Ξεκίνησε πουλώντας τα παπούτσια του για λίγες καραμέλες. Μεγάλωσε μέσα στη φτώχεια της προπολεμικής Ελλάδας, πουλώντας λεμόνια και μυγοπαγίδες στους δρόμους.
Eχτισε -κυριολεκτικά με τα χέρια του- έναν μοναδικό, για την εποχή του, βιομηχανικό κολοσσό στον χώρο της κλωστοϋφαντουργίας. Πρωταγωνίστησε στο παιχνίδι των εξαγορών και απορρόφησης των αντιπάλων του. «Φεύγοντας» σε ηλικία 93 ετών, τον Σεπτέμβριο του 2006, άφησε ως παρακαταθήκη στους κληρονόμους του, την πιο απλή εντολή:
«Αν θέλετε να αποκτήσετε τις μετοχές και την περιουσία μου, για τα επόμενα 15 χρόνια, μέχρι τον Δεκέμβριο του 2021, είστε υποχρεωμένοι να μην πουλήσετε την εταιρεία, τις μετοχές και τα ακίνητά της. Ο,τι κι αν έχει συμβεί».
Ο Ελευθέριος Μουζάκης, 15 και πλέον χρόνια μετά τον θάνατό του, εξακολουθεί να «ηγείται» της εταιρείας του, αφού οι επίγονοι είναι υποχρεωμένοι να λειτουργούν κάτω από τους όρους και τις κατευθύνσεις που άφησε πεθαίνοντας.
Το θρίλερ της διαδοχής
Μια απίστευτη ιστορία τεράστιου πλούτου, σκοτεινών δολοπλοκιών, δικαστικών προσφυγών και υπόγειου πολέμου εκτυλίσσεται τα τελευταία χρόνια γύρω από την περιουσία του Ελευθερίου Μουζάκη.
Η πασίγνωστη κλωστοϋφαντουργία, οι περιβόητες κλωστές DMC, η Πεταλούδα, ο Ηλιος και εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ που πηγαινοέρχονται από το Λίχτενσταϊν στη Νέα Υόρκη και κατόπιν στην Αθήνα συνθέτουν ένα πρωτοφανές θρίλερ ανταγωνισμού επιγόνων που κρύβεται επιμελώς μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, αλλά πλέον βρίσκεται στα πρόθυρα της έκρηξης.
Για τον ίδιο τον ιδρυτή της αυτοκρατορίας Μουζάκη έχουν γραφτεί εκατοντάδες κείμενα.
Ηταν πραγματικά ένας αυτοδημιούργητος επιχειρηματίας που πρωταγωνίστησε -με πολλούς τρόπους- στην ελληνική οικονομία. Θεωρείται όχι άδικα «πατριάρχης της κλωστοϋφαντουργίας», «πατέρας του ελληνικού επιχειρηματικού μάρκετινγκ», ο πιο ειλικρινής φορολογούμενος στην Ελλάδα (δήλωνε εισόδημα 30 εκατ. δραχμές το 1970, πολλαπλάσιο των άλλων βιομηχάνων), ο επιχειρηματίας με ρεκόρ εξαγορών και πολλοί άλλοι χαρακτηρισμοί συνθέτουν το προφίλ του Ελευθέριου Μουζάκη.
Η προσωπική του ζωή ωστόσο ήταν πολύ πιο περίπλοκη, ίσως και λιγότερο πετυχημένη. Αφησε όμως πίσω του μια τεράστια περιουσία (εκτιμάται άνω του 1 δισ.) για την οποία τώρα έχει στηθεί ένας ανελέητος πόλεμος που οι ατυχίες της ζωής τον κάνουν ακόμη πιο σκληρό και περίπλοκο.
Με την πρώτη του σύζυγο Νίκη, ο Ελευθέριος Μουζάκης απέκτησε 3 κόρες: την Παρασκευή (Εύη), τη Μαρία-Διονυσία και τη Στυλιανή (Λιάνα). Οταν χώρισε, παντρεύτηκε την πιο στενή του συνεργάτιδα, την Ελευθερία Μουζάκη, με την οποία υιοθέτησαν ένα ακόμη κορίτσι, την Κατερίνα.
