοι «σύμμαχοι» κάθε νοικοκυράς.
Τον Νοέμβριο του 1977 η εταιρεία, με επικεφαλής τον Ιωάννη Λυραράκη, έκανε το επόμενο μεγάλο βήμα, εγκαινιάζοντας ένα υπερσύγχρονο ιδιόκτητο εργοστάσιο 9.000 τ.μ. στην Παλλήνη Αττικής. Με το νέο εργοστάσιο, εκτός της επιλογής, επεξεργασίας, και συσκευασίας μπαχαρικών και βοτάνων, επεκτείνει τις δραστηριότητες της και στις συσκευασίες για λογαριασμό τρίτων (φασόν).
Το εργοστάσιο ήταν εξοπλισμένο με σύγχρονα μηχανήματα με τα οποία υπήρχε η δυνατότητα συσκευασίας προϊόντων σε σκόνη, υγρή ή πολτώδη μορφή, κάτι που θα παίξει σημαντικό ρόλο στη μετέπειτα ανοδική πορεία της εταιρείας.
Ο εκσυγχρονισμός και η επέκταση των δραστηριοτήτων της επιχείρησης συνεχίζεται τα χρόνια που ακολούθησαν και κάποια στιγμή τα ηνία της διοίκησης αναλαμβάνει η επόμενη γενιά της οικογένειας.
Επίσης, το 2002 η «Λίρα» πιστοποιείται με ISO 9001 και HACCP απαραίτητο όπλο για τις βιομηχανίες τροφίμων εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 και των προκλήσεών του μέλλοντος…
Το 2006 η «Λίρα» γίνεται, σύμφωνα με το «βιογραφικό» της, η πρώτη ελληνική εταιρεία μπαχαρικών που επενδύει στην εγκατάσταση εξελιγμένων βιομηχανικών μηχανημάτων αποστείρωσης προϊόντων διατροφής. Έτσι, με πρωτότυπη και αξιόπιστη επιστημονική τεχνολογία προχωρά στην πλήρη αποστείρωση μπαχαρικών και βοτάνων ώστε να αποφεύγονται οι βλαβερές συνέπειες για την υγεία.
Παράλληλα, αξιοποιεί τις νέες γραμμές παραγωγής της, ενισχύοντας αφενός την προϊοντική γκάμα, αφετέρου τη δραστηριότητά της στο κομμάτι του private label, συνεργαζόμενη κυρίως με εταιρείες τροφίμων.
Εκείνη την περίοδο ο σκοπός της επιχείρησης επεκτάθηκε ώστε να συμπεριλάβει τις «υπηρεσίες ενοικίασης ακινήτων που δεν προορίζονται για κατοίκηση». Και τούτο καθώς, χρόνια τώρα, το μεγαλύτερο μέρος των εγκαταστάσεων του ακινήτου στην Παλλήνη είναι μισθωμένο στην Περιφέρεια Αττικής για τις υπηρεσίες της Νομαρχίας Ανατολικής Αττικής.
Η πορεία ωστόσο δεν ήταν η προσδοκώμενη και η εταιρεία βρέθηκε με δανειακά ανοίγματα με αποτέλεσμα να εμπλακεί με τους πλειστηριασμούς.
Τα άγονα σφυριά
Το μεγάλο ακίνητο της «Λίρα», στη θέση «Κάτω Χαρβάτι», στο 17ο χιλιόμετρο της λεωφόρου Μαραθώνος, από τον Μάρτιο του 2024 άρχισε να βγαίνει στο σφυρί με αρχική τιμή πρώτης προσφοράς 7.333.000 ευρώ.
Μετά από διαδοχικούς άγονους πλειστηριασμούς, έχει οριστεί ένας ακόμη για την ερχόμενη Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου, με την τιμή εκκίνησης να έχει υποχωρήσει στα 4.766.450 ευρώ.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, πρόκειται για αγροτεμάχιο συνολικής επιφάνειας 6.975 τ.μ. βάσει τίτλου ιδιοκτησίας και 7.010 τ.μ. βάσει τοπογραφικού του 2011, το οποίο έχει πολυγωνικό σχήμα, βρίσκεται εκτός εγκεκριμένου σχεδίου πόλης της περιοχής του Δήμου Παλλήνης Αττικής και είναι άρτιο και οικοδομήσιμο.
