Η Βέρα Λάου, 27 ετών, έχει εργαστεί σε τρεις διαφορετικές εταιρείες μέσα σε τρία χρόνια. Ανήκει σε μια γενιά που φαίνεται να μην είναι σύμφωνη με την ιδέα ότι πρέπει κανείς να μένει μόνο σε μία δουλειά.
«Δεν νομίζω ότι αυτό αποδίδει … Είσαι πολύτιμος μόνο για όσο καιρό σε θεωρούν πολύτιμο», δήλωσε η Λάου στο CNBC Make It. «Αν κανείς δεν μαθαίνει και δεν είναι ικανοποιημένος από τις απολαβές, είναι ώρα να φύγει».
«Η κατάσταση ήταν διαφορετική τη δεκαετία του ’80 και του ’90. Οι άνθρωποι ήταν απλώς ευγνώμονες που είχαν μια δουλειά και έβγαζαν ένα μισθό», είπε. «Η προοπτική μας για την εργασία έχει αλλάξει … η ζωή μας δεν είναι μόνο αυτό πια και οι μισθοί δεν είναι αρκετοί ούτε για να καλυφθούν βασικοί λογαριασμοί».
Σύμφωνα με μελέτη της WorkProud του Μαΐου 2024, η οποία διεξήχθη σε 1.000 εργαζόμενους πλήρους απασχόλησης, μόνο το 23% των εργαζομένων ηλικίας 42 ετών και κάτω εξέφρασε έντονο ενδιαφέρον να παραμείνει στην εταιρεία του μακροπρόθεσμα. Για τους εργαζόμενους ηλικίας 30 ετών και κάτω, το ποσοστό αυτό έπεσε στο 18%.
«Τα ευρήματα αυτά υποδεικνύουν την εξέλιξη της πίστης σε έναν μόνο εργασιακό χώρο, ιδίως μεταξύ των νεότερων εργαζομένων», δήλωσε ο Ρικ Γκάρλικ, επικεφαλής ερευνητής της μελέτης WorkProud.
Μέχρι και το 43% των εργαζομένων της γενιάς Z στο Χονγκ Κονγκ και τη Σιγκαπούρη «δηλώνουν ότι σκέφτονται συνεχώς να εγκαταλείψουν τη δουλειά τους, τονίζοντας την επιθυμία τους για όσο το δυνατόν καλύτερες απολαβές», σύμφωνα με έκθεση του Ιουλίου 2024 των Endowus και Intellect, η οποία διεξήγαγε έρευνα σε 1.000 εργαζόμενους.
«Το νεαρότερο εργατικό δυναμικό συνεχίζει να δίνει προτεραιότητα σε παράγοντες όπως η ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής και η εταιρική κουλτούρα. Οι εργοδότες πρέπει να προσαρμόσουν τις στρατηγικές διατήρησης των εργαζομένων ώστε να ανταποκρίνονται στις εξελισσόμενες ανάγκες και προσδοκίες της κάθε ηλικιακής κατηγορίας», δήλωσε ο Γκάρλικ.
Αξίζει η αφοσίωση;
Σε μια εποχή που η αναζήτηση εργασίας φαίνεται να κερδίζει έδαφος, ιδίως μεταξύ των νέων, τι γίνεται τελικά με το «πιστό» προσωπικό; Αποδίδει η αφοσίωση στον εταιρικό κόσμο;
Σύμφωνα με τον Τζερόμ Ζαπάτα, διευθυντή ανθρώπινου δυναμικού της Kickstart Ventures, «η σύντομη απάντηση είναι όχι».
Οι εργαζόμενοι που μεταπηδούν σε άλλη θέση εργασίας πιθανότατα αμείβονται καλύτερα, επειδή μπορούν να διαπραγματευτούν από μια θέση ισχύος όταν εντάσσονται για πρώτη φορά σε μια εταιρεία.
