Ο Λίχτενμπεργκ είχε πει: «Λυπάμαι όποτε πεθαίνει κάποιος με ταλέντο γιατί η γη χρειάζεται τέτοιους ανθρώπους περισσότερο απ’ ότι ο ουρανός».
Αυτό που ίσως να μην γνώριζε είναι ότι ακόμη και αυτοί οι άνθρωποι μέσα στα πολλά που αφήνουν πίσω τους, είναι και κάποια χρέη που τους κυνηγούν ακόμη και όταν φεύγουν από την ζωή.
Ο πολυτάλαντος Ντόρης Μαργέλλος που πέθανε πριν λίγους μήνες στην Ζυρίχη της Ελβετίας δεν ήταν απλώς ένας επιχειρηματίας, ήταν ένας λάτρης του ευ ζειν, της γαστρονομίας και της αρχιτεκτονικής που ζούσε και κυκλοφορούσε πάντα με γνώμονα την ιδιαίτερη αισθητική του.
Αυτή που αποτυπωνόταν στις κατοικίες του ανά την Ευρώπη, στα γραφεία της εταιρίας του στη Γενεύη και φυσικά στα δύο σκάφη που διατηρούσε και τα οποία την Τετάρτη 20 Οκτωβρίου πλειστηριάζονται για συνολικά χρέη 3779.156 ευρώ.
Πρόκειται για τα «Polytopon ii» και «Polytrofon ii», το πρώτο ένα εκπληκτικό 25μετρο ιστιοπλοϊκό Swan και το δεύτερο ένα 16μετρο ταχύπλοο tender.
Αμφότερα κατασχέθηκαν στη Μαρίνα Ζέας και βγαίνουν στο σφυρί την ερχόμενη Πέμπτη με επισπεύδουσα μια offshore εταιρία στις Βρετανικές Παρθένες Νήσους την Anceloti Invest & Finance Inc.
Οφειλέτης είναι η εταιρία Ilta Ltd του Θεόδωρου Μαργέλλου με έδρα τον Πειραιά, η οποία έχει ως αντικείμενο την αγορά, κατασκευή και εκμετάλλευση πλοίων κάθε είδους.
Το «Polytropon ii» είναι ένα σκάφος που μπορεί να φιλοξενήσει έξι άτομα και πενταμελές πλήρωμα, ιδανικό για τους λάτρεις του sailing που λατρεύουν το ταξίδι με ανοιχτά πανιά.
Η αξία του εκτιμάται στα 1.200.000 ευρώ και η τιμή της πρώτης προσφοράς ορίστηκε στα 800.000 ευρώ, ενώ το «Polytrofon ii» εκτιμήθηκε στα 300.000 ευρώ με τιμή εκκίνησης στον πλειστηριασμό τα 200.000 ευρώ.
Αμφότερα χρησιμοποιούνταν από τον Ντόρη Μαργέλλο τα καλοκαίρια που έκανε διακοπές στην Ελλάδα, πάντα αθόρυβα και χωρίς να «φωνάζει» την παρουσία του, έχοντας εντρυφήσει σε ένα lifestyle πολύ διαφορετικό και σε μια ζωή που παραπέμπει σε μυθιστόρημα.
Το κολλέγιο, η Λοζάννη και οι δουλειές
Ήταν μια ζεστή μέρα καλοκαιριού πριν από έντεκα χρόνια, όταν ο δημοσιογράφος του περιοδικού Monocle Τομ Μόρις και ο φωτογράφος Στέφαν Γέρμαν πέρασαν την είσοδο του κτηρίου που στεγάζονται τα γραφεία της ΙJ Parners στην Γενεύη.
O ιδιοκτήτης της Θεόδωρος Μαργέλλος δεν ήταν παρόν στην φωτογράφιση του χώρου εργασίας του ιδίου και των 25 εργαζομένων της εταιρίας του, που σχεδιάστηκαν από το διάσημο αρχιτεκτονικό γραφείο Lazzarini Pickering Architetti.
Για όσους τον γνώριζαν, η συγκεκριμένη επιλογή αντικατόπτριζε την ιδιαίτερα υψηλή αισθητική του γνωστού για την μυστικοπάθεια του επιχειρηματία.
