Πόσο μπορεί να αλλάξει το νόημα μιας λέξης ένα «και»; Ο σύνδεσμος αυτός, που όλοι χρησιμοποιούμε αναρίθμητες φορές καθημερινά, ήταν η «αθώα» προσθήκη που έγινε από το γραφείο Τύπου του υπουργείου Παιδείας σε απόσπασμα χθεσινής ομιλίας του Κώστα Γαβρόγλου στη Βουλή με σκοπό να δημιουργηθεί η εικόνα ότι τα Μέσα Ενημέρωσης παρερμήνευσαν δήθεν όσα είπε ο υπουργός για τις Πανελλαδικές εξετάσεις.
Τι είπε ο Κώστας Γαβρόγλου σύμφωνα με την επίσημη απομαγνητοφώνηση που έγινε από τη Βουλή των Ελλήνων;
«Όπως καλά γνωρίζετε, είμαστε πολύ κοντά στο να νομοθετηθεί η Γ΄ Λυκείου. Η Γ΄ Λυκείου, όπως ξέρετε, στη χώρα μας είναι μια τάξη σχεδόν φάντασμα. Είμαστε μια χώρα χωρίς Γ΄ Λυκείου, για το οποίο έχει ευθύνη η κοινωνία στο σύνολο και όχι οι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι πασχίζουν να μπορέσουν να της δώσουν ουσιαστικό περιεχόμενο. Προσπαθούμε να αναβαθμίσουμε το απολυτήριο του Λυκείου, να έχουμε πολύ λιγότερα μαθήματα με περισσότερες ώρες και να καταφέρουμε να έχουμε ένα σύστημα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση που θα δίνει τη δυνατότητα να εισάγεται κανείς με μόνο το απολυτήριο».
Κάνοντας λόγο για αναβάθμιση του απολυτηρίου του Λυκείου, ο κ. Γαβρόγλου προανήγγειλε κατά λέξη ότι θα ιδρυθεί ένα «σύστημα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση που θα δίνει τη δυνατότητα να εισάγεται κανείς με μόνο το απολυτήριο».
Ωστόσο, στην επίσημη ανακοίνωση του υπουργείου Παιδείας, χρησιμοποιήθηκε μια δημιουργική μέθοδος και προστέθηκε ο κοινός σύνδεσμος «και» για να περάσει η εικόνα ότι ο Κώστας Γαβρόγλου ανέφερε πως το νέο σύστημα για την πρόσβαση στα πανεπιστήμια θα επιτρέπει στους μαθητές να συνεχίζουν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση όχι μόνο μέσω των εξετάσεων αλλά και με μόνο το απολυτήριο.
Οι λεπτομέρειες προφανώς και έχουν σημασία. Ιδίως για την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας που δείχνει να έχει εμμονή εξαπολύοντας κατηγορίες για fake news εναντίον των Μέσων Ενημέρωσης. Πέραν της επιθυμίας και της σημερινής ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας να αλλάξει (πάλι) τον τρόπο εισαγωγής στα πανεπιστήμια, κάτι που στερεότυπα επιδιώκουν όλοι οι υπουργοί Παιδείας των τελευταίων δεκαετιών, παραγνωρίζοντας ότι τα πιο επιτυχημένα εκπαιδευτικά συστήματα διεθνώς είναι αυτά που μένουν σταθερά, είναι άξια λόγου η ευκολία με την οποία οι συνεργάτες του Κώστα Γαβρόγλου αλλοίωσαν το απόσπασμα της ομιλίας του υπουργού για να επικρίνουν τα Μέσα Ενημέρωσης ότι παρερμήνευσαν τα λεγόμενα του κ. Γαβρόγλου.
Για του λόγου το αληθές, δείτε το δελτίο Τύπου που εκδόθηκε από το υπουργείο Παιδείας:
Κι εδώ διαβάστε κατά λέξη από τα επίσημα πρακτικά της Βουλής την ομιλία του Κώστα Γαβρόγλου, υπουργού Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων στη Βουλή, κατά τη διάρκεια της συζήτησης του προϋπολογισμού τη Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου (το επίμαχο απόσπασμα είναι στο τέλος της τοποθέτησης του υπουργού):
«ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΓΑΒΡΟΓΛΟΥ (Υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Μου κάνει εντύπωση το γεγονός ότι η Αντιπολίτευση έχει έναν λόγο στη συζήτηση του προϋπολογισμού, ο οποίος αγνοεί τους αριθμούς. Και καταλαβαίνω όλα τα στοιχεία της πολιτικής επιχειρηματολογίας, αλλά καλό είναι να ξέρουμε και τους αριθμούς, γιατί τυχαίνει οι αριθμοί να εκφράζουν μια κάποια αντικειμενικότητα.
