Για εμάς που έχουμε πατήσει για τα καλά τα «– άντα», δεν είναι εύκολο να καταλάβουμε τι ακριβώς κάνει η Esther O’Callaghan και η Hundo.
Στην πραγματικότητα, εργάζονται για να ανατρέψουν πλήρως το μοντέλο με το οποίο ψάχνουμε και βρίσκουμε δουλειά σε όλη την ενήλικη ζωή μας.
Η Esther O’Callaghan πιστεύει ότι αυτό το μοντέλο είναι τελείως αποτυχημένο- και έχει πολύ συγκεκριμένα και προσωπικά επιχειρήματα.
Έχοντας μεγαλώσει σε μία μία μικρή παραθαλάσσια πόλη της Μεγάλης Βρετανίας, σε ένα περιορισμένο σε οικονομικά μέσα μονογονεϊκό περιβάλλον, οι πιθανότητες να γίνει κάτι παραπάνω από ανειδίκευτη εργάτρια δεν ήταν πολλές. Όπως δε διστάζει να δηλώσει, ζούσε με τα δωρεάν γεύματα που διανέμονταν στο σχολείο, το οποίο τελικά εγκατέλειψε στα 16 της χρόνια.
Έχοντας περάσει από πολλές και σκληρές δουλειές, άνοιξε με πολλή προσπάθεια και επιμονή το δρόμο προς τον τίτλο του Αξιωματούχου στο Τάγμα της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (Officer of the Most Excellent Order of the British Empire, OBE), που της απονεμήθηκε το 2008 για την προσφορά της στον εθελοντισμό. Είναι η δεύτερη υψηλότερη διάκριση στη Μεγάλη Βρετανία.
Το 2020 ίδρυσε, μαζί με τον Piers Collins, την Hundo.careers, με στόχο να βάλει τέλος στη νεανική ανεργία, με όπλα το Web3 και το metaverse (μετασύμπαν).
Όραμα της Hundo είναι να δώσει στους νέους- κυρίως στα μέλη της Γενιάς Ζ και κυρίως σε αυτούς που έχουν τις λιγότερες ευκαιρίες- τα εφόδια για να κατακτήσουν μία καλή θέση στην αγορά εργασίας, προσφέροντας παράλληλα στις επιχειρήσεις μία «δεξαμενή» ταλέντων με δεξιότητες που δεν παράγει το παραδοσιακό εκπαιδευτικό σύστημα.
Το 2021, η Hundo κατάφερε να προσελκύσει κεφάλαια 2 εκατομμύριων δολάριων, με στόχο να αναπτυχθεί και να επεκταθεί σε νέες δράσεις.
Η Esther O’Callaghan θα συμμετάσχει στο 10o Athens Democracy Forum και με την ευκαιρία αυτή μίλησε στο newmoney για το όραμά της και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει.
Δημιουργήσατε τη Hundo για να «τερματίσετε τη νεανική ανεργία που προκαλείται από ένα “χαλασμένο” μοντέλο προσλήψεων». Θα μπορούσατε να εξηγήσετε σε όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με έννοιες όπως το Web3 και το μετασύμπαν τι ακριβώς κάνετε και πώς προσπαθείτε να πετύχετε αυτόν το φιλόδοξο στόχο;
«Μέχρι το 2030, θα υπάρχει ζήτηση για ένα δισεκατομμύριο ρόλους νέας τεχνολογίας και ένα συνεχώς διευρυνόμενο χάσμα σε δεξιότητες και έλλειψη ταλέντων, επειδή τα εκπαιδευτικά συστήματα δεν μπορούν να συμβαδίσουν με την αχαλίνωτη επιτάχυνση των νέων ρόλων τεχνολογίας που απαιτούνται βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα. Το τρέχον μοντέλο έχει ως εξής: οι εργοδότες περιμένουν οι νέοι να τελειώσουν την εκπαίδευση και να ξεκινήσουν την αναζήτηση εργασίας.
Η διαδικασία πρόσληψης χρησιμοποιεί ένα σημείο αναφοράς (το βιογραφικό σημείωμα) για να προσδιορίσει ποιος είναι κατάλληλος για κάθε ρόλο.
Αυτό είναι εξαιρετικά κοστοβόρο και βαθιά αναποτελεσματικό για τις εταιρείες – για να μην αναφέρουμε ότι αποτελεί μία τελείως αποθαρρυντική εμπειρία για τους νέους. Υπάρχει έλλειψη εμπροσθοβαρούς επένδυσης για να διασφαλιστεί ότι η δεξαμενή ταλέντων είναι πλούσια σε ανθρώπους με δεξιότητες που απαιτούνται πραγματικά στην εργασία.