Λάτρης του ευ ζην, της υψηλής γαστρονομίας και με κοφτερό μυαλό, ο Ντόρης όπως τον φώναζαν οι φίλοι του μεγαλούργησε στην πώληση αγροτικών προϊόντων και όχι μόνο.
Κι ήταν ένα από αυτά τα αγροτικά προϊόντα που έμελλε να τον κάνει ευρύτερα γνωστό στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 1986 χάρη στο σκάνδαλο με το Γιουγκοσλαβικό καλαμπόκι που «βαφτίστηκε» ελληνικό.
Τα τελευταία χρόνια ο Ντόρης Μαργέλλος ζούσε μόνιμα στην Γενεύη της Ελβετίας, εκεί όπου ήταν το στρατηγείο της IJ Partners, ενός ομίλου με πολλές εταιρίες κάτω από την ομπρέλα του.
Η διαδρομή του τα είχε όλα και πάνω απ’ όλα μια έντονη μυστικοπάθεια γύρω από την περσόνα του, όντας σχεδόν πάντα ακριβοθώρητος ακόμη και στις επιλεκτικές δημόσιες εμφανίσεις του .
Απόφοιτος της τάξης του 1971 στο Κολλέγιο, ο Ντόρης Μαργέλλος έγινε κολλητός φίλος με τον συμμαθητή του Γιώργο Παπανδρέου και τον μικρότερο αδερφό του τέως πρωθυπουργού Αντρίκο.
Τους έχασε για λίγο όταν έφυγε για σπουδές οικονομικών στο πανεπιστήμιο της Λοζάνης στην Ελβετία, από το οποίο αποφοίτησε το 1975 και σχεδόν αμέσως ρίχτηκε με τα μούτρα στην δουλειά.
Προσλήφθηκε στον κολοσσό Continental Grain το 1974, έχοντας κλείσει τα 22 του χρόνια και ξεκίνησε να εμπορεύεται σιτάρι από τα γραφεία του Παρισιού.
Στα επόμενα επτά χρόνια πέρασε σταδιακά από διάφορα γραφεία της εταιρίας ανά τον κόσμο εμπορευόμενος ελαιώδεις σπόρους και σιτηρά αλλά αποκτώντας ταυτόχρονα εμπειρίες και μια καλή ατζέντα.
Από την Ρώμη και την Γενεύη μέχρι τη Νέα Υόρκη και το Σεν Λούις ο Μαργέλλος χτίζει σταδιακά το όνομά του και στις αρχές της δεκαετίας του ’80 παραιτείται και στήνει την πρώτη εταιρία του.
Εκατομμυριούχος στα σαράντα!
Την ονομάζει Hellenic Grain Co και μέσα σε μόλις τέσσερα χρόνια γίνεται ο μεγαλύτερος εξαγωγέας ελληνικών αγροτικών και βιομηχανικών προϊόντων.
Το 1986 ο Μαργέλλος θα εμπλακεί στην υπόθεση του σκανδάλου με το Γιουγκοσλαβικό καλαμπόκι που «βαφτίστηκε» ελληνικό, επειδή η εταιρία συμφερόντων του Granomar, αγόρασε από την ITCO του Σούλη Αποστολόπουλου το προϊόν και το πούλησε σε Βελγική εταιρία ως προερχόμενο από την Ελλάδα.
Η υπόθεση έκλεισε με απαλλακτικό βούλευμα για τον ίδιο, ενώ ταυτόχρονα οι δουλειές άνοιγαν όλο και πιο πολύ για τον στενό φίλο των αδερφών Παπανδρέου, ο οποίος επένδυσε σε αγροτικές επιχειρήσεις ανά τον κόσμο, φτάνοντας από την Ουκρανία μέχρι την Βρετανική Κολομβία.
Δεν έχει κλείσει καν τα σαράντα όταν είναι ήδη εκατομμυριούχος, με σπίτια στην Ελβετία, στην Αθήνα και αργότερα στο Λονδίνο και το Παρίσι, χωρίς ποτέ να το «φωνάζει».
