Μέσω «αντιπροσώπων» των ισλαμιστών τζιχαντιστών της HTS, οι οποίοι προβάλλονται ως δυνάμεις αντίστασης εναντίον του καθεστώτος Άσαντ, η Τουρκία επιχειρεί το πρώτο βήμα για τη δημιουργία νέων τετελεσμένων στη Συρία, σε ένα σχέδιο το οποίο ο ίδιος ο Ταγίπ Ερντογάν είχε αποκαλύψει και προβλέπει μια ακόμη τουρκική εισβολή στην πολύπαθη χώρα της Μέσης Ανατολής.
Η Τουρκία δημοσίως δηλώνει ότι δεν έχει καμία σχέση με το νέο ξέσπασμα βίας στη Συρία, καθώς η δημόσια στήριξη της HTS (Hayat Tahrir al-Sham) και του SNA(Syrian National Army) θα προκαλούσε αντιδράσεις τόσο από τη Δαμασκό αλλά και την Μόσχα και την Τεχεράνη, που δεν θέλουν την αποσταθεροποίηση του καθεστώτος Άσαντ, όσο και από τους Αμερικανούς, που δεν θα μπορούσαν να εγκαταλείψουν στην τύχη τους και στις διαθέσεις των τζιχαντιστών τους συμμάχους τους Κούρδους του YPG(People’s Defense Units) και του SDF(Syrian Democratic Forces).
Όμως, είναι σαφές ότι η Τουρκία χρησιμοποιεί τις δυνάμεις των ισλαμιστών, προκειμένου από τη μία πλευρά να πιέσει ασφυκτικά τη Δαμασκό, ώστε να υποκύψει και να αποδεχθεί τους όρους της και από την άλλη πλευρά να υποδαυλίσει την εσωτερική σύγκρουση των «ανταρτών» με τις κουρδικές δυνάμεις σε έναν αγώνα αλληλοεξόντωσης.
Η στρατιωτική επιχείρηση που ξεκίνησε ξαφνικά στις 29 Νοεμβρίου με στόχο το Χαλέπι, οδηγώντας στην κατάληψή του από τις δυνάμεις της HTS, ήταν καλά προετοιμασμένη και βρήκε το καθεστώς Άσαντ σε κατάσταση αδυναμίας, καθώς η μεν Μόσχα κατευθύνει όλες τις δυνάμεις της στο ουκρανικό μέτωπο, και το Ιράν έχει υποστεί σοβαρό πλήγμα με την υποχώρηση της Χεζμπολάχ στον Λίβανο και με την εξόντωση του δικτύου των Φρουρών της Επανάστασης στην ευρύτερη περιοχή.
Η Τουρκία, με την μεσολάβηση της Μόσχας, είχε προσπαθήσει να αποκαταστήσει τις σχέσεις της με τον Άσαντ, αλλά ο πρόεδρος της Συρίας φέρεται να θέτει ως όρο την προηγούμενη αποχώρηση (ή πάντως τον καθορισμό συγκεκριμένου χρονοδιαγράμματος) των τουρκικών στρατευμάτων από τη βόρεια Συρία.
Η Τουρκία ανησυχεί ότι ακόμη κι αν αποφασιστεί αποχώρηση των Αμερικανών από την περιοχή και συνεπώς εγκαταλειφθούν οι Κούρδοι σύμμαχοι των ΗΠΑ στην τύχη τους, ο Άσαντ θα επιδιώξει να έρθει σε συνεννόηση μαζί τους ώστε να διασφαλίσει την επιβίωση του καθεστώτος αλλά και την προάσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της Συρίας, που απειλείται κυρίως από την Τουρκία.
Ιδιαίτερη ανησυχία επίσης προκαλεί στην Τουρκία η πίεση που ασκούσε το τελευταίο διάστημα το καθεστώς Άσαντ στην Ιντλίμπ που πρακτικά ωθούσε μεγάλο αριθμό εκτοπισμένων από τον πόλεμο να κατευθυνθούν προς τα σύνορα με την Τουρκία, απειλώντας με ένα νέο προσφυγικό ρεύμα, την ώρα που η Άγκυρα επιδίωκε να πετύχει συμφωνία με τη Δαμασκό για την επιστροφή ενός εκατομμυρίου προσφύγων σε ασφαλείς περιοχές στη Συρία.
Οι δυνάμεις που υποστηρίζονται από την Τουρκία στρέφονται εναντίον των κουρδικών δυνάμεων με το πρόσθετο επιχείρημα ότι επιχειρείται η δημιουργία ενός διαδρόμου επικοινωνίας από το Tar Rifaat βόρεια του Χαλεπίου προς Ανατολάς στο Manbij στις ελεγχόμενες από τους Κούρδους περιοχές.
Για την Άγκυρα, η συνέχιση ελέγχου υπό μορφή αυτονομίας της βορειοανατολικής Συρίας από τους Κούρδους του YPG, που θεωρεί ότι είναι παρακλάδι του PKK, και ακόμη περισσότερο η επέκτασή τους προς τα δυτικά καταλαμβάνοντας όλο και μεγαλύτερη περιοχή στα σύνορα της Συρίας με την Τουρκία, αποτελεί casus belli.
Διαβάστε περισσότερα στο protothema.gr