Αυτό έχει εξελιχθεί σε πηγή «πόνου» για τις επιχειρήσεις που δεν μπορούν να βρουν τα ταλέντα που χρειάζονται γιατί αυτά δεν υπάρχουν ακόμα. Ταυτόχρονα, η προηγμένη τεχνολογία προκαλεί ταχεία απώλεια θέσεων εισαγωγικού επιπέδου λόγω της AI/ML, του αυτοματισμού και της ρομποτικής.
Η Ηundo είναι η πρώτη «μάθε- και – κέρδιζε» (learn-and-earn) πανεπιστημιούπολη στον κόσμο για τη Γενια Z που αναβαθμίζει τις δεξιότητές της για τη μελλοντική εργασία. Οι νέοι μπορούν να εγγραφούν στο Hundo’s CareerCon, που θα πραγματοποιηθεί στο hundo.xyz στις 9 και 10 Νοεμβρίου. Μπορούν να δημιουργήσουν το avatar προφίλ τους και να αρχίσουν να εξερευνούν και να ανακαλύπτουν τι είναι το Web3 και το μετασύμπαν (metaverse) και τι σημαίνει αυτό για τους ίδιους και για το μέλλον της μάθησης και της εργασίας.
Πριν από είκοσι χρόνια δεν είχαμε ιδέα πώς τα smartphones και τα κοινωνικά δίκτυα θα άλλαζαν τη ζωή μας. Με απλά λόγια, το Web3 και το metaverse θα σφυρηλατήσουν το επόμενο τεράστιο βήμα προς τα εμπρός στην ψηφιακή μας ζωή.
Και δεν θα το κάνουμε μόνοι μας! Η Ηundo είναι ένα οικοσύστημα συνεργατών, με εκπαιδευτικούς και εργοδότες στην τοπική και κεντρική κυβέρνηση, που όλοι μαζί εργάζονται για να μεταφέρουν τις δεξιότητες και την υποστήριξη που χρειάζονται οι νέοι για την επιτυχή μετάβαση από την εκπαίδευση στην εργασία.»
Ποιες είναι οι πιο περιζήτητες δεξιότητες, σήμερα, μέσα και έξω από το μετασύμπαν, και πώς μπορούν οι νέοι να τα αποκτήσουν;
«Διαχειριστές έργων (project manager), δημιουργοί κοινότητας (community builder), δημιουργοί εικονικού κόσμου, κυβερνοχώρου, cloud, μηχανικοί hardware και λογισμικού – υπάρχει ήδη μια ολόκληρη σειρά νέων ρόλων που είναι διαθέσιμοι και δεν καλύπτονται. Το περιεχόμενο των μαθημάτων μας δημιουργείται σε συνεργασία με τους εργοδότες για να διασφαλίσουμε ότι η μάθηση συνδέεται άμεσα με τη δυνατότητα εξασφάλισης αμειβόμενης εργασίας.»
Είναι εφικτό οι φτωχοί νέοι να αποκτήσουν αυτές τις δεξιότητες; Προφανώς για αυτή την εκπαίδευση χρειάζονται υπολογιστή, σύνδεση στο internet, γραφείο, πράγματα που δεν είναι δεδομένα στα χαμηλά εισοδήματα.
«Αυτή είναι μια σπουδαία ερώτηση και μια από τις βασικές προκλήσεις. Ενώ παρέχουμε μία διαδικτυακή εκπαιδευτική πλατφόρμα, εργαζόμαστε, παράλληλα, σε κοινότητες, σχολεία, κολέγια, κέντρα νεολαίας, μονάδες στήριξης παραβατικών νέων, γηροκομεία.
Συνεργαζόμαστε επίσης με παρόχους εξοπλισμού για να διαπιστώσουμε πώς μπρούμε να λύσουμε αυτό το πρόβλημα που αφορά στην διαθεσιμότητα εξοπλισμού, λογισμικού και συνδεσιμότητας. Σε ορισμένες περιοχές οι νέοι έχουν πάει κατευθείαν στα smartphone, οπότε ορισμένα από τα προβλήματα που θίγετε μετριάζονται. Θέλουμε να χτίσουμε κοινότητες μαθητών, που θα εκπαιδεύονται μαζί, επομένως η κοινή χρήση πόρων είναι ένας τρόπος αντιμετώπισης αυτού του προβλήματος.»
Πιστεύετε ότι το μετασύμπαν μπορεί να γίνει ένας «μεγάλος εξισορροπιστής»;
«Για μένα είναι ένα προσωπικό ταξίδι. Για εμένα, προσωπικα΄, δεν υπήρχε σαφής διαδρομή μέσα στο web2, καθώς δεν είχα τεχνικό ή STEM (Science, Technology, Engineering, Mathematics) υπόβαθρο. Η εμπειρία μου στο Web3 μου έχει δείξει ότι το Web3 είναι πιο ποικιλόμορφο, πιο ανοιχτό και πιο φιλόξενο.
Δεν είναι ουτοπία – υπάρχει πολλή δουλειά να γίνει.