Να θυμίσω ότι ανάμεσα στο 2009 και το 2015 υπήρξε μείωση του προϋπολογισμού κατά 35%. Αυτό δεν το αμφισβητεί κανένας.
Το δεύτερο: Ανάμεσα στο 2015 και τώρα υπάρχει μία αύξηση κατά 12%.
Και εάν τυχόν η χώρα είχε το μεσοπρόθεσμο, που είχαν συμφωνήσει η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ, σήμερα θα είχαμε μείωση κατά 28%, δηλαδή ο προϋπολογισμός που έχουμε καταθέσει, αν συγκριθεί με αυτό που θα ίσχυε λόγω μεσοπροθέσμου, είναι κατά 28% αυξημένος. Αυτό δεν είναι θέμα διαπραγμάτευσης ούτε και δημιουργικής λογικής.
Ένα και στο χέρι, λοιπόν, ότι έχουμε καταφέρει μέσα από τις πραγματικά απίστευτα δύσκολες συνθήκες να μπορέσουμε, κατ’ αρχήν, να αυξήσουμε τον προϋπολογισμό για την εκπαίδευση.
Η αύξηση του προϋπολογισμού για την εκπαίδευση δεν μπορεί να λειτουργήσει δυναμικά προς όφελος της εκπαίδευσης, αν δεν υπάρχει και μία πολιτική που να μπορεί να μεγιστοποιήσει τις δυνατότητες που δίνει αυτή η αύξηση. Και αυτή την πολιτική εφαρμόσαμε αυτά τα τρία τελευταία χρόνια.
Το λέμε αυτό γιατί η πολιτική της Αντιπολίτευσης, ακριβώς επειδή έβλεπε την εκπαίδευση σαν προϊόν –δεν το κρύβουν οι άνθρωποι, το λένε, το λέει και ο κ. Μητσοτάκης με έναν, κατά τη γνώμη μας, πάρα πολύ ακραίο τρόπο- επειδή βλέπουν την εκπαίδευση σαν εμπόρευμα, τα σχολεία σαν επιχειρήσεις, η πολιτική κουλτούρα με την οποία προσεγγίζουν τα θέματα της εκπαίδευσης είναι σαν να είναι επιχειρήσεις οι εκπαιδευτικοί θεσμοί.
Γι’ αυτό και δεν μπορούν να σκεφθούν έξω από το δημοσιονομικό πλαίσιο, διότι η εκπαίδευση προφανώς έχει ανάγκη από πάρα πολλά χρήματα, αλλά κυρίως έχει ανάγκη από ένα μακρόπνοο μεταρρυθμιστικό σχέδιο.
Με τον νέο Προϋπολογισμό, επιτέλους μετά από δέκα χρόνια, προχωρούμε στον διορισμό δεκαπέντε χιλιάδων μόνιμων εκπαιδευτικών την επόμενη τριετία και το 2019 σε τεσσερισήμισι χιλιάδες μόνιμους διορισμούς στην ειδική αγωγή. Είναι αυτό που λένε –που είπα και πριν- ότι αυτό δεν αμφισβητείται με κανέναν απολύτως τρόπο.
Όσον αφορά το ποιο σύστημα θα ισχύσει –επειδή υπάρχει μία συζήτηση γύρω από το σύστημα- πρέπει να είναι σαφές, τουλάχιστον σε όλα τα κόμματα, ότι αυτό το σύστημα πρέπει να υπακούει με αυστηρό τρόπο στις συνταγματικές επιταγές. Δεν μπορούμε να ξεχνάμε τη συνταγματική επιταγή και για αξιοκρατία, αλλά και για ισοτιμία στην πρόσβαση στο επάγγελμα, χωρίς προφανώς να παραβλέπει κανείς την προϋπηρεσία.
Επίσης, πρέπει να είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι σε όλους εκείνους τους λαϊκισμούς που ουσιαστικά θέλουν να επαναφέρουν την επετηρίδα και μέσα από αυτό να αποκλείσουν και μία γενιά αδιόριστων νέων εκπαιδευτικών.