Έχοντας αναπτύξει μια ενδελεχή άποψη και μια εμπεριστατωμένη γνώση γύρω από το εμπόριο σιτηρών με την πρώην Σοβιετική Ένωση, ήταν αυτός που προέβλεψε ήδη από το 1988, ότι οι Σοβιετικές δημοκρατίες στοχεύουν στην οικονομική ανεξαρτησία τους από τη Μόσχα.
Μέχρι το τέλος του 1989, είχε ιδρύσει γραφείο στο Κίεβο-η Ουκρανία ήταν ο μεγαλύτερος παραγωγός σιτηρών στη Σοβιετική Ένωση-προδοκώντας ότι για άλλη μια φορά, θα γινόταν εξαγωγέας σιτηρών, αφού από το 1973, η Σοβιετική Ένωση ήταν εισαγωγέας καθαρού σιτηρού.
Η ILTA Trade Finance και η ILTA Holding δημιουργήθηκαν για να ενσωματώσουν όλες τις επενδύσεις και τις επιχειρήσεις στην Ουκρανία, όμως ο Μαργέλλος δεν έμεινε εκεί.
Τέσσερα χρόνια μετά, αλλάζει τακτική και από το εμπόριο προϊόντων μεταβαίνει σε μια πλήρως ολοκληρωμένη βιομηχανία αγροτικών επιχειρήσεων, στην οποία δίνει ο όνομα «Oleina».
Η χρηματοδότηση έρχεται από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης και τα αποτελέσματα είναι εκπληκτικά αφού την καθιστούν μία από τις πιο επιτυχημένες επενδύσεις του συγκεκριμένου χρηματοπιστωτικού ιδρύματος.
Η «Oleina», στην οποία ο Μαργγέλλος είχε επενδύσει πέντε εκατομμύρια δολάρια-το ευρώ δεν υπήρχε τότε-πωλήθηκε δέκα χρόνια μετά με τίμημα 220 εκατομμύρια δολάρια!
Η υψηλή αισθητική και το «48»
Ο Ντόρης όμως δεν ήταν μόνο ένας ικανότατος επιχειρηματίας, αλλά ένας κοσμοπολίτης με βαθιά γνώση της υψηλής γαστρονομίας, των εξαίρετων οίνων, της εσωτερικής διακόσμησης και της αρχιτεκτονικής.
Σε ένα από τα πρώτα του σπίτια στην Αθήνα, μια κατοικία πίσω από την «Παλιά Αγορά» στην Φιλοθέη, στενός του συνεργάτης έμεινε άφωνος όταν αντίκρισε την κάβα του επιχειρηματία, για την οποία είχε μόνιμο προσωπικό sommelier από την Γαλλία.
Ζώντας κατά περιόδους στο Λονδίνο, το Παρίσι, την Κυανή Ακτή, ταξιδεύοντας στη Νέα Υόρκη και σε χώρες σαν την εξωτική Κόστα Ρίκα, ο Μαργέλλος απέκτησε πλούσιες εμπειρίες.
Ως λάτρης του καλού φαγητού ήταν από τους πρώτους που δοκίμασε την περίφημη μοριακή κουζίνα του Φεράν Αντριά στο El Buli, όπου για να κλείσεις τραπέζι έπρεπε να περιμένεις μήνες!
Αργότερα τον έφερε και στην Αθήνα για να μαγειρέψει στο εστιατόριο που άλλαξε για πάντα την εικόνα της ελληνικής εστίασης
Η γνωριμία του-με τον νεαρό τότε σεφ Χριστόφορο Πέσκια-το 2002, όταν ο δεύτερος δούλευε στο Balthazar, θα αποδειχθεί η αρχή για ένα γαστρονομικό project που απλά δεν υπήρχε μέχρι τότε στην Ελλάδα.
Θα τους γνωρίσει η Μαρία Χαραμή η Ελληνίδα ντίβα της γαστρονομίας και ο Μαργέλλος του εξηγεί την επιθυμία του για ένα εστιατόριο τελείως διαφορετικό από τα υπάρχοντα.
