Σε φαβορί για την προεδρία του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά εξελίσσεται ο υποψήφιος δικηγόρος με τον συνδυασμό «Συμμαχία για την Ανανέωση» Παναγιώτης Πετρόπουλος μέσα από μια προσπάθεια στους κόλπους της οποίας συνενώθηκαν πλήθος νέων αλλά κι έμπειρων – καταξιωμένων επαγγελματιών κι επιστημόνων. Σε μια περίοδο έντονων προβλημάτων για το επάγγελμα του δικηγόρου οι επόμενες εκλογές στους Δικηγορικού; Συλλόγους της χώρας κρύβουν σημαντικά μηνύματα κατά των προσπαθειών απαξίωσης του κλάδου και αφαίμαξης των νομικών.
Γεννημένος το 1967 στον Πειραιά ο υποψήφιος πρόεδρος, σπούδασε Νομικά στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Δημόσιο και στο Συγκριτικό Δημόσιο Δίκαιο στα Πανεπιστήμια PARIS 2 και PARIS 1 αντιστοίχως, καθώς και ευδόκιμη άσκηση στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Έχει δημοσιεύσει σειρά άρθρων σε νομικά περιοδικά σε θέματα κυρίως Δημοσίου Δικαίου και Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Έχει διατελέσει μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου Νέων Δικηγόρων και Ασκουμένων Πειραιά και Γενικός Γραμματέας του Πειραϊκού Συνδέσμου επί δυο θητείες, και είναι ο εν ενεργεία Γενικός Γραμματέας του Δικηγορικού Συλλόγου Πειραιά. Ο ίδιος μιλά στο protothema.gr για τις προτεραιότητες και τα προβλήματα του κλάδου:
1. Οι δικηγόροι ως ελεύθεροι επαγγελματίες υπήρξαν βάναυσα και άδικα θιγόμενοι από τις μνημονιακές πολιτικές. Με την υποχρέωση καταβολής ΦΠΑ, την υποχρεωτική εγκατάσταση POS, την προκαταβολή φόρου 100% και άλλα, το εισόδημα των δικηγόρων έχει συρρικνωθεί σε βαθμό δραματικό. Ποιοι πρέπει να είναι οι στόχοι διεκδίκησης του δικηγορικού σώματος;
Το υφιστάμενο φορολογικό πλαίσιο είναι από πολλές απόψεις ασφυκτικό. Ο αγώνας για την εξάλειψη ή τις διορθωτικές έστω παρεμβάσεις στο θέμα του ΦΠΑ πρέπει να συνεχιστεί (πχ μεταφορά στο χαμηλότερο συντελεστή, απαλλαγή για τα χαμηλότερα εισοδήματα). Πρέπει επίσης να αναζητηθούν φοροαπαλλαγές καθώς και φορολογικά κίνητρα, κυρίως για τη δημιουργία εταιριών μεταξύ Δικηγόρων. Ο κλάδος μας δεν μπορεί να προσδιορίσει ή πολύ περισσότερο να αλλάξει την κυβερνητική πολιτική, η οποία ωστόσο πρέπει να σταματήσει να αντιμετωπίζει τους Δικηγόρους, όπως και άλλες ομάδες ελεύθερων επαγγελματιών, ως εχθρούς. Μόνο υπό αυτούς τους όρους θα επιτύχουμε τις φορολογικές ελαφρύνσεις που επιζητούμε.
2. Η ψήφιση του ασφαλιστικού νόμου 4387/2016 προκάλεσε μια πρωτοφανή συνδικαλιστική αντίδραση από την πλευρά των δικηγόρων. Από το 2018 αναμένεται η ασφαλιστική επιβάρυνση να αυξηθεί ραγδαία. Ποιο πιστεύετε ότι πρέπει να είναι το διεκδικητικό πλαίσιο και ποιος ο χαρακτήρας της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και ασφάλισης;
Το σύστημα ΕΦΚΑ δεν είναι βιώσιμο, ούτε από πλευράς εισφορών ούτε και από πλευράς ανταποδοτικότητας, και τούτο θα φανεί στο άμεσο μέλλον. Αν και η θέση μας παραμένει κατά του ΕΦΚΑ, με το πρόγραμμά μας προτείνουμε συγκεκριμένες παρεμβάσεις, όπως η μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά ποσοστό 60% ώστε να καταστούν πραγματικά ανταποδοτικές, η θέσπιση πλαφόν 40% στη συνολική επιβάρυνση του εισοδήματος που προκύπτει από το συνδυασμό φόρων και εισφορών, η κατάργηση της νομοθετικής πρόβλεψης που προσαυξάνει τις εισφορές μέσω του συνυπολογισμού τους στο φορολογητέο εισόδημα, η πληρωμή ασφαλιστικών εισφορών σε μηνιαίες δόσεις μετά την εκκαθάριση της φορολογικής δήλωσης επί της οποίας υπολογίζονται αυτές. Με προαπαιτούμενο την θετική προδιάθεση της Κυβέρνησης έναντι των ελεύθερων επαγγελματιών, οι προτάσεις αυτές είναι υλοποιήσιμες.