Επιπλέον, διορίζουμε εξακόσιους εκπαιδευτικούς που ταλαιπωρούνται από το 2008, έχουν δικαστικές αποφάσεις και επιτέλους γίνεται δυνατός ο διορισμός τους.
Όμως, όπως είπα και πριν, ο προγραμματισμός μας δεν ήταν συνυφασμένος με το πόσα χρήματα υπάρχουν για την εκπαίδευση. Καταφέραμε όλη η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να κάνουμε τεράστια βήματα τα τρία αυτά χρόνια και επίσης να αξιοποιήσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα χρήματα που υπήρχαν.
Με αυτή τη λογική, καθιερώσαμε τη δίχρονη προσχολική υποχρεωτική εκπαίδευση, ένα αίτημα των εκπαιδευτικών εδώ και εξήντα ένα χρόνια. Εμείς το καθιερώσαμε, το ολοκληρώνουμε σε όλους τους δήμους σε τρία χρόνια. Ήδη την πρώτη χρονιά λειτουργεί σε εκατόν ογδόντα πέντε δήμους. Την επόμενη χρόνια θα λειτουργήσει σε άλλους εκατό.
Αποτέλεσμα είναι να υπάρχουν περισσότερα παιδιά στα νηπιαγωγεία, περισσότερα βρέφη στους βρεφονηπιακούς σταθμούς -που είναι των δήμων- και άρα, περισσότεροι εργαζόμενοι ως βρεφονηπιαγωγοί και περισσότεροι νηπιαγωγοί.
Επίσης, αυτό που καταφέραμε είναι να δημιουργήσουμε ένα δίχτυο σχολικών βιβλιοθηκών σε χίλια δημοτικά.
Παράλληλα, πάνω από οκτακόσια, οκτακόσια είκοσι τρία ολιγοθέσια δημοτικά έγιναν ολοήμερα. Είναι δημοτικά που βρίσκονται στις εσχατιές της χώρας μας και καταφέραμε να γίνουν ολοήμερα, όπου πήγαν και ειδικότητες, όπως ξένες γλώσσες, μουσική και τα λοιπά.
Είναι γνωστό ότι καταφέραμε πάρα πολλά για την ένταξη και τις τάξεις υποδοχής των προσφυγόπουλων. Οκτώ χιλιάδες προσφυγόπουλα είναι αυτή τη στιγμή στην εκπαίδευση.
Επίσης, παρά τις όποιες λυσσαλέες –θα λέγαμε- αντιδράσεις εξαιρετικά αντιδραστικών κύκλων στη Θράκη, στις οποίες υπήρξε μία άμεση σιωπή πολλών κομμάτων, καταφέραμε και δημιουργήσαμε τα πιλοτικά νηπιαγωγεία για τα παιδιά που έρχονται από τις μειονότητες.
Έχουμε, λοιπόν, νηπιαγωγεία όπου υπάρχει μία βοηθός, μία διαμεσολαβήτρια, ώστε να μπορέσουν αυτά τα παιδιά να μάθουν την ελληνική γλώσσα, χωρίς προφανώς να απωλέσουν τη δική τους γλώσσα.
Και βεβαίως, ένα πράγμα που επίσης καταφέραμε -και έχει και αυτό έμμεση σχέση με τα οικονομικά- είναι η προαιρετικότητα της Σαρίας και ο εκσυγχρονισμός των Μουφτειών στη Θράκη. Ήταν υπηρεσίες που έπρεπε να εκσυγχρονιστούν εδώ και πολλές δεκαετίες. Και η προαιρετικότητα της Σαρίας κατοχυρώνει πολύ περισσότερο τον γυναικείο πληθυσμό, που κάτω πολλές φορές από οικογενειακές και συγγενικές πιέσεις έπρεπε να συρθεί στην υποχρεωτική Σαρία.
Η κ. Τζούφη σάς μίλησε αναλυτικά για τη νέα αρχή των ΕΠΑΛ, στην οποία είχε μεγάλη συμβολή και ο Δημήτρης Μπαξεβανάκης.
