Όσο κυλούν οι ημέρες τόσο οξύνεται το πρόβλημα της ανεπάρκειας δεξαμενών για την αποθήκευση πετρελαίου. Οι traders, τα διυλιστήρια αλλά και οι πετρελαϊκές εταιρείες στράφηκαν σε πρώτη φάση στη ναύλωση δεξαμενόπλοιων VLCC, χωρητικότητας άνω των 300.000 τόνων.
Ο Ιωάννης Αγγελικούσης έχει ναυλώσει ήδη 12 από τα 40 VLCC που έχει στον στόλο του και είναι ο Έλληνας εφοπλιστής με τις περισσότερες ναυλώσεις καθώς έχει και τα περισσότερα υπερ-δεξαμενόπλοια από όλους. Σε αυτά αποθηκεύτηκαν περί τα 30 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου, μαύρου-disrty και clean-λευκού καθώς και βενζίνη.
Το κάθε VLCC υπολογίζεται ότι χωράει λίγο περισσότερα από δύο εκατομμύρια βαρέλια. Για να ναυλώσεις ένα πλοίο VLCC για αποθήκευση πετρελαίου, κοστίζει πλέον τρία εκατομμύρια τον μήνα από δύο εκατομμύρια, αύξηση 50% μέσα σε λίγες ημέρες.
Αρκετοί είναι εκείνοι που λόγω μικρής προσφοράς VLCC για αποθήκευση, έχουν στραφεί στην αμέσως επόμενη κατηγορία βάσει χωρητικότητας, τα λεγόμενα suezmax – 150.000 τόνων. Σήμερα η ναύλωσή τους για αποθήκη ανέρχεται στα 50.000 δολάρια την ημέρα ενώ για να μεταφέρουν φορτίο ο ημερήσιος ναύλος είναι 70.000-75.000 δολάρια.
Τις τελευταίες ημέρες έχουν αρχίσει να “ανακαλύπτουν” και άλλους αποθηκευτικούς χώρους αφού η παραγωγή πετρελαίου συνεχίζεται με αμείωτο ρυθμό και χωρίς τελειωμό μέχρι την άλλη Παρασκευή 1η Μαίου οπότε θα αρχίσει η πρώτη φάση της υλοποίησης της συμφωνίας μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Ρωσίας, για μείωση της ημερήσιας παραγωγής κατά 9,7 εκατ. βαρέλια το δίμηνο Μάιος-Ιούνιος και κατά οκτώ εκατομμύρια για το υπόλοιπο της χρονιάς,
Πιο συγκεκριμένα, όσο και αν ακούγεται παράξενο μετατρέπουν βαγόνια τρένου σε αποθήκες στη Βόρεια Αμερική και χρησιμοποιούν ακόμα και αγωγούς που βρίσκονται εκτός λειτουργίας .
Στη Σκανδιναβία χρησιμοποιούν αλατωρυχεία τα οποία όμως και αυτά έχουν γεμίσει. Στο Σικάγο οι έχοντες δεξαμενές ζητούν να παραταθεί η 12μηνη εκμίσθωσή τους για 24 ακόμη και 36 μήνες.