Από πλευράς μας έχουμε ήδη προτείνει την σύναψη ομαδικού προγράμματος περίθαλψης με ασφαλιστική εταιρία, χωρίς αυτό να συνεπάγεται κατάργηση του υποχρεωτικού και δημόσιου χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης. Φοβάμαι, πάντως, ότι η συζήτηση αυτή εκ των πραγμάτων θα ανοίξει σύντομα, διότι οι ίδιες οι συνέπειες που θα προκαλέσει η εφαρμογή του Νόμου 4387/2016 θα θέσουν την κοινωνική ασφάλιση σε κίνδυνο.
3. Μετά την πολύμηνη αποχή μας, προκλήθηκε έντονη συζήτηση αναφορικά με την αποτελεσματικότητα των παραδοσιακών μέσων συνδικαλιστικής διεκδίκησης. Πιστεύετε ότι υπάρχουν άλλα αποτελεσματικότερα;
Η τελευταία πολύμηνη αποχή για τον ΕΦΚΑ ανέδειξε τα πραγματικά προβλήματα της αποχής ως μέσου διεκδίκησης: αναποτελεσματικό έναντι της κεντρικής εξουσίας, προς την οποία θεωρητικά στοχεύει, το μέσο αυτό ουσιαστικά μας φέρνει σε πλήρη ρήξη με τους εντολείς μας και με τις δυνάμεις της κοινωνίας που επιθυμούν ομαλή λειτουργία της δικαστικής εξουσίας. Είμαι εξαιρετικά φειδωλός έως και αρνητικός στην αποχή λόγω της αναποτελεσματικότητάς της. Αντιθέτως, ενδεδειγμένες είναι οι κοινές δράσεις με τους κοινωνικούς μας εταίρους (λοιπούς ελεύθεροι επαγγελματίες – επιστήμονες). Μια ημέρα γενικής αποχής όλων των ελεύθερων επαγγελματιών από τα καθήκοντά τους θα έστελνε ηχηρότερο μήνυμα στην εκάστοτε Κυβέρνηση από μια συνεχή αλλά αναποτελεσματική αποχή των Δικηγόρων.
4. Η κατασκευή νέου δικαστικού μεγάρου υπήρξε αίτημα του δικηγορικού κόσμου της πόλης του Πειραιά για δεκαετίες. Προκειμένου να επιταχυνθούν οι εξελίξεις για την εξασφάλιση χρηματοδότησης και για την έναρξη των εργασιών στο κτίριο της πρώην Ραλλείου Σχολής, ποιες πιστεύετε ότι πρέπει να είναι οι αμέσως επόμενες δράσεις και ενέργειες;
Μετά από κοινή προσπάθεια αποφύγαμε την, ερήμην μας, μετεγκατάσταση στις αποθήκες Κεράνη στη Θηβών. Πλέον συμμετέχουμε ενεργά στην κοινή προσπάθεια για την δημιουργία δικαστικού μεγάρου στο κτίριο της πρώην Ραλλείου Σχολής. Ο τρόπος χρηματοδότησης του έργου που επελέγη σε κεντρικό επίπεδο εκ των πραγμάτων γέννησε καθυστερήσεις. Με την ολοκλήρωση της μελέτης στατικής επάρκειας, η διαδικασία της χρηματοδότησης ελπίζουμε ότι θα κινηθεί με ταχύτερους ρυθμούς. Σε κάθε περίπτωση, θα εξαντλήσουμε τα περιθώριά μας για κατασκευή Δικαστικού Μεγάρου στη Ράλλειο. Ελπίζω να υπάρξει αντίστοιχη δέσμευση από όλους τους συνυποψηφίους μου, ιδιαίτερα από εκείνους που είχαν κατά το παρελθόν υποστηρίξει την λύση της Θηβών, την οποία στη συνέχεια εγκατέλειψαν με εντυπωσιακή ευκολία.
5. Τέλος, γιατί οι Δικηγόροι Πειραιά να σας επιλέξουν για Πρόεδρο του Συλλόγου;
Μέσα σε έναν απαιτητικό και διαρκώς εξελισσόμενο κόσμο, ο δικηγορικός συνδικαλισμός παρέμεινε στάσιμος διότι, προσκολλημένος σε σχήματα και ιδέες του παρελθόντος, δεν ήθελε ή δεν μπορούσε να αντιληφθεί την κοινωνική πραγματικότητα.
Παρά την παρουσία των νοσταλγών του, αυτός ο συνδικαλιστικός κύκλος έκλεισε οριστικά. Οι νέες συνθήκες απαιτούν ορθολογισμό, έμφαση στον επιστημονικό χαρακτήρα του Συλλόγου και εξωστρέφεια, που θα επαναπροσδιορίσει την ελλειμματική, σήμερα, σχέση του Δικηγόρου με την κοινωνία. Η αναγκαία αυτή προσπάθεια πρέπει να αναληφθεί από συναδέλφους που δεν αντιλαμβάνονται την ενασχόληση με το Σύλλογο ως κίνητρο προσωπικής ανέλιξης, που χωρίς ιδεολογικές αγκυλώσεις αποδέχονται την Δικηγορία ως το κατ’ εξοχήν ελεύθερο επάγγελμα και επιδιώκουν την πρόοδο πέρα από κρατικά, ιδιωτικά ή ακόμα και συνδικαλιστικά εμπόδια.
Ασκώντας το επάγγελμα του Δικηγόρου στην πόλη μας ανελλιπώς για πάνω από είκοσι έτη μέχρι και σήμερα, αισθάνομαι ότι μπορώ, με τη βοήθεια όλων σας, να γίνω εκφραστής αυτού του πνεύματος ανανέωσης.