Στη διαθήκη του ο Μουζάκης όρισε ότι το συντριπτικό ποσοστό των μετοχών της εταιρείας θα μείνει «κλειδωμένο» στα χέρια των 5 κληρονόμων του: της συζύγου του Ελευθερίας και των τεσσάρων θυγατέρων του (κατέχουν από ποσοστό περίπου 17% η καθεμία) ως το 2021.
Είχε ζητήσει ότι καμία από τις κληρονόμους δεν θα ασχολούνταν με τη διαχείριση του ομίλου, αλλά αυτός είναι ένας όρος που δεν τηρήθηκε.
Η τελευταία σύζυγος, η Ελευθερία Μουζάκη, με την ανοχή της 5μελούς Επιτροπής Διαχείρισης αλλά και των υπολοίπων, συνέχισε να διοικεί μέχρι σήμερα την εταιρεία, η οποία λειτουργεί με αρνητικό λειτουργικό αποτέλεσμα, αλλά στηρίζεται στα σημαντικά έσοδα, της τάξης των 2 εκατ. ευρώ ετησίως από ενοίκια, επιπλέον των χρημάτων που άφησε σε καταπιστεύματα.
Για να εξασφαλίσει ο Μουζάκης τις κόρες του δημιούργησε ένα καταπίστευμα στην Ελβετία με τον όρο να εισπράττουν κάθε χρόνο 150.000 δολάρια η καθεμία, ενώ δημιούργησε ένα δεύτερο ξεχωριστό καταπίστευμα για να εξασφαλίσει τη σύζυγό του Ελευθερία και τη θετή τους κόρη την Κατερίνα. Πριν από 5 χρόνια πέθανε η μεγάλη του κόρη η Εύη, η οποία απέκτησε δύο παιδιά που σήμερα ζουν σε κάποιο ίδρυμα του εξωτερικού, με όλα τα έξοδα πληρωμένα.
Η Εύη δεν άφησε το μερίδιο της περιουσίας της στις αδελφές της, αλλά στον… οδηγό της, ο οποίος θα διαχειρίζεται την περιουσία των παιδιών της και θα εισπράττει ένα μηνιαίο επίδομα 5.000 ευρώ.
Οι δύο αδελφές προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη για να προσβάλλουν τη διαθήκη της Εύης.
Στο μεταξύ όμως πέθανε και η δεύτερη αδελφή, η Μαρία-Διονυσία, η οποία υπήρξε για πολλά χρόνια σύντροφος του τραπεζίτη Γιάννη Κωστόπουλου, με τον οποίο είχε αποκτήσει ένα κορίτσι, τη Δάφνη, ενώ από τον γάμο της μ’ έναν Γάλλο διπλωμάτη απέκτησε έναν γιο, τον Ντενί. Τα παιδιά αυτά είναι φυσικοί κληρονόμοι του υπολοίπου της περιουσίας.
Η τελευταία κόρη του Μουζάκη, η Λιάνα, που έχει επίσης δύο παιδιά, προσπαθεί να ακυρώσει τη διαθήκη της μεγάλης της αδελφής και ταυτόχρονα να διεκδικήσει το μερίδιο της μητριάς της Ελευθερίας.
Η δε Ελευθερία Μουζάκη ζει σε μια μοναδική κατοικία στο Καβούρι με την κόρη της προσδοκώντας στην αξιοποίηση της τεράστιας ακίνητης περιουσίας που άφησε ο Ελευθέριος.
Αξίζει να αναφέρουμε μερικά από τα ακίνητα, όπως την 8ώροφη πολυκατοικία στην παραλία της Θεσσαλονίκης, στην οποία διατηρεί γραφεία μία τράπεζα, το ακίνητο που σήμερα φιλοξενεί το εμπορικό κέντρο «River West» στην Πειραιώς, ένα γειτονικό 3ώροφο κτίριο και φυσικά την τεράστια έκταση 17 στρεμμάτων στο Ποτάμι, που σήμερα φιλοξενεί τις δραστηριότητες της εταιρείας.
Ο πόλεμος των διαδόχων μόλις ξεκίνησε. Από την Πρωτοχρονιά του 2022 οι διαχειριστές της περιουσίας έχουν το δικαίωμα για την αξιοποίησή της. O Eλευθέριος Mουζάκης, πριν από 16 χρόνια, είχε φροντίσει για την επόμενη μέρα της εταιρείας του.
Aφενός άφησε ένα γερό καταπίστευμα ως άτοκο δάνειο για την αξιοποίησή του σε περίπτωση που ο όμιλος αντιμετώπιζε ταμειακές δυσχέρειες και για την αποπληρωμή υποχρεώσεών του και αφετέρου κατέστησε απαράβατο όρο της διαθήκης του να μην πωληθεί η εταιρεία τουλάχιστον μέχρι το τέλος του 2021.
Δεν μπορούσε καν να διανοηθεί ότι η επιγραφή με το όνομα Mουζάκης θα κατέβαινε από τα γραφεία και το εργοστάσιο.
Σε λίγες μέρες πάντως, στις 29 Ιουνίου, οι μέτοχοι της εταιρείας καλούνται σε τακτική Γενική Συνέλευση προκειμένου να αποφασίσουν για τη διανομή των αποτελεσμάτων της χρήσης του 2020 και για την εκλογή ανεξάρτητων νέων μελών στο διοικητικό συμβούλιο.
Ανάμεσα στα θέματα ημερησίας διάταξης ξεχωρίζει και η παροχή εγκρίσεως άδειας προς τα μέλη του Δ.Σ. και τους διευθυντές της εταιρείας για τη διενέργεια πράξεων που υπάγονται στους σκοπούς της και για τη συμμετοχή τους σε εταιρείες που επιδιώκουν παρόμοιους με την εισηγμένη σκοπούς…
«Αμ πώς!»
Ο Ελευθέριος Μουζάκης ήταν ένας ιδιοφυής επιχειρηματίας. Εισήγαγε νέες -για την εποχή του- τεχνικές marketing («αγοράστε 2 προϊόντα στην τιμή του ενός»), στη διαφήμιση και την εξωστρέφεια. Συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους κλωστοϋφαντουργούς της Ευρώπης, απορρόφησε μεγάλους ξένους ανταγωνιστές του.
Στήριζε τους εργαζομένους του, πίστευε στη δύναμη της τέχνης. Μία από τις πιο γνωστές εργαζόμενες του ομίλου είναι η Αντζελα Δημητρίου. Δούλευε στο εργοστάσιο της Πεταλούδας, στο Περιστέρι, ως νεαρή κορδελιάστρα. Η Αγγελική Κιουρτσάκη, παιδί μιας φτωχής οικογένειας, δούλευε το πρωί στο εργοστάσιο και τα βράδια τραγουδούσε σε νυχτερινά κέντρα. Μέχρι μάλιστα να καθιερωθεί ως η λαίδη του λαϊκού μας τραγουδιού συνέχισε να δουλεύει στην Πεταλούδα.
Οπως αναφέρει ο ίδιος ο Μουζάκης στην αυτοβιογραφία του, το 1950, ταξιδεύοντας για Θεσσαλονίκη, άκουσε από τον ραδιοφωνικό σταθμό Λαρίσης τον στρατιώτη Ομηρο Αθηναίο σε ένα μουσικό πρόγραμμα.
Του άρεσε και γι’ αυτό μεσολάβησε ώστε ο Ομηρος Αθηναίος να πάρει μετάθεση στο Γενικό Επιτελείο Αθήνας. Σκοπός του ήταν να ανταγωνιστεί μια μουσική εκπομπή του ραδιοφώνου που είχε ως χορηγό τις Κλωστές Κιθάρα, με τον πασίγνωστο τότε παρουσιαστή Γιώργου Οικονομίδη.
Η εκπομπή του Ομηρου Αθηναίου, προσφορά των κλωστών DMC, είχε τεράστια επιτυχία. Εκεί ακούστηκε για πρώτη φορά στο ραδιόφωνο η Νάνα Μούσχουρη, ενώ ο Κώστας Χατζηχρήστος, ηθοποιός ενός μόλις μηνός στο θέατρο «Ραντάρ», αιφνιδίασε ραδιοφωνικά με τον πονηρό βλάχο Θύμιο και με το σλόγκαν του «Αμ πώς!».
Εναν χρόνο αργότερα οι Κλωστές Κιθάρα πουλήθηκαν στον όμιλο Πεταλούδα.
Διαβάστε ακόμη
Μέχρι και… υπόστεγο στο αεροδρόμιο της Πάχης βγαίνει στο σφυρί (pic)
Αντικατάσταση ηλεκτρικών συσκευών με επιδότηση έως 710 ευρώ: Ανοίγει σήμερα η πλατφόρμα