Εντός του αγροτεμαχίου υπάρχουν διαμορφώσεις όπως ασφαλτοστρώσεις , στέγαστρα, θυρωρείο και λοιπά βοηθητικά κτίρια και είναι περιφραγμένο περιμετρικά με τοιχία από οπλισμένο σκυρόδεμα.
Το κτίριο χτίστηκε βάσει οικοδομικής άδειας του 1976 που αφορούσε ανέγερση νέου ισογείου εργοστασίου μετά διωρόφου κτιρίου γραφείων, συνολικής επιφάνειας 3.100,64τ.μ. (2.394,40 τ.μ. εργοστάσιο και 706,24 τ.μ. γραφεία) καθώς και δεύτερης οικοδομικής άδειας του ίδιου έτους για την προσθήκη Α΄ και Β΄ ορόφων, τμήματος υπογείου και δώματος συνολικής επιφάνειας 5,628,12τ.μ.
Στην έκθεση σημειώνεται ότι καθ΄ υπέρβαση των οικοδομικών αδειών έχουν κατασκευαστεί αυθαίρετα τμήματα των ορόφων, του ισογείου και του δώματος, καθώς και λοιποί βοηθητικοί χώροι στον περιβάλλοντα χώρο.
Πάντως, η συνολική επιφάνεια του κτιρίου είναι 9.945,53 τ.μ., με τα 7.027,00 τ.μ. να αφορούν μισθωμένους χώρους γραφείων στη Νομαρχία Ανατολικής Αττικής, τα 2.736,53 τ.μ. χώρους εργαστηρίου και κατοικία δώματος και 182 τ.μ. μισθωμένους χώρους στάθμης υπογείου.
Σχετικά με την κατασκευή και την κατάσταση συντήρησης, ο φέρων οργανισμός είναι κατασκευασμένος από οπλισμένο σκυρόδεμα, ενώ όλο το κτίριο τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά βρίσκεται σε μέτρια κατάσταση συντήρησης.
Το Ελληνο-γερμανικό joint venture
Είναι ένα από τα παλαιότερα ελληνο-γερμανικά Joint Venture καθότι η ιστορία της ξεκινάει από το 1974. Μια εποχή που ανοιγόταν για τη χώρα μια νέα προοπτική τόσο σε πολιτικό όσο και σε επιχειρηματικό-οικονομικό επίπεδο.
Έτσι η Schwabe Hellas S.A. δημιουργήθηκε ως ελληνο-γερμανική κοινοπραξία για την κατασκευή εξειδικευμένου ηλεκτροτεχνικού υλικού (για λαμπτήρες, μετασχηματιστές κ.α.), έχοντας άδεια της Hermann Schwabe/Urbach (αργότερα Vossloh Schwabe).
Στη συνέχεια, απέκτησε και «δίδυμη» εταιρεία στη Βουλγαρία. Όπως αναφέρεται μάλιστα «η 42χρονη εμπειρία παραγωγής μας εφαρμόζεται σήμερα στο ολοκαίνουργιο εργοστάσιό μας που εδρεύει στη νότια Βουλγαρία. Αυτό το νέο εργοστάσιο με την επωνυμία Astron Lighting Solutions βρίσκεται σε μια προνομιακή γεωγραφική τοποθεσία και είναι αποκλειστικά εξουσιοδοτημένο να παράγει όλη τη γκάμα των προϊόντων μας υπό τη διασφάλιση ποιότητας, την επίβλεψη και την τεχνογνωσία μας».
Γίνεται λόγος μάλιστα για «σταθερό και αυξανόμενο μερίδιο στη διεθνή αγορά», με τις εξαγωγές (σε Ευρώπη, Μ. Ανατολή, Άπω Ανατολή, Νότια Αμερική και Αφρική), να αντιπροσωπεύουν το 70-80% της συνολικής παραγωγής.
Όλα αυτά πάντως, δεν φαίνεται να αφορούν ιδιαίτερα τον ελληνικό βραχίονα της «ΣΒΑΜΠΕ ΕΛΛΑΣ», ο οποίος βρίσκεται αντιμέτωπος με το ηλεκτρονικό σφυρί για την κεντρική μονάδα στο Κορωπί.
