Ο Σερ Φίλιπ Γκριν χαλαρώνει στο Μονακό, όσο τα νέα που έρχονται από το Ηνωμένο Βασίλειο γίνονται όλο και χειρότερα. Το σημαντικότερο περιουσιακό του στοιχείο, ο όμιλος Arcadia, είναι στο χείλος της χρεοκοπίας. Οι δουλειές και οι συντάξεις πάνω από 10.000 τωρινών και πρώην εργαζόμενων του ομίλου είναι «στον αέρα» και η κοινή γνώμη απαιτεί την αφαίρεση του ιπποτικού του τίτλου. Η κατάσταση είναι άσχημη, αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που ο Φίλιπ Γκριν έχει βρεθεί σε αυτή τη θέση.
Η ενδιαφέρουσα ιστορία του Φίλιπ Γκριν ξεκινά στο Λονδίνο, όπου και γεννήθηκε, το 1952, σε ένα σπιτικό με επιχειρηματικό πνεύμα. Ο πατέρας του Γκριν ήταν ένας επιχειρηματίας, που σε καμία περίπτωση δεν ήταν ζάμπλουτος, αλλά έβγαζε αρκετά χρήματα για να στείλει τον γιό του στο οικοτροφείο Carmell, γνωστό ως το «Εβραϊκό Ίτον». Τα λεφτά πήγαιναν χαμένα. Στα 16 του, τέσσερα χρόνια μετά τον θάνατο του πατέρα του, ο Γκριν παράτησε το σχολείο και άρχισε να δουλεύει με την μητέρα του, που είχε αναλάβει τα ηνία της οικογενειακής επιχείρησης. Έμαθε από εκείνη, αρχικά δουλεύοντας σε ένα από τα βενζινάδικα που διαχειριζόταν και έπειτα σε ένα εργοστάσιο παπουτσιών. Ως νεαρός ενήλικας, ο Γκριν θέλησε να κάνει την δική του επιχείρηση, μα δεν κατάφερε τίποτα ουσιαστικό. Μέχρι που έκλεισε μία ιδιαίτερη συμφωνία, αγοράζοντας δύο χρεωκοπημένες εταιρίες. Πούλησε την μία και επανάφερε την άλλη στα κέρδη, βάζοντας τις βάσεις για την αυτοκρατορία του, το μακρινό 1985.
Την ίδια εποχή γνώρισε τη μέλλουσα γυναίκα του, Κριστίνα Πάλος, που θα γινόταν ευρέως γνωστή ως Τίνα Γκριν. Η ίδια είπε πως αρχικά θεωρούσε τον άντρα που θα παντρευόταν «αλαζονικό γουρούνι». Προφανώς, η δεύτερη γνωριμία τους πήγε πολύ καλύτερα και το 1990, παντρεύτηκαν, με τις φήμες να λένε πως η Τίνα έκανε την πρόταση. Μετά από μία αποτυχημένη θητεία ως διευθύνων σύμβουλος της Amber Day, μίας παρακμάζουσας εταιρείας στην οποία είχε επενδύσει το μεγαλύτερο μέρος του πλούτου του, το ζευγάρι αποφάσισε πως χρειαζόταν ένα διάλειμμα. Όλως… τυχαίως, διάλεξαν να μείνουν στο Μονακό. Ακόμη και ο ίδιος ο Γκριν ομολογεί πως η επιλογή έγινε γιατί το «Πριγκιπάτο» δεν φορολογεί το εισόδημα, το κεφαλαιακό κέρδος και τα μερίσματα.
Το διάλειμμα δεν κράτησε για πολύ. Με την αρχή της νέας χιλιετίας, ο Γκριν αγόρασε την, ιστορική στο Ηνωμένο Βασίλειο, εταιρεία πολυκαταστημάτων BHS, έναντι 300 εκατομμυρίων λιρών. Μέσα σε δύο χρόνια, η αξία της είχε ξεπεράσει τα δύο δισεκατομμύρια και ο νέος ιδιοκτήτης της είχε πάρει φόρα. Δύο χρόνια αργότερα, πήρε στην κατοχή του τον όμιλο Arcadia, στον οποίο ανήκαν αρκετές μεγάλές αλυσίδες ρούχων, για 1,3 δισεκατομμύριο λίρες. Μόνο που στα χαρτιά, τα περιουσιακά στοιχεία δεν ανήκαν σε εκείνον, αλλά στην Τίνα, με τον Γκριν να αναλαμβάνει τον ρόλο του CEO. Αυτά ήταν τα ωραία χρόνια για το ζευγάρι. Με την εξαίρεση της BHS, οι επιχειρήσεις τους έβλεπαν την αξία τους να αυξάνεται. Ο Γκριν δεν δυσκολεύτηκε να εισχωρήσει στον κόσμο των διάσημων μοντέλων και καλλιτεχνών. Υπάρχουν χιλιάδες φωτογραφίες του δίπλα στα πιο γνωστά μοντέλα του πλανήτη, ενώ η λίστα με τους τραγουδιστές που έπαιξαν στα πάρτι του ίδιου ή των παιδιών του είναι εντυπωσιακή.
