Την βαρύνουσα άποψή τους για το μέλλον στην οργάνωση και λειτουργία των Ναυτιλιακών Επιχειρήσεων, στη μετα-κορωνοϊό εποχή κατέθεσαν ως απόσταγμα της πολυετούς εμπειρίας τους υψηλόβαθμα στελέχη σημαντικών ελληνικών ναυτιλιακών εταιρειών και ναυτιλιακών ομίλων. Όλοι επεσήμαναν ότι δεν υπάρχει ακόμη καθαρή εικόνα για την επόμενη ημέρα αφού η πανδημία είναι σε εξέλιξη. Απέκλεισαν την επιστροφή στην κανονικότητα όπως την εννοούσαμε πριν την πανδημία και ανέλυσαν τις επιπτώσεις που θα υπάρξουν και οι οποίες θα γίνουν μέρος της καθημερινότητας.
Για το θέμα της αλλαγής πληρωμάτων παρέθεσαν τις ενέργειες που έκαναν οι εταιρείες τους στηρίζοντας αφενός όσους βρίσκονται πάνω στα πλοία για μεγαλύτερο διάστημα από όσο προβλέπει η σύμβασή τους αλλά και για εκείνους που είναι στη στεριά και περιμένουν μήνες για να μπαρκάρουν αντιμετωπίζοντας οικονομικά προβλήματα. Καυτηρίασαν το γεγονός ότι ενώ οι διεθνείς ναυτιλιακοί οργανισμοί καταβάλουν προσπάθειες για τη λύση του προβλήματος με την αλλαγή πληρωμάτων, τα κράτη δείχνουν να υποβαθμίζουν τη σοβαρότητα του θέματος. “Είμαστε μία αόρατη βιομηχανία” ήταν η φράση που λέχθηκε για να επισημάνει την έλλειψη παρεμβατικότητας της ναυτιλιακής βιομηχανίας στους πολιτικούς κύκλους και λόμπι.
Το webinar διοργάνωσε η Isalos.net, υπό την αιγίδα του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη. Συμμετείχαν οι, Σπύρος Βλασσόπουλος, Managing Director, Ionic Shipping (Mgt) Inc. – Κώστας Βλάχος, COO, Latsco Marine Management Inc. – Αντώνης Λάμπρος, Director, Centrofin S.A. – Βασίλης Σακέλλης, Managing Director, Alassia NewShips Management Inc. – Γιώργος Φράγκος, Διευθύνων Σύμβουλος, Sun Enterprises Ltd. Τη συζήτηση συντόνισε ο Δρ. Νικόλαος Π. Βεντίκος, Αναπληρωτής Καθηγητής, Σχολή Ναυπηγών Μηχανολόγων Μηχανικών, Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο.
Ειδικότερα για τις επιπτώσεις της πανδημίας στη ναυτιλιακή βιομηχανία είπαν:
Κώστας Βλάχος: Η διάρκεια της κρίσης και ο τρόπος που τα κράτη θα αντιδράσουν σε αυτή την κρίση είναι οι άγνωστοι παράγοντες αυτή τη στιγμή που δεν μας επιτρέπουν να έχουμε καλύτερη εικόνα και προοπτική για το μέλλον, Το σίγουρο είναι ότι αυτή πανδημία την επόμενη ημέρα θα επηρεάσει τρεις τομείς:
1) Τα operational conditions. Ήδη οι νηογνώμονες μιλάνε για ελάττωση των επιθεωρήσεων, αλλαγή και αντικατάσταση των ετήσιων επιθεωρήσεων με επεξεργασία δεδομένων ώστε να μην χρειάζονται ετήσιες επιθεωρήσεις.
2) Το trading των πλοίων θα επηρεαστεί ανάλογα με τις αντιδράσεις των εθνών και το τι ακριβώς θα κάνουν με την επιβολή δασμών και ταριφών καθώς και τι θα κάνουν με τις εταιρείες που έχουν εγκαταστήσει σε διάφορα ανατολικά κράτη κράτη.
3) Θα επηρεαστεί ο άνθρωπος. Η τηλε-εργασία θα έχει αντίκτυπο στο μέλλον, Αλά κανείς δεν είναι σίγουρος για το ποια θα είναι η τελική έκβαση.
Αντώνης Λάμπρος: Επιπλέον υπάρχουν δύο τομείς που θα επηρεαστούν ακόμα. Η χρηματοδότηση και οι ασφάλειες. Έχουν πάθει ζημιά, Προσπαθούν ακόμη να μετρήσουν γιατί δεν ξέρουν τι τους βρήκε. Η ναυτιλία επειδή είναι στο τομέα των μεταφορών πέφτει μαζί με τις αεροπορικές εταιρείες που έχουν πληγεί πάρα πολύ Το τέλος δεν διαφαίνεται. Δεν μπορούμε να μιλάμε γαι ανάκαμψη. Έχουμε μπροστά μας μία κρίση σε όλα τα επίπεδα. Δεν θα έιναι μία επιστροφή στην πρότερη. Κατάσταση θα είναι κάτι καινούργιο.