Τους επόμενους μήνες ο Πέσκιας θα μαγειρέψει πολλές φορές για τον επιχειρηματία στην κατοικία του Κολωνακίου και στο σπίτι της Χαραμή, ενώ θα συζητήσει πολύ μαζί του περί γαστρονομίας.
Ο Μαργέλλος είναι ήδη φίλος με τον μυθικό σεφ Ζοέλ Ρομπουσόν, ξέρει πολύ καλά τον Φεράν Αντριά και στέλνει τον Πέσκια ένα χρόνο πρώτα στην Ισπανία και μετά στην Γαλλία.
Του λέει απλά: «’Όταν θα επιστρέψεις θα είναι όλα έτοιμα» και όταν o σεφ γυρνάει το «48» ετοιμάζεται πυρετωδώς στην Αρματωλών & Κλεφτών, μια ανάσα από το γήπεδο του ΠΑΟ στην Λεωφόρο.
Ο χώρος, καθαρά βιομηχανικής αισθητικής, που ανήκει στην Ιλεάνα Τούντα και στεγάζει μέχρι σήμερα το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης, κάνει κλικ στον επιχειρηματία από την πρώτη στιγμή.
Αφού μιλάει με αρκετά γνωστά αρχιτεκτονικά γραφεία, επιλέγει την τριάδα του ISV Architects που μετατρέπει τον χώρο σε ότι πιο minimal έχουν δει μέχρι τότε τα μάτια των Αθηναίων, από την στιγμή που εισέρχονται.
Το γκρι χρώμα στους τοίχους, τα γεωμετρικά γλυπτά, ο συγκλονιστικός φωτισμός, οι καρέκλες με το λευκό δέρμα, το πάτωμα που νόμιζες ότι αιωρείσαι, όλα συνηγορούν σε ένα concept πρωτόγνωρης υψηλής αισθητικής.
Όσο για την κάβα του εστιατορίου; Τα ράφια από άργιλο του Μπορντό ώστε να μην επηρεάζεται η θερμοκρασία των μπουκαλιών, ο ειδικός φωτισμός σε βαθύ μαυροκκόκκινο χρώμα και φυσικά οι ιδανικοί βαθμοί διατήρησης αποτελούν το ιδανικό μέρος για να αναπαύονται τα οινικά διαμάντια του «48». Ανάμεσα σε αυτά ξεχωρίζουν τα Montrachet, Haut Brion, Chateau Palmer, Chateau Petrus, La Tache και φυσικά Romanne Conti, ενώ ελάχιστα είναι τα ελληνικά κρασιά της λίστας.
Τα Χριστούγεννα του 2002 και για τους επόμενους εννιά μήνες ο Πέσκιας μαγειρεύει, ο Μαργέλλος δοκιμάζει και κάνει παρατηρήσεις που θα έκανε μόνο ένας σεφ.
Το «48 The Restaurant» ανοίγει την 1η Σεπτεμβρίου του 2003 και γίνεται αμέσως το απόλυτο must της πόλης για τους έχοντες με έναν πολύ ακριβό κατάλογο και κρασιά που φτάνουν τις τρεις και πέντε χιλιάδες ευρώ το μπουκάλι.
Ο Νεκτάριος Ντάλας που έζησε σαν διευθυντής τις ημέρες δόξας του εστιατορίου από άλλο πλανήτη, θυμάται ότι αν κάποιος ήθελε μπορούσε να αγοράσει ένα Romannee Conti αντί δεκαέξι χιλιάδων ευρώ!.
Επιχειρηματίες, πολιτικοί, εφοπλιστές, εκδότες και σύσσωμη η υψηλή κοινωνία δίνουν μάχη για ένα τραπέζι, ενώ απλοί άνθρωποι κλείνουν για να φάνε μετά από τρεις μήνες!
Πολλοί ξαφνιάζονται από το σούσι ντομάτας του Πέσκια, ενώ η λίστα κρασιών αριθμεί πάνω από πεντακόσιες ετικέτες και το απίστευτης ποιότητας κρέας εισάγεται από το εξωτερικό.
