Οι Ταλιμπάν είναι η νέα πραγματικότητα στο Αφγανιστάν. Όχι και τόσο νέα. Δείγματα γραφής τους από την εποχή που βρίσκονταν στην εξουσία είναι πέρα πάσης φαντασίας και περιγραφής για όσους ζουν σε δυτική χώρα. Τις περισσότερες φορές αυτή η πραγματικότητα περιγράφεται με τη λέξη «μεσαίωνας».
Την επιστροφή αυτού του μεσαίωνα φοβούνται και οι Αφγανές. Πολλές από αυτές μεγάλωσαν μετά το 2001 και γνώρισαν ελευθερίες που ήταν αδιανόητες για τους γονείς τους.
Από τότε που μπήκαν στην Καμπούλ και ανέλαβαν ντε φάκτο την εξουσία οι Ταλιμπάν έχουν επιδείξει σχετική αυτοσυγκράτηση.
Πολλοί παρατηρητές προειδοποιούν ωστόσο ότι είναι ακόμη πολύ νωρίς για συμπεράσματα. Διότι με το που θα φύγουν οι πολίτες της Δύσης από τη χώρα και ατονήσει η διεθνής προσοχή γύρω από τα συμβαίνοντα μέσα στη χώρα, οι ισλαμιστές θα δείξουν το πραγματικό τους πρόσωπο.
Ο Σααντ Μοχσενί είναι επικεφαλής του Ομίλου Moby, της μεγαλύτερης επιχείρησης ΜΜΕ του Αφγανιστάν.
Μιλώντας στην τηλεόραση της Deutsche Welle δεν διατηρεί αυταπάτες.
«Η δεύτερη εκδοχή των Ταλιμπάν είναι ακριβώς όπως και η πρώτη, δεν έχουν αλλάξει. Είχαν συνεχώς τον έλεγχο της χώρας από το 1996 μέχρι την κατάρρευσή τους το 2001 χάρη στην επιχείρηση «Διαρκής Ελευθερία» (Enduring Freedom). Υπό την κυριαρχία των Ταλιμπάν οι γυναίκες δεν μπορούσαν να βγουν έξω στο δρόμο χωρίς μπούρκα και ανδρική συνοδεία. Τα κορίτσια απαγορευόταν να πάνε στο σχολείο, να δουλέψουν, ακόμη και να πάνε στο νοσοκομείο, εκτός κι αν τα συνόδευαν ανδρικά μέλη της οικογένειάς τους».
Υπάρχουν πληροφορίες που επιβεβαιώνουν ότι σε πολλές επαρχίες που οι Ταλιμπάν έχουν θέσει υπό τον έλεγχό τους, η ζωή για τις γυναίκες έχει επιστρέψει και πάλι στον μεσαίωνα.
Ένα κορίτσι που διέφυγε από την επαρχία Ταχάρ, μιλά στην DW. Οι Ταλιμπάν ελέγχουν τον τόπο της από τις αρχές Αυγούστου. «Ο στόχος μου είναι να κάνω αργότερα σπουδές, αλλά οι Ταλιμπάν δεν μας επιτρέπουν να πηγαίνουμε στο σχολείο».
Διαβάστε τη συνέχεια στην DW