Με καυστικό τρόπο σχολίασε στο facebook ο επικεφαλής του Ποταμιού την επικαιρότητα:
Ξύπνησα με ένα φοβερό εφιάλτη. Ζω στη χώρα που κυριαρχούν ο Ριχάρδος και τα αδέλφια του. Προσοχή: «Ζω»! Και όχι «φοβάμαι ότι θα ζήσω».
Γυρίστε το βλέμμα σας και δείτε. Άνθρωποι με το χαμόγελο του Joker υπόσχονται τα πάντα στους πάντες. Από το εμπόριο μέχρι την πολιτική. «Δεν θα πας στην αγορά… στον χριστουγεννιάτικο παράδεισο θα πας»!
Φίλη πήγε σε μεγάλη εταιρία κινητής τηλεφωνίας για να μεταφέρει τα αρχεία της στο καινούργιο της κινητό. Κάτι που στη διαφήμιση το κάνει δωρεάν ένας χαμογελαστός υπάλληλος. Ο πραγματικός υπάλληλος όμως δεν ήταν ούτε γελαστός, ούτε δωρεάν. Της είπε να έρθει ξανά όταν θα έχει εξατμιστεί ο πανικός της Black Friday. Και όταν πήγε, αυτή τη βδομάδα, πλήρωσε 18€ για τη μεταφορά των αρχείων της! Και όταν την επόμενη μέρα διαπίστωσε ότι τα αρχεία της τα είχαν περάσει διπλά, της απάντησαν «τι να κάνουμε; ήταν εκπαιδευόμενος». Ούτε «συγνώμη», ούτε «να διορθώσουμε το λάθος», ούτε «πάρτε πίσω τα λεφτά σας».
Σκεφθείτε τώρα, αντιστοίχως, τις ιστορίες που ζείτε στην Εφορία, στη ΔΕΗ, στα Υπουργεία, στους Δήμους, στις ασφαλιστικές, στις τράπεζες, στα συνεργεία, στα μεσιτικά, στα φροντιστήρια, στο φαγητό, στη διασκέδαση, ακόμη και στα ρουχάδικα. Θέλω να καταλάβετε την ομοιότητα. Οι «πετυχημένοι ενεχυροδανειστές» δεν πλασάρουν απλώς προϊόντα, υπηρεσίες, δυνατότητες… Πλασάρουν λύσεις πασπαλισμένες με χρυσόσκονη.
Τα ίδια και χειρότερα στην πολιτική. «Δώσε μας την ψήφο σου και θα το εισπράξεις σε χρυσό». Η λαϊκίστικη εξαπάτηση έχει εξελιχθεί σε μεγάλη τέχνη. «Και θα σκίσουμε τα μνημόνια. Και θα σου χαρίσουμε τα χρέη. Και θα πάρεις το κατιτίς σου όταν έρθουν οι γερμανικές αποζημιώσεις. Για να μην σου πω τι θα γίνει όταν θα βγουν τα πετρέλαια στο Ιόνιο, στην Πελοπόννησο, στην Κρήτη».
Αυτό δηλαδή που έκανε και ο Ριχάρδος. Οι απλοί ενεχυροδανειστές έλεγαν «θα το ζυγίσουμε και θα πάρεις μερικά τάλαρα» και αυτός υποσχόταν ότι τα αγοράζει όλα «σε τιμή κοσμήματος και όχι απλώς χρυσού».
Και φαντασιωνόταν ο καθένας ότι ο ασημένιος δίσκος της πεθεράς του που ήταν καταχωνιασμένος στο πίσω ράφι, είχε μια θέση στις δημοπρασίες του Christie’s. Το κέρατο που σου είχε δώσει ένας θείος του παππού σου δεν ήταν από αγελάδα αλλά από ρινόκερο. Γιατί στο μεταξύ ο Ριχάρδος διαφήμιζε ότι αγοράζει βραχιόλια, εικόνες, ρολόγια, πίνακες, μαχαιροπίρουνα, κρύσταλλα, αυτοκίνητα, αναμνηστικά. Αυτές οι υποσχέσεις τον απογείωσαν, τον έκαναν διάσημο και «σκότωνε» ο καθένας στα καταστήματα του ότι είχε και δεν είχε.
Μην πυροβολείτε, λοιπόν, τον Ριχάρδο. Εκτός αν είστε αποφασισμένοι να τα βάλετε με όλους τους Ριχάρδους – μικρούς και μεγάλους. Αυτούς που υπόσχονται μαγικές λύσεις στα δύσκολα προβλήματα. Αυτούς που ενεχυροδανείζουν την ελπίδα. Αυτούς που πλουτίζουν πουλώντας φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες. Στο εμπόριο, στην παροχή υπηρεσιών, στην πολιτική.
Προσοχή: Η αναφορά μου δεν βασίζεται σε αυτά για τα οποία η αστυνομία κατηγορεί τον Ριχάρδο. Αυτά θα τα απαντήσουν οι δικαστές. Η κριτική μου αφορά την επίσημη δραστηριότητά του, αυτήν που διαφήμιζε και αυτήν που τον έκανε πλούσιο. Καλημέρα σας!
