Η απαισιοδοξία είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωση και μας βοηθά να προετοιμαστούμε για τους κινδύνους πριν αυτοί έρθουν. Αλλά η αισιοδοξία είναι εξίσου απαραίτητη.
Η πεποίθηση ότι τα πράγματα μπορούν -και θα γίνουν- καλύτερα, ακόμη και όταν τα στοιχεία είναι θολά, είναι ένα από τα πιο ουσιώδη μέρη των πάντων, από μια υγιή σχέση μέχρι την πραγματοποίηση μιας μακροπρόθεσμης επένδυσης. Η αισιοδοξία και η απαισιοδοξία φαίνονται σαν αντικρουόμενες νοοτροπίες, γι’ αυτό είναι πιο συνηθισμένο για τους ανθρώπους να προτιμούν τη μία ή την άλλη.
Ισορροπία μεταξύ απαισιοδοξίας και αισιοδοξίας
Ο Μπιλ Γκέιτς είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα του πόσο αποτελεσματική είναι αυτή η κρυφή ικανότητα. Από την ημέρα που ίδρυσε τη Microsoft, επέμενε να έχει πάντα αρκετά μετρητά στην τράπεζα για να κρατήσει την εταιρεία ζωντανή για 12 μήνες χωρίς έσοδα.
Το 1995, ρωτήθηκε από τον Τσάρλι Ρόουζ γιατί διατηρούσε τόσα πολλά μετρητά στο ταμείο. «Τα πράγματα αλλάζουν τόσο γρήγορα στην τεχνολογία που η επιχείρηση του επόμενου έτους δεν ήταν εγγυημένη», είπε, «συμπεριλαμβανομένης και της Microsoft».
Το 2007, αναστοχάστηκε: Πάντα ανησυχούσα επειδή οι άνθρωποι που δούλευαν για μένα ήταν μεγαλύτεροι από μένα και είχαν παιδιά, και πάντα σκεφτόμουν: «Τι θα γίνει αν δεν πληρωθούμε; Θα μπορέσω να ανταποκριθώ στη μισθοδοσία;»
Εδώ, η αισιοδοξία και η αυτοπεποίθηση αναμειγνύονται με βαριά απαισιοδοξία. Αυτό που φαίνεται να καταλαβαίνει ο Γκέιτς είναι ότι μπορείς να είσαι αισιόδοξος μακροπρόθεσμα μόνο αν είσαι αρκετά απαισιόδοξος για να επιβιώσεις βραχυπρόθεσμα.
«Ορθολογικά αισιόδοξοι»
Ένα σημαντικό πράγμα που πρέπει να αναγνωρίσετε εδώ είναι ότι η αισιοδοξία και η απαισιοδοξία υπάρχουν σε ένα φάσμα.
Στο ένα άκρο, έχετε τους καθαρά αισιόδοξους. Πιστεύουν ότι όλα είναι υπέροχα, θα είναι πάντα υπέροχα και βλέπουν κάθε αρνητικότητα ως ελάττωμα του χαρακτήρα τους. Ένα μέρος έχει τις ρίζες του στο εγώ: είναι τόσο σίγουροι για τον εαυτό τους που δεν μπορούν να φανταστούν ότι κάτι θα πάει στραβά.
Στο άλλο άκρο, υπάρχουν οι καθαροί απαισιόδοξοι. Πιστεύουν ότι όλα είναι απαίσια, θα είναι πάντα απαίσια, και βλέπουν κάθε θετικότητα ως ελάττωμα του χαρακτήρα τους. Ένα μέρος έχει τις ρίζες του στο εγώ: έχουν τόσο λίγη εμπιστοσύνη στον εαυτό τους που δεν μπορούν να φανταστούν τίποτα να πάει καλά. Είναι το πολικό αντίθετο του αγνού αισιόδοξου και εξίσου αποκομμένοι από την πραγματικότητα.
Στη μέση βρίσκεται το ιδανικό σημείο, η ορθολογική αισιοδοξία: εκείνοι που αναγνωρίζουν ότι η ιστορία είναι μια συνεχής αλυσίδα προβλημάτων, απογοητεύσεων και αποτυχιών, αλλά που παραμένουν αισιόδοξοι επειδή γνωρίζουν ότι οι αποτυχίες δεν εμποδίζουν την τελική πρόοδο.
Ακούγονται σαν υποκριτές και σαλταδόροι, αλλά συχνά απλά κοιτάζουν πιο μπροστά από τους άλλους ανθρώπους.
Έτσι, το κόλπο σε κάθε τομέα – από τα οικονομικά μέχρι την καριέρα και τις σχέσεις – είναι να μπορείς να επιβιώνεις από τα βραχυπρόθεσμα προβλήματα, ώστε να μπορείς να παραμείνεις αρκετά για να απολαύσεις τη μακροπρόθεσμη ανάπτυξη.
Αποταμιεύστε σαν απαισιόδοξος και επενδύστε σαν αισιόδοξος.
Σχεδιάστε σαν απαισιόδοξος και ονειρευτείτε σαν αισιόδοξος.
Αυτά μπορεί να φαίνονται σαν αντικρουόμενες δεξιότητες. Και είναι. Είναι διαισθητικό να πιστεύεις ότι πρέπει να είσαι είτε αισιόδοξος είτε απαισιόδοξος. Είναι δύσκολο να συνειδητοποιήσουμε ότι υπάρχει χρόνος και χώρος και για τα δύο και ότι τα δύο μπορούν – και πρέπει – να συνυπάρχουν.
Αλλά αυτό είναι που βλέπετε σχεδόν σε κάθε επιτυχημένη μακροπρόθεσμη προσπάθεια.
Διαβάστε ακόμη:
Μετεγγραφές 2023: Βγήκαν τα αποτελέσματα για τους φοιτητές – Η διαδικασία για τις ενστάσεις
Βitcoin: Ζει (ξανά) ημέρες… δόξας – Ράλι 120% μέσα στο 2023
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφθείτε το Πρώτο ΘΕΜΑ