Οι φιάλες έρχονται από την προσωπική όσο και τεράστια κάβα του Ντόρη Μαργέλλου στο Παρίσι, ο οποίος λάτρευε το Cheval Blanc, το κόκκινο «διαμάντι» του Σεν Εμιλιόν.
Αξέχαστη έμεινε η βραδιά που ο Ζοέλ Ρομπουσόν μαγείρεψε στο «48» για ένα φιλανθρωπικό δείπνο-τα έσοδα πήγαν στο Κολέγιο Αθηνών-στο οποίο έκαστος καλεσμένος πλήρωσε 500 ευρώ για να απολαύσει ένα εκπληκτικό μενού από τον διάσημο Γάλλο σεφ.
Ελάχιστοι ήξεραν τότε ότι ο Μαργέλλος είχε συνεταιριστεί με τον Ρομπουσόν ανοίγοντας τα εστιατόρια «L’ Atelier»-το πρώτο στο Σεν Ζερμέν-σε διάφορες πόλεις του κόσμου, από το Μονακό, το Μαϊάμι, το Τόκιο, το Λας Βέγκας και το Κίεβο, μέχρι την Σαγκάη.
Το 2007, το Monocle-η βίβλος του σημερινού lifestyle-που είχε εκδώσει τα πρώτα του τεύχη, φωτογραφίζει τον Ντόρη Μαργέλλο σε ένα αφιέρωμα για το «48».
Ένα εστιατόριο που έκλεισε το 2008, έχοντας ανοίξει τον δρόμο σε πολλούς επιχειρηματίες στον χώρο της εστίασης για να τολμήσουν με γνώμονα την ελληνική κουζίνα, αλλά αποδείχτηκε πολύ προχωρημένο τότε για την Αθήνα.
Η λευκή βίλα, τα CDS και το Λονδίνο
H σκηνή θα μπορούσε να ήταν από την σειρά «Ριβιέρα» που εκτυλίσσεται στην ηδονική Cote D’ Azur, μόνο που το location στην συγκεκριμένη περίπτωση, ήταν κατά τι διαφορετικό.
Διαδραματίστηκε ένα καλοκαίρι πριν λίγα χρόνια σε μια λευκή βίλα στις παρυφές του Κολωνακίου, περιτριγυρισμένη από ψηλούς τοίχους και πνιγμένη μέσα στο πράσινο.
Ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου με τον αδερφό του Αντρίκο απολάμβαναν τις βουτιές στην δροσερή πισίνα, σε ένα περιβάλλον πλήρως προστατευμένο από τα όποια αδιάκριτα βλέμματα σε μια από τις πιο chic περιοχές της Αθήνας.
Ήταν καλεσμένοι του κολλητού τους φίλου Ντόρη Μαργέλλου, ο οποίος ενεπλάκη και στην υπόθεση με τα περίφημα CDS, για την οποία κέρδισε την αγωγή κατά του Πάνου Καμμένου, ο οποίος τον ενέπλεκε μαζί με τον Αντρίκο Παπανδρέου και υποχρέωσε τον πρώην υπουργό Εθνικής Άμυνας να του καταβάλλει 100.000 ευρώ αποζημίωση.
Η «λευκή» του έπαυλη στο Κολωνάκι, ένα από τα ωραιότερα σπίτια της Αθήνας, πουλήθηκε πριν από δύο χρόνια στον αποθανόντα φέτος εφοπλιστή κ. Γιάννη Αγγελικούση.
Ο τελευταίος φέρεται να κατέβαλλε τίμημα που ξεπέρασε τα 5.000.000 ευρώ για την εντυπωσιακή κατοικία του Ντόρη Μαργέλλου, ο οποίος κατοικούσε σχεδόν μόνιμα στο εξωτερικό τα τελευταία χρόνια, κινούμενος μεταξύ Γενεύης, Μονακό και Λονδίνου, ενώ πολύ συχνά έμενε για κάποιο διάστημα στο Παρίσι.
Η απόφαση του να πουλήσει την συγκεκριμένη εντυπωσιακή κατοικία είχε αρχίσει να γίνεται γνωστή στις αρχές του 2019 αν και ο ίδιος επιθυμούσε όπως και σε όλα σχεδόν όσα κάνει να μείνει μυστικό το γεγονός ότι πουλούσε.
Τελικά όπως διέρρευσε ο εφοπλιστής Γιάννης Αγγελικούσης «χτύπησε» το εξαιρετικό αυτό σπίτι μετά από τις απαραίτητες σε αυτές τις περιπτώσεις συζητήσεις για το κόστος και την τελική τιμή.
Το νέο απόκτημα του εφοπλιστή, θεωρείται ένα από τα πιο ωραία και μεγάλα σπίτια στο Κολωνάκι. Ουσιαστικά εκτείνεται σε ένα ολόκληρο τετράγωνο που ξεκινάει από την πλατεία Δεξαμενής, συνεχίζει αριστερά στην οδό Στρατιωτικού Συνδέσμου, κατόπιν στην Πινδάρου και τελειώνει στην Φωκυλίδου.
Η κατοικία έχει δύο εισόδους. Η κύρια βρίσκεται επί της Φωκυλίδου και σε οδηγεί στο πρώτο από τα τέσσερα επίπεδα του σπιτιού με την πισίνα να βρίσκεται στο δεύτερο.
Εκεί, όπου δένδρα και λουλούδια συνθέτουν ένα ονειρικό σκηνικό, ενώ στο μεγάλο αίθριο κυριαρχούν οι λευκές μεγάλες πλάκες και οι ξαπλώστρες.
Η διακόσμηση του σπιτιού είναι σε αυστηρές minimal γραμμές, με έπιπλα γνωστών ξένων οίκων, όμως το πιο εντυπωσιακό δωμάτιο είναι αναμφίβολα η κρεβατοκάμαρα της κατοικίας, η οποία έχει την δική της ξεχωριστή ιστορία.
Μια ιστορία-κάποιοι λένε ότι η συγκεκριμένη είναι ένας αστικός μύθος ματαιοδοξίας-που αποδεικνύει ότι στην Ελλάδα όταν έχεις λεφτά μπορείς να κάνεις τα πάντα.
Απέναντι ακριβώς από την κατοικία του Ντόρη Μαργέλλου, υπήρχε μια πολυκατοικία, ο τελευταίος όροφος της οποίας έκρυβε την θέα προς την Ακρόπολη από την κρεβατοκάμαρα του ζεύγους στην βίλα τους.
Ο κύριος Μαργέλλος έκανε το αυτονόητο. Αφού αρχικά φέρεται να αγόρασε το ρετιρέ της απέναντι πολυκατοικίας πληρώνοντας ένα πολύ σεβαστό ποσό, κατόπιν το γκρέμισε!
Έτσι, η σύζυγός του Σεσίλ Ιγγλέση-Μαργέλου μεταφράστρια και συγγραφέας μπορούσε πλέον να διαβάζει το αγαπημένο της «Ταξίδι στην άκρη της νύχτας» του Λουί Φερντινάν Σελίν, με φόντο το ιστορικό μνημείο της Ακρόπολης που πλέον το έβλεπε απρόσκοπτα.
Πρόκειται για ένα εκπληκτικό μυθιστόρημα το οποίο μετέφρασε εξαιρετικά η σύζυγος του επιχειρηματία με το πολύ χαμηλό προφίλ.
Με σπουδές στην Κοινωνιολογία, στις Πολιτικές Επιστήμες καθώς και στην Κλασική και Γαλλική Φιλολογία σε Παρίσι και Γενεύη βρήκε τον άντρα της ζωής της στο πρόσωπο του Ντόρη Μαργέλλου, με τον οποίο απέκτησαν μια κόρη, την Ηλιοδώρα.
Στο συγκεκριμένο σπίτι δέχονταν πολλές φορές στις παλιές καλές εποχές αλλά και μετά τα ζεύγη Γιώργου και Άντας Παπανδρέου, τον Αντρίκο και την Μαριάνθη Παπανδρέου καθώς και τον Νίκο Παπανδρέου με την σύζυγό του Αλεξία.
Επίσης δεν έλειπαν τα δείπνα με ισχυρούς επιχειρηματίες, εφοπλιστές, πολιτικούς αλλά και ανθρώπους από τον χώρο των τεχνών και των γραμμάτων.
Με τον Γιώργο Παπανδρέου ήταν πολύ στενοί φίλοι, τόσο ώστε όταν η κόρη του τέως πρωθυπουργού Μαργαρίτα, πήγε για σπουδές στο Λονδίνο, φέρεται να έμεινε στο σπίτι του Ντόρη Μαργέλλου πίσω από το Χάιντ Παρκ.
Οι δύο κολλητοί αποθανατίστηκαν χωρίς να το επιθυμούν πριν από λίγα χρόνια να δειπνούν στο Zuma του Λονδίνου, ενώ όπως έχει γραφτεί αρκετές φορές ο Μαργέλλος φιλοξένησε τον τέως πρωθυπουργό στην εκπληκτική κατοικία που διατηρούσε στην Νότια Γαλλία.
Ο Πούτιν και οι business στην Ιταλία
Τον Μάιο του 2015, η κυβέρνηση του Βλαντίμιρ Πούτιν εκδίδει μια λίστα ανεπιθύμητων προσώπων, σύμφωνα με την οποία τους απαγόρευε να εισέλθουν στην Ρωσία, ως persona non grata.
Η λίστα που περιελάμβανε ογδόντα εννέα άτομα, διέρρευσε στα τέλη Μαΐου, δημοσιεύθηκε στην γαλλική εφημερίδα Liberation και περιελάμβανε πολιτικούς και επιχειρηματίες.
Στο Νο 47 φιγουράρισε το όνομα του Ντόρη Μαργέλλου, ο οποίος δραστηριοποιούνταν επιχειρηματικά στην Ουκρανία, μια χώρα με την οποία η Ρωσία βρισκόταν σε πόλεμο εκείνη την περίοδο.
Εικάζεται ότι ζητήθηκε από τον Μαργέλλο να βάλει στον «πάγο» η να σταματήσει τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες από την Ρωσική κυβέρνηση και όταν ο τελευταίος αρνήθηκε, ήρθαν τα αναμενόμενα αντίποινα.
Ήταν μια κίνηση που δεν τον πτόησε, ειδικά από την στιγμή που οι δουλειές του είχαν ανοίξει πολύ πλέον με την IJ Partners-έστησε μέχρι και επενδυτικό fund στο οποίο δούλεψε η γνωστή Μιράντα Ξαφά-και τoν ILTA Commodities SA, έναν όμιλο εταιριών με έμφαση στα αγροτικά προϊόντα από όλο τον κόσμο.
Ο συνολικός τζίρος του ομίλου πέρυσι έφτασε τα πεντακόσια εκατομμύρια ευρώ, ενώ στην Ιταλία η ILTA Alimentare SPA που παράγει και διανέμει σπόρους από καλαμπόκι, σιτάρι βρώμη, και άλεστο ρύζι τζίραρε πάνω από πενήντα εκατομμύρια ευρώ.
Ο ίδιος δεν ήταν ποτέ άνθρωπος που «φώναζε» ότι έχει λεφτά και όπως θυμάται ο Νεκτάριος Ντάλας «θα μπορούσε κάποιος να τον αποκαλέσει σνομπ, ίσως επειδή είχε την δική του data σε ότι αφορούσε πρόσωπα».
Κάποιοι τον θυμούνται ακόμη να τρώει μόνος του στο μπαρ του «48» και μετά να απολαμβάνει ένα πούρο Trinidad Fundadores του 2000-τα αγαπημένα του Φιντέλ Κάστρο-την ίδια ώρα που κάποιοι πελάτες αναρωτιόντουσαν τι είναι αυτό το σφηνάκι Marc de Bourgnone Brandy που χρεωνόταν 56 ευρώ!
Διαβάστε ακόμη:
Το διεθνές ράλι εκτοξεύει το πετρέλαιο θέρμανσης έως και το €1,30 το λίτρο
Ξεμπλοκάρουν με μια απλή βεβαίωση οι μεταβιβάσεις ακινήτων
Επιδότηση θέρμανσης: Πότε ξεκινά και ποιοι τη χάνουν