Επειτα από δύο χρόνια προετοιμασίας και διαπραγματεύσεων, η συγχώνευση της Fiat Chrysler Automobiles (FCA) και της Peugeot PSA Group ολοκληρώθηκε, για να δημιουργηθεί η Stellantis. Εδώ και μερικές μέρες, τα βλέμματα του κόσμου της αυτοκινητοβιομηχανίας έχουν πέσει πάνω στην νέα εταιρεία, πλέον μία από τις μεγαλύτερες στον κόσμο, με αξία 51 δισ. δολάρια και 14 μάρκες κάτω από την μεγάλη ομπρέλα της. Τα φώτα της δημοσιότητας πέφτουν και στον νέο της CEO, τον γεννημένο στην Πορτογαλία και μορφωμένο στην Γαλλία, Κάρλος Ταβάρες. Ο 62χρονος δεν ήταν συχνά στο προσκήνιο, όμως άτομα σαν αυτόν σπανίζουν, πλέον, στον χώρο.
Ο Ταβάρες έπιασε δουλειά στη Renault αμέσως αφότου τελείωσε τις σπουδές του, το 1981, ως δοκιμαστής αυτοκινήτων. Πέρασε τα επόμενα 32 χρόνια ανεβαίνοντας όλο και πιο πάνω στην ιεραρχία, μέχρι που το 2011 έγινε ο νο. 2 υπάλληλος της γαλλικής εταιρείας, πίσω μόνο από τον τότε ακόμη αξιοσέβαστο, Carlos Ghosn. Αλλά αρκούσε μόνο μία δήλωση για να φτάσει στην έξοδο. Ο Ταβάρες ήθελε να είναι το νούμερο 1, είτε στην Renault, είτε κάπου άλλου και το 2013, δεν μπορούσε πια να κρατήσει τις φιλοδοξίες του μέσα του. Μερικές εβδομάδες αργότερα, ανέλαβε την PSA, η οποία βρισκόταν στο χείλος της χρεωκοπίας.
Χρειάστηκε μία επιχείρηση οικονομικής διάσωσης από την γαλλική κυβέρνηση και τον κινεζικό όμιλο Dongfeng, όμως ο άλλοτε ακμάζων όμιλος επέζησε. Έπειτα, τα μέτρα του νέου CEO θα τον έφερναν πιο κοντά στις παλιές του δόξες. Ο Ταβάρες μείωσε τις δαπάνες, ανέβασε τις τιμές των αυτοκινήτων και αναδιοργάνωσε την λίστα των παραγόμενων μοντέλων, φέρνοντας την PSA πίσω στα κέρδη για πρώτη φορά μετά από τρία χρόνια. Με παρόμοιες τακτικές, κατάφερε να κάνει και πάλι κερδοφόρα ακόμη και την Opel Vauxhall, που πέρασε στα χέρια της PSA για ελάχιστο κόστος, καθώς μετρούσε σχεδόν 20 δισεκατομμύρια σε απώλειες τα τελευταία 20 χρόνια.
Όμως ο Ταβάρες θα πρέπει να κάνει πολλά παραπάνω για να εγγυηθεί την επιτυχία της Stellantis. Οι συγχωνεύσεις τέτοιου μεγέθους δεν έχουν πάντα αίσιο τέλος, όπως συνέβη με την καταστροφική ένωση της Daimler και της Chrysler, το 1998 ή την εξαγορά της American Motors από την Renault την δεκαετία του 80’. Και μάλιστα, εκείνες ήταν πιο απλές εποχές, ενώ σήμερα η αυτοκινητοβιομηχανία είναι σε μεταβατική φάση. Πλέον, ο θάνατος της μηχανής καύσεως φαίνεται ξεκάθαρα στον ορίζοντα, ενώ η νέα γενιά αυτοκινήτων λειτουργεί με μπαταρίες και λογισμικά, με τους επενδυτές να έχουν μάτια μόνο για ηλεκτροκίνητα οχήματα.
Πάντως, αν αληθεύει το ότι αυτός που αγαπά την δουλειά του την κάνει και καλά, τότε ο Ταβάρες είναι χωρίς αμφιβολία ο κατάλληλος άνθρωπος. Μεγάλωσε στην Εστορίλ, κοντά στη Λισαβόνα και από τα 14 του, προσφερόταν να δουλεύει στην αγωνιστική πίστα της πόλης. Όπως αποκαλύπτει, θα γινόταν επαγγελματίας οδηγός αγώνων… αν είχε λίγο παραπάνω ταλέντο και λίγα παραπάνω χρήματα. Αλλά και ως ερασιτέχνης, έχει συμμετάσχει σε πάνω από 500 αγώνες, βγαίνοντας νικητής σε μερικούς. Σε μερικές μέρες ήταν προγραμματισμένο να οδηγήσει μία Lancia Stratos, ένα από τα ιστορικά στολίδια της ιταλικής εταιρείας, σε ένα ράλι στο Μονακό, που φυσικά αναβλήθηκε.
Οι συνάδελφοί του, όπως και ο ίδιος, περιγράφουν τον Ταβάρες ως έναν τελειομανή, αλλά και δαιμόνιο επιχειρηματία. Είναι ο τύπος ανθρώπου που θέλει τα meetings να αρχίζουν στην ώρα τους και να διαρκούν όσο πρέπει. Για αυτόν τον λόγο, στις συνεδριάσεις της PSA, οι παρουσιάσεις είχαν μέχρι πέντε διαφάνειες, όπως αναφέρει το Bloomberg. Γιατί σε αντίθεση με τον πρώην συνάδελφο και συνονόματο του, Carlos Ghosn, ο οποίος καταζητείται διεθνώς για οικονομικές απάτες, ο Ταβάρες δεν συχνάζει κάθε χρόνο στο οικονομικό Forum του Davos. Είναι πραγματικός άνθρωπος των αυτοκινήτων, όπως λίγοι τόσο υψηλόβαθμοι πλέον, και όταν δεν δουλεύει, οδηγεί. Και όταν είναι στο σπίτι του στην Πορτογαλία, λειτουργεί ένα μικρό συνεργείο κλασσικών αυτοκινήτων. Είναι προφανές, από την προσωπική συλλογή του, από την οποία ξεχωρίζουν μία Porsche 912 του 1966 και μία Alpine A110 από το 1976, ότι νοσταλγεί τα μοντέλα μίας περασμένης εποχής. Όμως οι κινήσεις του ως Διευθύνων Σύμβουλος της PSA δείχνουν ξεκάθαρα πως δεν είναι κολλημένος στο παρελθόν. Τώρα, στα 62 του, κάνει αυτό που πάντα ήθελε, ηγείται μία από της μεγαλύτερες αυτοκινητοβιομηχανίες στον κόσμο. Μένει μόνο να δούμε αν η Stellantis θα λάμψει, όπως υπονοεί το όνομα της, που προέρχεται από το λατινικό ρήμα Stello και σημαίνει «αυτός που λάμπει με τα αστέρια».
Διαβάστε περισσότερα
Για ποια τράπεζα η τηλεργασία ήρθε για να μείνει;