Γιώργος Φράγκος: Θα υπάρξουν δομικές αλλαγές στη συμπεριφορά των καταναλωτών. Ο σκεπτικισμός για το ταξίδι έχει έρθει για να μείνει αρκετό καιρό. Θα χρειαστούν κάποια χρόνια για να φύγει και δεν ξέρουμε να θα φύγει απόλυτα. Επηρεάζει και χιλιάδες θέσεις εργασίας παγκοσμίως. Ένα κομμάτι επενδύσεων θα παραμείνουν ανενεργό για ένα διάστημα μέχρι να βρουν τον καινούργιο τους προσανατολισμό. Θα δούμε δομικές αλλαγές και τις μικροοικονομίας και της μακροοικονομίας.
Τα προγράμματα που έχουν ξεκινήσει οι εταιρείες τα τελευταία χρόνια είναι πλέον σε πλήρη ανάπτυξη. Έδειξαν απτά αποτελέσματα”.
Σπύρος Βλασσόπουλος: Είναι η πρώτη φορά που λαμβάνονται τόσα δραστικά μέτρα σε παγκόσμιο επίπεδο με τις επιπτώσεις να επηρεάζουν όλη την αλυσίδα της μεταφοράς. Είναι πολλές εταιρείες που μετά το SARS και την Έμπολα θέσπισαν διαδικασίες για τη διαχείριση πανδημιών, και δράσανε εγκαίρως βάση πλάνου, Αυτό που ενδεχομένως να λείπει από τη ναυτιλία μας είναι ένα νομοθετικό πλαίσιο που θα ορίζει τις ελάχιστες απαιτήσεις για διαχείριση πανδημιών. Να μπορούμε να ελέγξουμε πολλά πράγματα. Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από ταχύτατες εξελίξεις και νέους κινδύνους.
Κώστας Βλάχος: Δυστυχώς η παγκόσμια κοινότητα δεν είχε πλάνο ένα contingency plan-σχέδιο εκτάκτου ανάγκης. Στη ναυτιλία έχουμε συνηθίσει οποιονδήποτε ρίσκο να το αντιμετωπίζουμε με constingency plan για να βλέπουμε τις ατέλειες και να το αναπροσαρμόζουμε. Αυτό δεν συνέβη παγκοσμίως πολλά πράγματα αφέθηκαν στην τύχη τους ενώ ήταν πρόδηλο να συμβεί κάτι τέτοιο. Κανείς δεν σκέφτηκε να οργανωθεί ένα σχέδιο εκτάκτου ανάγκης ώστε να μην βρεθεί η παγκόσμια κοινότητα στην κατάσταση που βρίσκεται τώρα και το κάθε έθνος εφαρμόζει το δικό του σχέδιο για να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο.
Αντώνης Λάμπρος: Τρέχουμε κοιτάμε μπροστά και δεν κοιτάμε πίσω δεν μαθαίνουμε από τα λάθη μας. Και αυτό γίνεται σε επίπεδο κυβερνήσεων-κρατών. Το είχαμε στο παρελθόν τα μαζέψαμε και τώρα δεν το μαζέψαμε! Αυτή τη συμπεριφορά πιθανόν να την ξαναβρούμε μπροστά μας.
Βασίλης Σακέλλης: Κάπου κάναμε λάθος. Είτε βόλευε την παγκόσμια οικονομία να το αγνοήσουμε ή έγινε το risk assessment-αξιολόγηση κινδύνου και είπαν ότι οι πιθανότητες του να συμβεί είναι μικρές ή το αποτέλεσμα δεν θα είναι μεγάλο. Όμως και συνέβη και οι επιπτώσεις ήταν μεγάλες.
Γιώργος Φράγκος: Από τις βασικές αρχές διαχείρισης κρίσεων στη ναυτιλία το βασικό που μαθαίνουμε είναι πρώτα να αντιδράμε και μετά κάνουμε εκτίμηση της κατάστασης. Καταστρατηγήθηκε. Είχαμε σαφή καθυστέρηση στην αντίδραση από τα περισσότερα κράτη του πλανήτη με την Ελλάδα να είναι εξαίρεση καμία διάθεση. Βάλαμε το πρόβλημα κάτω από το χαλί. Η πρακτική αυτή απέδωσε το αναμενόμενο. Το δεύτερο χαρακτηριστικό είναι ότι ο παγκόσμιος συντονισμός αντιμετώπισης μίας πανδημίας είναι δύσκολο να επιτευχθεί και θέλει και ηγέτες που θα αποφασίζουν γρήγορα και δραστικά. Και συμφωνώ με τον κο Λάμπρο ότι δεν θα παραδειγματιστούμε από όσα έγιναν και γρήγορα θα το ξεχάσουμε. Δεν νομίζω ότι στο μέλλον θα είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι να αντιμετωπίσουμε συλλογικά μία πανδημία. Αλλά όχι συγκρατημένα όλοι μαζί κράτη και εταιρείες.