Αλλά ο χώρος ενός ανοιχτού μετασύμπαντος προσφέρει την ευκαιρία να ξανασκεφτούμε και να αναιρέσουμε κάποιες από τις χειρότερες υπερβολές του web2 και του συγκεντρωτικού ελέγχου, ιδιαίτερα τον αντίκτυπο των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στα παιδιά και στους νέους. Για να μην αναφερθούμε στο γεγονός ότι τα δεδομένα μας χρησιμοποιούνται, εξορύσσονται και πωλούνται με σκοπό το κέρδος και εμείς το έχουμε επιτρέψει αυτό.
Με περισσότερη εκπαίδευση, γνώση και συνειδητότητα, μπορούμε να φέρουμε πιο δίκαιους κανόνες μέσω της αποκέντρωσης.»
Καθώς οι διεθνείς χρηματαγορές πέφτουν, τα κρυπτονομίσματα υποχωρούν. Πιστεύετε ακόμα στα κρυπτονομίσματα και γιατί;
«Με ενδιαφέρει η δυνατότητα να οικοδομήσουμε εναλλακτικά, αποκεντρωμένα οικονομικά
συστήματα που μπορούν να θεραπεύσουν ορισμένα από τα ζητήματα που προκαλούνται από τα κεντρικά συστήματα. Μεταξύ αυτών είναι το αυξημένο κόστος ζωής, ο πληθωρισμός και η ύφεση.
Η κοινωνία φαίνεται ότι έχει αρχίσει να αποδέχται την κυκλικότητα αυτών των φαινομένων– αλλά δεν χρειάζεται να είναι έτσι τα πράγματα. Δικό μου ζητούμενο είναι ο διαχωρισμός των κρυπτονομισμάτων και των αγορών από τη θεμελιώδη τεχνολογία που θα στηρίξει τον τρόπο που εργαζόμαστε, ζούμε, μαθαίνουμε και κερδίζουμε χρήματα – και πώς θα αναβαθμίσουμε σχετικά μια γενιά τον επόμενο αιώνα.»
Σε ένα podcast, μιλήσατε για τον «κύκλο της φτώχειας», αναφέροντας τη δική σας εμπειρία. Θα μπορούσατε να μας εξηγήσετε τι είναι ο «κύκλος της φτώχειας», πώς επηρεάζει τους νέους και πώς εσείς ξεφύγατε από αυτόν;
«Εκεί που γεννιέσαι και οι συνθήκες στις οποίες μεγαλώνεις δημιουργούν δύο διαφορετικές διαδρομές – μία της φτώχειας, μία των προνομίων. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, για παράδειγμα, οι νέοι που μεγαλώνουν με τα δωρεάν σχολικά γεύματα έχουν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να μείνουν άνεργοι από ότι οι υπόλοιποι συνομίληκοί τους.
Οι εισαγωγικοί μισθοί είναι χαμηλοί ενώ το κόστος ζωής είναι υψηλό, πράγμα που σημαίνει ότι η κοινωνία δημιουργεί «φτωχούς εργαζόμενους», ανθρώπους που εργάζονται αλλά πρέπει να καταφύγουν σε τράπεζες τροφίμων ή να διαλέξουν αν θα φάνε ή αν θα ζεσταθούν. Είναι ένας διαγενεακός κύκλος που είναι δύσκολο να σπάσει.
Κάθε νέος χρειάζεται ένα μισθό που θα καλύπτει το κόστος διαβίωσης, όχι το κόστος επιβίωσης. Άφησα το σχολείο στα 16 μου και πήγα να δουλέψω, κάνοντας ό,τι δουλειά υπήρχε διαθέσιμη για να πληρώνω τους λογαριασμούς. Αυτό σημαίνει ότι μερικά από τα πιο φωτεινά και καλύτερα μυαλά της κοινωνίας χάνονται απλώς και μόνο επειδή παραμένουν αόρατα και χαμηλά αμειβόμενα ή χωρίς εργασία και χωρίς ξεκάθαρο δρόμο για μία καριέρα.»
Η Esther O’Callaghan (κεντρική φωτογραφία) είναι, επίσης, μέλος του ΔΣ στο GTA Future of Work, ένα παγκόσμιο δίκτυο κορυφαίων εμπειρογνωμόνων, αναλυτών και επιχειρηματιών τεχνολογίας που διαμορφώνουν το μέλλον της εργασίας.
Διαβάστε ακόμα:
Οι καλύτερες αεροπορικές για το 2022 – Τι ψήφισαν οι ταξιδιώτες
Ιδιωτικό χρέος: Ο… ελέφαντας στο δωμάτιο για Ισπανία, Ιρλανδία, Ιταλία και Ελλάδα
Πλαφόν στη χονδρική τιμή του φυσικού αερίου ζητούν η Ελλάδα και άλλες 14 χώρες της ΕΕ