Οι κορυφαίοι προϊστάμενοι γνωρίζουν καλά, πως να κάνουν σωστά τη δουλειά τους. Παρόλα αυτά, οι αρμοδιότητές τους, δεν αποτελούν εύκολη υπόθεση.
Έρευνα από τη Gartner, συμβουλευτική εταιρεία διεθνούς φήμης, εξέτασε περισσότερους από 5.000 διευθυντές διαφορετικών κλάδων και ειδικοτήτων σε ολόκληρο τον κόσμο.
Διαπιστώθηκε πως υπάρχουν 4 διαφορετικοί τύποι μάνατζερ:
- Προϊστάμενοι – δάσκαλοι: Καθοδηγούν και εκπαιδεύουν τους υπαλλήλους τους με βάση τη δική τους τεχνογνωσία και εμπειρία.
- «Πάντα στους προϊσταμένους»: Παρακολουθούν και ελέγχουν συνεχώς, τους υπαλλήλους τους. Έχουν καλές προθέσεις και θέλουν να είναι αυτοί που παρέχουν συνεχή καθοδήγηση και ανατροφοδότηση σε ένα ευρύ φάσμα δεξιοτήτων.
- Μάνατζερ – μαζορέτες: Υιοθετούν μια πιο επιδερμική προσέγγιση. Είναι προσιτοί και υποστηρικτικοί, αλλά όχι τόσο, ενεργητικοί όσο οι άλλοι τύποι διευθυντών αναφορικά με την εξέλιξη των δεξιοτήτων των εργαζομένων τους.
- Μάνατζερ – Σύνδεσμοι: Παρέχουν ανατροφοδότηση στον τομέα της εξειδίκευσής τους, ενώ συγχρόνως, καταβάλλουν προσπάθειες προκειμένου να φέρουν πιο κοντά τους υπαλλήλους μιας ομάδας ή ενός τμήματος – ακόμη, και ολόκληρη την εταιρεία, με στόχο την καλύτερη επικοινωνία και εξέλιξη.
Ποιος είναι ο καλύτερος τύπος εργοδότη;
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, δεν αποδείχθηκαν όλοι οι τύποι εργοδοτών εξίσου, αποτελεσματικοί. Οι διευθυντές – δάσκαλοι, για παράδειγμα, προτιμούν να κάνουν τα πράγματα με τον δικό τους τρόπο και διστάζουν να πειραματιστούν με νέες ιδέες και στρατηγικές. Αυτό μπορεί να είναι προβληματικό σε έναν κόσμο όπου ενθαρρύνεται η καινοτομία και η δημιουργικότητα.
Οι προϊστάμενοι – μαζορέτες είναι ιδανικοί για υπαλλήλους που ευδοκιμούν στην πίεση και στα κίνητρα. Ωστόσο, η προσέγγισή τους «μαθαίνω κάνοντας» μπορεί να προκαλέσει άγχος, μειωμένη παραγωγικότητα και αυξημένη εξουθένωση στους εργαζομένους.
Σύμφωνα με το CNBC, η κατηγορία «Always On managers» αποφέρει τα λιγότερα θετικά αποτελέσματα σε ένα εργασιακό περιβάλλον. Αυτό συμβαίνει διότι, συχνά υποθέτουν ότι ξέρουν τι είναι καλύτερο όταν, σε πολλές περιπτώσεις, δεν το γνωρίζουν. Ως αποτέλεσμα, μπορεί να οδηγήσουν τους υπαλλήλους σε επιλογές που στο τέλος, θα αποδειχτούν επιζήμιες για την εκάστοτε επιχείρηση.
Αντιθέτως, οι Connectors, οι οποίοι αποτελούσαν περίπου το 25% των διευθυντικών στελεχών διαπιστώθηκε πως ήταν οι καλύτεροι τύποι εργοδοτών για την εξέλιξη των υπαλλήλων τους.
Το μεγαλύτερο πλεονέκτημά τους είναι ότι πετυχαίνουν:
Tη σύνδεση μάνατζερ-υπαλλήλου: Οι υπεύθυνοι σύνδεσης κάνουν τις σωστές ερωτήσεις και καταβάλλουν προσπάθεια να γνωρίσουν πραγματικά, τους υπαλλήλους τους σε βαθύτερο επίπεδο – αναφορικά με τα κίνητρα, τα ενδιαφέροντα, τους στόχους τους με τρόπους που δεν το κάνουν οι άλλοι διευθυντές.
Την ένωση: Αυτός ο τύπος διευθυντών επιδιώκει να δημιουργήσει ένα ομαδικό περιβάλλον χωρίς αποκλεισμούς, όπου οι άνθρωποι νιώθουν σεβασμό ο ένας για τον άλλο.
Την σύνδεση του οργανισμού: Οι ομάδες με τις υψηλότερες επιδόσεις αφιερώνουν περίπου τον μισό χρόνο τους στην επικοινωνία εκτός των επίσημων πλαισίων συναντήσεων. Οι μάνατζερ – σύνδεσμοι βοηθούν τους υπαλλήλους τους να καταλάβουν με ποιους άλλους ηγέτες εντός του οργανισμού μπορούν να συνδεθούν οι υπάλληλοί τους για να λάβουν τη μάθηση που χρειάζονται προκειμένου να εξελιχθούν.
Διαβάστε ακόμη
Οι Έλληνες εφοπλιστές θα μεταφέρουν το LNG από τις ΗΠΑ
Πόλεμος στην Ουκρανία: «Η Μαριούπολη έπεσε», λέει ο Δήμαρχος στο CNN
Κυβέρνηση μετά τη σύσκεψη για επισιτιστική επάρκεια: Δεν υπάρχει θέμα ελλείψεων