Η ελληνική εταιρεία, που στην πορεία συγχωνεύθηκε με την «Στυλιανός Σταμπούλης ΑΕΒΕ Ηλεκτροτεχνικών Προϊόντων», φαίνεται όλα τα τελευταία χρόνια να καταγράφει χαμηλούς ετήσιους τζίρους, με τις συσσωρεμένες ζημίες να ανέρχονται σε 6,74 εκατ. ευρώ και τις υποχρεώσεις σε 12,17 εκατ. ευρώ.
Τι βγαίνει στο σφυρί
Κάπως έτσι, εδώ και μια διετία έχει βρεθεί στη δίνη των πλειστηριασμών με ένα ακίνητο γνώριμο σε όποιον διέρχεται τη Λεωφόρο Βάρης-Κορωπίου.
Πρόκειται για ένα αγροτεμάχιο, άρτιο και οικοδομήσιμο, «μετά των επ’ αυτού εργοστασίου μετά των συστατικών, παραρτημάτων, παρακολουθημάτων, προσαυξημάτων και πάσης φύσεως κτισμάτων», έκτασης 9.641,28 τ.μ., που βρίσκεται στη θέση «Κλωσάρι» της κτηματικής περιφέρειας Κορωπίου, εντός Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου (Γ.Π.Σ.) και Βιομηχανικής Περιοχής (ΒΙ.ΠΕ.).
Στο αγροτεμάχιο έχει ανεγερθεί βιομηχανικό κτίριο, αποτελούμενο από υπόγειο συνολικής επιφανείας 745,40 τ.μ., ισόγειο 3.967,20 τ.μ., πρώτο όροφο 3.326,50 τ.μ. και δεύτερο όροφο 1.185 τ.μ.
Το κτίριο είναι συνήθους ποιότητας κατασκευής, με μέτριο βαθμό συντήρησης εξωτερικά, ο περιβάλλων χώρος είναι ασφαλτοστρωμένος και εντός του υπάρχουν ράμπες εισόδου αυτοκινήτων, υπόστεγα, κατοικία φύλακα, φυλάκιο εισόδου. Επίσης, η περίφραξη περιλαμβάνει περιτοίχιση και μάντρα από μπετόν.
Όσον αφορά την τιμή πρώτης προσφοράς, η αρχική ήταν στα 2.875.500 ευρώ, αλλά μετά από ανακοπές και επικαιροποιημένη έκθεση εκτίμησης, έχει οριστεί στα 4.383.000 ευρώ.
Η «Αλλατίνη»
Μια δεκαετία και παραπάνω από τότε που κηρύχθηκε σε πτώχευση, οδεύει προς το ηλεκτρονικό σφυρί το συγκρότημα της Αλλατίνη (Nutriart) στη ΒΙ.ΠΕ. Σίνδου.
Κλείνοντας έτσι και τυπικά την πορεία μιας βιομηχανίας στο χώρο των τροφίμων που ξεκίνησε με φιλόδοξους στόχους, κατέκτησε σημαντικά μερίδια αγοράς, αλλά «έσβησε» σε σύντομο χρονικό διάστημα…
Σε αυτό το επιχειρηματικό εγχείρημα με την ατυχή κατάληξη «συμμετείχε» ένα τμήμα της ιστορικής «Μύλοι Αλλατίνη», συμφερόντων αρχικά της ομώνυμης εβραϊκής οικογένειας της Θεσσαλονίκης. Συγκεκριμένα, μετά από πολλές ανατροπές και εξελίξεις, το 1987, δημιουργήθηκε η Εταιρεία Δημητριακών Βορείου Ελλάδος Α.Ε., η οποία μαζί με τη μητρική της Αλλατίνη Α.Ε. μεταβιβάστηκαν κατά το πλειοψηφικό ποσοστό στον όμιλο Δαυίδ-Λεβέντη.
Ενεργό ρόλο στη συνέχεια διαδραμάτισε ο Νίκος Κατσέλης της ομώνυμης αρτοβιομηχανίας (Υιοί Κατσέλη) που το 2008 απορρόφησε την Αλλατίνη Α.Ε. δημιουργώντας τον όμιλο Nutriart για να ακολουθήσει μια περιπετειώδης πορεία…
Η Nutriart ήταν παρασκευαστής προϊόντων αρτοποιίας και ζαχαροπλαστικής για τους τελικούς καταναλωτές, καθώς και κατεψυγμένης και διατηρημένης ζύμης για επιχειρήσεις εστίασης. Η διαδρομή της εταιρείας που διέθετε αρκετές παραγωγικές μονάδες, συνέπεσε με την είσοδο της χώρας στην μακρά και οδυνηρή περίοδο της οικονομικής κρίσης.