Οι πρωτοβουλίες που πήραμε στην ειδική αγωγή δεν αμφισβητούνται πια από κανέναν. Και εδώ υπάρχει κάτι πολύ σημαντικό που πρέπει να το χαιρετίσουμε όλοι σε αυτή τη Βουλή: Οι ελληνικές οικογένειες που έχουν παιδιά με ειδικές ανάγκες άρχισαν να εμπιστεύονται το δημόσιο σχολείο και ασκούν μεγάλη πίεση στο δημόσιο σχολείο, για να μπορέσει να αντιμετωπίσει αυτά τα προβλήματα. Αυτό το χαιρετίζουμε. Είναι μία κοινωνική πίεση, η οποία πρέπει να ασκηθεί, τη δεχόμαστε και γι’ αυτό πάμε στους μόνιμους διορισμούς για την ειδική αγωγή, γι’ αυτό έχουμε κάνει τα καινούργια ειδικά σχολεία, γι’ αυτό έχουμε κάνει τα προγράμματα με τα οποία αυτά τα παιδιά είναι μαζί με άλλα σε κανονικές τάξεις.
Ψηφίσαμε τις νέες δομές αυτοαξιολόγησης των σχολείων. Για πρώτη φορά γίνεται αυτό. Καταργήσαμε ένα τιμωρητικό Προεδρικό Διάταγμα, το 152. Δήθεν αξιολόγηση. Δεν ήταν αυτό. Ήταν αυτό που μας έλεγαν: «Γιατί, βρε παιδιά, δεν αξιολογείτε; Διώξτε κάποιους. Και μετά να δείτε τι ωραία θα είναι τα πράγματα». Δεν πάει έτσι. Εδώ πρέπει να δούμε πώς οι σχολικές μονάδες συζητάνε τον προγραμματισμό τους, πώς τον αξιολογούν στο τέλος και πώς αξιολογούν αυτούς που είναι εκεί για να τους βοηθάνε. Επίσης, προγραμματίζουμε την κατάργηση του ΣΑΕΠ, όπου θα αναγνωρίσουμε τα επαγγελματικά δικαιώματα όλων αυτών των υποψηφίων, ακολουθώντας αυστηρά τις επιταγές της ευρωπαϊκής Οδηγίας.
Όπως καλά γνωρίζετε, είμαστε πολύ κοντά στο να νομοθετηθεί η Γ΄ Λυκείου. Η Γ΄ Λυκείου, όπως ξέρετε, στη χώρα μας είναι μια τάξη σχεδόν φάντασμα. Είμαστε μια χώρα χωρίς Γ΄ Λυκείου, για το οποίο έχει ευθύνη η κοινωνία στο σύνολο και όχι οι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι πασχίζουν να μπορέσουν να της δώσουν ουσιαστικό περιεχόμενο. Προσπαθούμε να αναβαθμίσουμε το απολυτήριο του Λυκείου, να έχουμε πολύ λιγότερα μαθήματα με περισσότερες ώρες και να καταφέρουμε να έχουμε ένα σύστημα πρόσβασης στην τριτοβάθμια εκπαίδευση που θα δίνει τη δυνατότητα να εισάγεται κανείς με μόνο το απολυτήριο.
Και βεβαίως –και τελειώνω- για πρώτη φορά συζητάμε τη νέα αρχιτεκτονική της ανώτατης εκπαίδευσης. Μια αρχιτεκτονική, η οποία θα μειώσει τη διαφορά ανάμεσα στα πανεπιστήμια του κέντρου και της περιφέρειας. Μια αρχιτεκτονική, η οποία θα είναι πάρα πολύ ανοιχτή στις διεθνείς συνεργασίες και στην εξωστρέφεια ως προς τις αναπτυξιακές ανάγκες των τοπικών κοινωνιών. Με αυτή τη λογική ιδρύουμε τα διετή προγράμματα σπουδών που θα παρέχουν επαγγελματικά πιστοποιητικά και λόγω του νέου Προϋπολογισμού δίνουμε 10.000 ευρώ για κάθε μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών που είναι δωρεάν, χωρίς δίδακτρα.
Μέσα, λοιπόν, από έναν προγραμματισμό που τον έχουμε αρχίσει από τότε που είμαστε Κυβέρνηση -και τον αρχίσαμε με τη λογική ότι θα βγαίναμε από τα μνημόνια τον Αύγουστο του 2018- ολοκληρώνουμε τη δίχρονη προσχολική υποχρεωτική εκπαίδευση, εξορθολογίζουμε το Δημοτικό και το Γυμνάσιο, προχωράμε στην αλλαγή του Λυκείου, συζητάμε και νομοθετούμε τη νέα αρχιτεκτονική της ανώτατης εκπαίδευσης και βεβαίως, προχωράμε στους διορισμούς που γίνονται για πρώτη φορά μετά από δέκα χρόνια.
Σας ευχαριστώ».