Μέσα στον ορυμαγδό από την επιδημία του κορωνοϊού η ναυτιλιακή βιομηχανία προσπαθεί να διατηρήσει την ψυχραιμία της. Θυμίζει πυγμάχο που αμύνεται με τα χέρια υψωμένα στη γωνία του και περιμένει να εξαντληθεί η επιθετικότητα του αντιπάλου για να περάσει στην αντεπίθεση. Το 50% των επιχειρήσεων στην Κίνα άνοιξαν τις πόρτες τους, αλλά απέχουν πολύ από τα φυσιολογικά επίπεδα παραγωγής.
Οι δείκτες των ναυλαγορών άρχισαν να παίρνουν…χρώμα. Η ναυλαγορά ξηρού φορτίου την περασμένη εβδομάδα έκλεισε στις 497 μονάδες, βελτιωμένη από τις 425 που είχε κλείσει πριν από 15 ημέρες.
Η Βαλτική, η Τουρκία, η ανατολική Μεσόγειος, οι θαλάσσιοι εμπορικοί δρόμοι του Ειρηνικού, η Ινδονησία, η Ινδία, έδωσαν δείγματα ζωής με τα μάτια πάντα στραμμένα στην Κίνα τον σε καραντίνα γίγαντα.
Υπάρχει δρόμος πολύς μέχρι να πάρει βαθιά ανάσα η αγορά όμως υπάρχουν κάποιοι αγοραστές πλοίων, οι οποίοι εντοπίζουν τις ευκαιρίες και τις εκμεταλλεύονται. Και αυτοί είναι Κινέζοι που ενισχύουν τον εμπορικό στόλο τους, εκμεταλλευόμενοι το χάος στην αγορά.
Για παράδειγμα, αγόρασαν πλοίο capsize 180.159 τόνων ναυπηγημένο το 2008 για 17 εκατομμύρια δολάρια. Επίσης εστιάζουν σε παλιά Panamaxes. Αγόρασαν ενδεικτικά ένα χωρητικότητας 74.193 τόνων, ναυπηγημένο το 2002 έναντι μόλις 6,3 εκατομμυρίων δολαρίων. Νεότευκτο ultramax 62.534 τόνων ναυπηγημένο το 2019 στην Ιαπωνία, αγοράστηκε από κινεζικά συμφέροντα 26,3 εκατ. δολάρια τιμή αρκετή μειωμένη για ένα νεότευκτο.