Λόγω της μείωσης της αγοραστικής δύναμης των νοικοκυριών, η ζήτηση για προϊόντα εκτός των βασικών ειδών διατροφής σημείωσε κατακόρυφη πτώση. Ιδίως η ζήτηση για γλυκά προϊόντα αρτοποιίας και ζαχαροπλαστικής μειώθηκε κατά 41 % το 2013 σε σύγκριση με το 2008. Αυτή η μείωση της ζήτησης είχε άμεσο αντίκτυπο στον κύκλο εργασιών της Νutriart, ο οποίος κατρακύλησε κατά 74,5 % την περίοδο 2010-2012.
Έτσι ο όμιλος παρά τα ιστορικά σήματα Κατσέλης και Αλλατίνη που διέθετε μπήκε σε συζητήσεις με τις πιστώτριες τράπεζες για αναδιάρθρωση του χρέους και ουσιαστικά τη διάσωσή του.
Τον Αύγουστο του 2012 η Nutriart είχε ανακοινώσει την ολοκλήρωση της διαδικασίας υπογραφής των βασικών όρων συμφωνίας με ορισμένες από τις πιστώτριες τράπεζες και τον βασικό μέτοχο της εταιρείας, την Tinola Holdings S.Α. Τελικά , όμως, το σχέδιο ναυάγησε με αποτέλεσμα να κηρυχθεί σε πτώχευση στις 21 Ιουνίου 2013.
Οι πλειστηριασμοί
Χρειάστηκε όμως να περάσουν 11 χρόνια μέχρι να ξεκινήσουν οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί για τα βιομηχανικά ακίνητα της Αλλατίνη, στη ΒΙ.ΠΕ. Σίνδου.
Έτσι, στις 20 Νοεμβρίου βγήκε στο σφυρί το μείζον τμήμα του ακινήτου της «Αλλατίνη Εταιρεία Δημητριακών Βορείου Ελλάδος ΑΒΕΕ», με τιμή εκκίνησης 4.009.500 ευρώ, αλλά χωρίς αποτέλεσμα.
Πρόκειται για γήπεδο αρχικής επιφάνειας 32.954 τ.μ.,το οποίο μετά από διάφορες μετατροπές είναι σήμερα 25.041 τ.μ. Επί αυτού έχουν ανεγερθεί από την περίοδο 1995-1996 διάφορα βιομηχανικά κτίρια αρχικού συνολικού εμβαδού 7.781,26 τ.μ. (γραφεία, αποθήκες, 5όροφος μύλος ενισχυμένης ειδικής κατασκευής για αποκλειστική χρήση αλευρόμυλου με ύψος 25,50 μέτρα και εμβαδόν 3.557,23 τ.μ. καθώς και άλλα κτίρια). Σημειώνεται ότι μετά από επεκτάσεις το συνολικό εμβαδό του συγκροτήματος έφτασε τα 10.270,40 τ.μ.
Την ερχόμενη Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου θα διενεργηθεί ο επαναληπτικός πλειστηριασμός με την τιμή εκκίνησης μειωμένη στα ¾ της μέσης τιμής των εκτιμήσεων των πιστοποιημένων εκτιμητών, ήτοι στο ποσό των 3.007.125 ευρώ.
Την ίδια μέρα θα γίνει και ο δεύτερος επαναληπτικός πλειστηριασμός για ένα ακόμη σκέλος του συγκροτήματος στη ΒΙ.ΠΕ. Σίνδου. Πρόκειται για ένα γήπεδο συνολικής επιφάνειας 13.430,44 τ.μ. με κτιριακό συγκρότημα συνολικού εμβαδού 5.960,31 τ.μ. Η τιμή πρώτης προσφοράς έχει μειωθεί πλέον στο ½ της μέσης τιμής των εκτιμήσεων των πιστοποιημένων εκτιμητών και συγκεκριμένα στις 883.500 ευρώ.
Διαβάστε ακόμη
Μια 5άστερη επένδυση άνω των €22 εκατ. βουλγαρικών συμφερόντων στην Αν. Μακεδονία
Ρελάνς Μητσοτάκη με τις τράπεζες και «λαϊκές» παρεμβάσεις για κρίσιμα ακροατήρια
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα