Στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο, η κλιματική κρίση και τα ακραία καιρικά φαινόμενα, επηρεάζουν το κόστος σχεδόν κάθε προϊόντος γύρω μας, ακόμη κι αν προέρχεται από χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά. Αυτό αφορά από τα εισιτήρια αεροπορικών πτήσεων και τα ρούχα μέχρι τις τιμές των τροφίμων στα αγαπημένα μας εστιατόρια.
Το αμερικανικό περιοδικό TIME επιχειρεί να σκιαγραφήσει τις αιτίες πίσω από αυτό το φαινόμενο αλλά και να αποτυπώσει το πόσο συνδεδεμένος είναι ο πλανήτης μας, με την καθημερινότητά μας και την τσέπη μας να επηρεάζεται σημαντικά πλέον από την κλιματική κρίση.
Όπως αναφέρει η ανάλυση που υπογράφει ο Himanshu Gupta, αρκεί για να καταλάβουμε τι συμβαίνει, να πάρουμε για παράδειγμα το ελαιόλαδο και τη σοκολάτα. Οι σοβαρές ξηρασίες στη Μεσόγειο έχουν μειώσει τη συγκομιδή ελαιολάδου στην Ισπανία κατά 40%, αυξάνοντας τις τιμές κατά 27% τον Ιούνιο σε σύγκριση με πέρυσι -για τους Αμερικανούς καταναλωτές-. Παρόμοια, η τιμή ορισμένων σοκολάτων, όπως τα Cadbury’s Freddo, έχει ήδη αυξηθεί κατά 200% φέτος στην Αυστραλία, με παρόμοιες αυξήσεις να αναμένονται στις αμερικανικές αγορές, κυρίως λόγω των ακραίων καιρικών φαινομένων που επηρεάζουν μικρούς καλλιεργητές κακά στην Γκάνα και στην Ακτή Ελεφαντοστού.
Οι κλιματικές καταστροφές σε χώρες παραγωγής σιταριού, όπως η Αργεντινή, επηρεάζουν επίσης βασικά τρόφιμα όπως τα δημητριακά, τα ζυμαρικά και το ψωμί. Η τιμή του σιταριού και των προϊόντων που βασίζονται σε αυτό έχει γνωρίσει μια από τις μεγαλύτερες διακυμάνσεις από το 2021. Γιατί; Η παραγωγή σιταριού στην Αργεντινή επλήγη από ξηρασία το 2021 και ξανά το 2023, προκαλώντας πανικό στις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού σιταριού, οι οποίες ήταν ήδη υπό πίεση λόγω της κρίσης μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας. Οι εταιρείες τροφίμων αντέδρασαν σε αυτή την αστάθεια με προληπτικές αυξήσεις τιμών για τους καταναλωτές.
Η αύξηση της τιμής του σιταριού μπορεί να σημαίνει ένα επιπλέον δολάριο για τα ζυμαρικά στην Καλιφόρνια, αλλά για την Ινδία, ο πληθωρισμός των τροφίμων σημαίνει περικοπές σε άλλους τομείς, όπως οι εκπαιδευτικοί προϋπολογισμοί.
Ο αρθρογράφος σε μία προσωπική αναφορά σημειώνει: «Μεγαλώνοντας στην ύπαιθρο της Ινδίας σε μια κοινή οικογένεια 14 ατόμων, συχνά αντιμετωπίζαμε αυτές τις προκλήσεις. Όταν οι τιμές των τροφίμων αυξάνονταν, τα τρία αδέρφια μου κι εγώ αναγκαζόμασταν να αγοράζουμε μεταχειρισμένα βιβλία στην αρχή της νέας σχολικής χρονιάς. Ένα παρόμοιο μοτίβο έχει παρατηρηθεί και σε αμερικανικά νοικοκυριά με χαμηλά εισοδήματα, τα οποία στρέφονται από φρέσκα σε κονσερβοποιημένα φρούτα και λαχανικά ως απάντηση στην αύξηση των τιμών των τροφίμων».
Διαβάστε περισσότερα στο protothema.gr