Όταν η Μισέλ Φάιφερ ξεκίνησε το σταρταπ καλλυντικών Henry Rose, χρειάστηκε να αντιμετωπίσει από πρώτο χέρι όλες τις προκλήσεις ενός νέου επιχειρηματία startup: από τους πονοκεφάλους του ηλεκτρονικό εμπόριο μέχρι τις λεπτομέρειες της εξυπηρέτησης πελατών. «Ήταν απίστευτα αγχωτικό», λέει.
Μιλώντας στο Φεστιβάλ Καινοτομίας της Fast Company, η Φάιφερ είπε ότι αυτές οι καθημερινές μάχες άξιζαν τον κόπο γιατί πιστεύει τόσο έντονα στην αποστολή της εταιρείας, η οποία είναι να κάνει τη βιομηχανία ομορφιάς ασφαλέστερη για τους καταναλωτές.
«Περνούσα μια περίοδο όπου δεν δούλευα και τόσο [όσο ηθοποιός] και δεν είχα μικρά παιδιά», λέει. «Αλλά δεν πίστευα ότι ξόφλησα με τη συμβολή μου στην κοινωνία. Αυτό θα ήταν λυπηρό».
Αν και η μάρκα καλλυντικών είναι νέα, η αναζήτηση για «καθαρά προϊόντα καλλυντικών» ήταν πάθος για τη Φάιφερ για σχεδόν τρεις δεκαετίες. Ξεκίνησε όταν ήταν έγκυος με το πρώτο της παιδί στις αρχές της δεκαετίας του ’90 και ανησυχούσε για τις χημικές ουσίες. Εκείνη την εποχή, οι επώνυμες μάρκες δεν ήταν και τόσο αποκαλυπτικές ως προς το τί υπήρχε στα προϊόντα προσωπικής φροντίδας τους.
Οι αρωματοποιοί ήταν ιδιαίτερα κρυψίνοες στις διατυπώσεις τους, καθώς υποτίθεται ότι έτσι προστάτευαν τα εμπορικά τους μυστικά. Αλλά την ίδια στιγμή, οι παραγωγοί περιελάμβαναν στη σύνθεση ουσίες που δεν ρυθμίζονταν επαρκώς από τους υγειονομικούς επόπτες, όπως οι φθαλικές ενώσεις, που επιτρέπουν στα αρώματα να παραμείνουν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ενεργά αλλά μπορούν να προκαλέσουν βλάβη στο αναπαραγωγικό σύστημα του ανθρώπου.
Η Φάιφερ δεν ξεκίνησε να δημιουργεί τη δική της εταιρεία από το μηδέν. Στην αρχή ακολούθησε για πρώτη φορά τον προφανή δρόμο για μια διασημότητα πρώτου μεγέθους: απλώς συνεργάστηκε με μια εταιρεία καλλυντικών σε μια συμφωνία χρήσης του ονόματός της.
Όμως, καθώς μίλούσε περισσότερο με ομίλους καλλυντικών, διαπίστωσε ότι δεν ήταν πρόθυμοι να δημιουργήσουν προϊόντα που ήταν ειλικρινή ως προς τα συστατικά τους και χωρίς γνωστές τοξίνες στη σύνθεσή τους.
Στο τέλος, παρακάμπτει τις ίδιες τις εταιρείες και συνεργάστηκε απευθείας με το πολυτελή οίκο IFF για να δημιουργήσει αρώματα που της υπενθύμισαν πολύ συγκεκριμένες αναμνήσεις στη ζωή της. Σε αντίθεση με τη συντριπτική πλειοψηφία άλλων αρωμάτων στην αγορά, η Henry Rose αναφέρει όλα τα συστατικά.
Κι ενώ τα περισσότερα αρώματα περιέχουν περισσότερα από 3.000 συστατικά, τα δικά της περιέχουν περίπου 300. Τα προϊόντα της Φάιφερ έχουν περάσει τα αυστηρά τεστ επαλήθευσης του Environmental Working Group που ερευνά τα τοξικά χημικά σε προϊόντα.
Όταν η Φάιφερ ξεκίνησε τη Henry Rose, έπρεπε να πάρει μερικές δύσκολες αποφάσεις σχετικά με το πόσο ήθελε να είναι το πρόσωπό της το επίκεντρο της μάρκας. Αυτός ήταν ένα δύσκολο δίλημμα για εκείνη, επειδή παρόλο που είναι γνωστή στους πάντες, προστατεύει σχολαστικά την ιδιωτικότητά της. Στην πραγματικότητα, δεν της αρέσει καν να προωθεί τις ταινίες της.
Αλλά ήξερε ότι η εμπλοκή της εικόνας της θα έπαιζε καθοριστικό ρόλο στην αρχική επιτυχία της Henry Rose, οπότε πριν το λανσάρισμα των προϊόντων, δημιούργησε έναν προσωπικό λογαριασμό Instagram, κυρίως για την προώθηση της μάρκας. «Για μήνες, το μάρκετινγκ ήμουν εγώ», λέει.
Αυτή η δημόσια έκθεση έκανε την Φάιφερ να αισθάνεται ευάλωτη, μερικές φορές. Ιδιαίτερα τους τελευταίους μήνες που η πόλωση του κόσμου γύρω από πολιτικά θέματα έχουν χτυπήσει κόκκινο. Η Φάιφερ χρησιμοποίησε τα κοινωνικά δίκτυα του Henry Rose, μαζί με τα προσωπικά της, για να εκφράσει την υποστήριξή της στο Black Lives Matter, να ενθαρρύνει τη χρήση μάσκας και να κάνει τους ανθρώπους να ψηφίσουν.
Αλλά υπήρξαν αντιδράσεις. «Είναι ένα ναρκοπέδιο», λέει. «Ξέρω ότι έχω συντηρητικούς πελάτες και ορισμένοι έφυγαν λόγω των δημοσιεύσεών μου. Αλλά επειδή πάντα θα υπάρχουν αντιδράσεις, καλύτερα να είσαι γνήσιος», λέει.
Είναι σαφές, από τον τρόπο που μιλάει, ότι η Pfeiffer ελπίζει να αφήσει μια κληρονομιά πέρα από την επιτυχημένη καριέρα της ως ηθοποιός του Χόλιγουντ. Με τη Henry Rose, που πήρε το όνομά του από τα παιδιά της, θέλει να δημιουργήσει μια εταιρεία που θα κάνει τη βιομηχανία ομορφιάς καθαρότερη και ασφαλέστερη για την επόμενη γενιά. Αλλά παίρνει επίσης χαρά στη δημιουργική διαδικασία. «Είναι απελευθερωτικό», λέει. «Δημιουργώντας μια επωνυμία, μπορείτε να δημιουργήσετε το δικό σας αφήγημα.»