Ιούλιος, κάπου στη νότια Χίο. Είναι η περίοδος που οι περισσότεροι Έλληνες πηγαίνουν διακοπές ή σκέφτονται τις διακοπές.
Για τον Νίκο K. δεν ισχύει αυτό. Όπως και για τους υπόλοιπους μαστιχοπαραγωγούς. Τότε γίνεται το «κέντημα», ίσως η πιο σημαντική διαδικασία στην παραγωγή της μαστίχας.
«Θέλει ιδιαίτερη προσοχή, για αυτό και αυτό το κομμάτι συνήθως οι παραγωγοί επιλέγουν να το κάνουν οι ίδιοι» εξηγεί.
Με τα «κεντητήρια», μικρά σιδερένια εργαλεία, οι παραγωγοί φτιάχνουν μικρές τρύπες πάνω στον φλοιό του δέντρου. Από εκεί θα τρέξει το ρετσίνι του μαστιχόδεντρου, από «το δέντρο που πληγώναμε» όπως είναι ο τίτλος και της ταινίας που διαδραματίζεται στον ίδιο τόπο.
Για να φτάσουμε εδώ όμως έχει προηγηθεί αρκετή δουλειά. Έχει προηγηθεί το όργωμα του εδάφους και το κλάδεμα των δέντρων των χειμώνα. Έχει ακολουθήσει το κυκλικό καθάρισμα του χώρου γύρω από το δέντρο.
Εκεί τοποθετείται ασπρόχωμα. Εκεί πέφτει το «δάκρυ» του δέντρου και μένει στο έδαφος για αρκετές μέρες ώστε να στερεοποιηθεί. «Το κέντημα γίνεται πάντα νωρίς το πρωί και όχι παραπάνω από μία φορά την εβδομάδα ώστε να μην τραυματίζεται το δέντρο, για ένα διάστημα ενάμιση-δύο μηνών.
Όποιος θέλει να κάνει αυτή τη δουλειά πρέπει να ξέρει πως δεν μπορεί να γίνει παραγωγός χωρίς μεγάλο κομμάτι προσωπικής εργασίας» λέει ο Νίκος.
Διαβάστε τη συνέχεια του κειμένου στο travel.gr