«Κατά τη διάρκεια των προηγούμενων γενεών, αν παραμείνεις πιστός σε έναν οργανισμό … θα σε φροντίζουν για μια ζωή. Αυτή τη στιγμή, οι συνταξιοδοτικές παροχές δεν είναι βιώσιμες», δήλωσε ο Ζαπάτα. «Επιπλέον, η αλλαγή θέσεων εργασίας στην αρχή της καριέρας κάποιου μπορεί ακόμη και να δώσει στους εργαζόμενους ένα πλεονέκτημα» είπε, «καθώς συχνά εντάσσονται έχοντας αποκτήσει περισσότερες ευθύνες ή προοπτικές».
Ενώ όμως το «job-hopping» είναι γενικά πιο αποδεκτό μεταξύ των υποψηφίων στις αρχές της καριέρας τους, για όσους κατέχουν ανώτερες, ηγετικές θέσεις, η αποδεδειγμένη αφοσίωση είναι ένα σημαντικό προσόν που αναζητούν οι εταιρείες.
«Οι εργαζόμενοι θα πρέπει να ζυγίσουν τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα της εναλλαγής θέσεων εργασίας, καθώς θα μπορούσε να είναι προσοδοφόρο αν θέλουν να εξερευνήσουν νέα μονοπάτια καριέρας ή μια αύξηση μισθού, αλλά αν το κάνουν πολύ συχνά, μπορεί επίσης να θεωρηθούν μη έμπιστοι και οι εταιρείες μπορεί να είναι επιφυλακτικές στο να επενδύσουν σε αυτούς», δήλωσε στο CNBC Make It η Σουμίτα Ταντόν, διευθύντρια HR.
«Θα ήταν καλό για τους εργαζόμενους να δουν αν είναι σε θέση να επιτύχουν την ανάπτυξη της καριέρας τους μέσα από τους υφιστάμενους οργανισμούς τους μέσω νέων έργων ή μεντόρων, πριν πάρουν την απόφαση να αλλάξουν δουλειά», πρότεινε ο Ταντόν.
«Θα έλεγα ότι επαγγελματικά, αντικειμενικά, μόνο καλό μου έκανε η αλλαγή δουλειάς. Ειλικρινά, κερδίζω περισσότερα, νιώθω ότι είμαι καλύτερη εργαζόμενη, έχω περισσότερες προοπτικές, μπορώ να κάνω τα πράγματα καλύτερα, έχω μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, και άλλα πολλά», δήλωσε η Λάου.
«Αλλά συναισθηματικά και κοινωνικά, αντιμετωπίζεις πολλές κρίσεις», πρόσθεσε. «Υπάρχει γενικά αυτή η αντίληψη ότι είσαι αδύναμος ή ότι «είσαι απλά Gen Z». Τέτοιοι όροι χρησιμοποιούνται πολύ αρνητικά … οπότε αυτό σίγουρα με επηρέασε αρνητικά».
«Σε έναν κόσμο όπου η εταιρική κουλτούρα επαναπροσδιορίζεται από τις νεότερες γενιές που απορρίπτουν την αφοσίωση σε μία μόνο θέση εργασίας, οι εταιρείες μπορούν να κρατήσουν τους ικανούς εργαζόμενους προσφέροντας περισσότερα», δήλωσε ο Ζαπάτα, «από την παροχή ανταγωνιστικών αποδοχών, μέχρι την προτεραιότητα στην ευημερία των εργαζομένων μέσω δυνατοτήτων ευελιξίας».
«Είναι αναπόφευκτο ότι τελικά, η νεότερη γενιά, μέσω του νέου τρόπου εργασίας θα επικρατήσει σίγουρα», δήλωσε η Λάου.
Διαβάστε ακόμη
Bloomberg: Η Ελλάδα αναλαμβάνει δράση κατά του υπερτουρισμού και της βραχυχρόνιας μίσθωσης
Βροχή εξωδίκων για το μισό δισ. των νοσοκομείων του Ιδρύματος Νιάρχου
Προσοχή: Τα smartphones δεν κάνουν τα παιδιά πιο έξυπνα
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο ΘΕΜΑ