Μέχρι και σήμερα, λατρεύει να προσκαλεί μερικές εκατοντάδες επωνύμους σε προορισμούς σαν τις Μαλδίβες ή την Κύπρο για φαντασμαγορικές δεξιώσεις, στις οποίες έχουν κάνει εμφανίσεις ο Τομ Τζόουνς και ο Ροντ Στιούαρτ, η Μπιγιόνσε, η Ριάνα και ο Αντρέα Μποτσέλι, μεταξύ άλλων. Αλλά πέρα από τις συναναστροφές του με την καλλιτεχνική αφρόκρεμα, ο Γκριν αναγνωριζόταν και στην πατρίδα του για την συνεισφορά του στον κόσμο της λιανικής. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο, χρίστηκε ιππότης το 2006. Τέσσερα χρόνια αργότερα, ο τότε πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον του ανέθεσε να συνάψει μία αναφορά για τις δαπάνες της κυβέρνησης του, με τον Γκριν να βρίσκει πολλές ατέλειες.
Μαζί με τα τεράστια κέρδη, όμως, ήρθε και η κριτική. Όπως ήταν λογικό, ο βρετανικός λαός δεν ήταν καθόλου χαρούμενος με τα μερίσματα που η Τίνα Γκριν λάμβανε από τις εταιρείες της, διότι αυτές οι δισεκατομμύρια λίρες ήταν αφορολόγητες για την μόνιμη κάτοικο του Μονακό. Με τις επιχειρήσεις του, ο Γκριν είχε κερδίσει το παρατσούκλι του βασιλιά της «High Street», αλλά η αναμενόμενη κατάρρευση της BHS θα του έδινε και ένα άλλο, λιγότερο κολακευτικό προσωνύμιο. Το 2015, ο Γκριν πούλησε την BHS για την συμβολική τιμή της 1 λίρας στον Ντόμινικ Τσάπελ, έναν πρώην οδηγό αγώνων που είχε ήδη χρεοκοπήσει δύο φορές στο παρελθόν. Μόλις έναν χρόνο αργότερα και 88 μετά την ίδρυσή της, η BHS χρεοκόπησε και έκλεισε, μια για πάντα. Ως αποτέλεσμα, 11.000 άτομα έχασαν την δουλειά τους και όπως ανακαλύφθηκε, 571 εκατομμύριά λίρες έλλειπαν από το συνταξιοδοτικό ταμείο των εργαζομένων. Η κυβερνητική έρευνα που ακολούθησε κατέληξε στο ότι η οικογένεια Γκριν είχε αποσπάσει εκατοντάδες εκατομμύρια λίρες από την εταιρεία. Πλέον, ο Γκριν ήταν επίσης γνωστός ως «το απαράδεκτο πρόσωπο του καπιταλισμού». Από τότε, η κοινή γνώμη δεν θα τον έβλεπε με θετικό μάτι ποτέ ξανά, ακόμη και όταν συμφώνησε να δώσει 353 εκατομμύρια λίρες για να στηρίξει το συνταξιοδοτικό πρόγραμμα. Δεν βοήθησε και το γεγονός πως το 2019 κατηγορήθηκε για σεξουαλική παρενόχληση και ρατσιστικά σχόλια εις βάρος κάποιων υπαλλήλων του, με τους οποίους έκλεισε συμφωνίες για να μην αποκαλύψουν περεταίρω λεπτομερείς.
Φτάνοντας, λοιπόν, στο 2020, η κατάσταση της Arcadia, που ίσως να βρίσκεται μερικές ώρες μακριά από την πτώχευσή της, δεν θα έπρεπε να εκπλήσσει κανέναν. Άλλωστε, μαγαζιά σαν το Topman, που είναι από τα μεγαλύτερα ονόματα του ομίλου, φαίνονταν να χάνουν έδαφος από τους ανταγωνιστές τους πολύ πριν το αποτελειωτικό χτύπημα του Covid-19. O 68χρονος Γκριν, που ποτέ δεν τα πήγαινε καλά με την τεχνολογία, είχε παραμελήσει την ραγδαία αναπτυσσόμενη αγορά του online shopping και έτσι το αναγκαστικό κλείσιμο των καταστημάτων κατά την διάρκεια του lockdown επηρέασε την Arcadia περισσότερο από άλλες εταιρείες λιανικής.
Κάπως έτσι, ο Σερ Φίλιπ Γκριν βρίσκεται και πάλι στην ίδια θέση όπου βρισκόταν το 2015. Είναι προφανές πως δεν έχει αλλάξει από τότε. Μάλιστα, το πόσο αποκομμένος φαντάζει από τον κόσμο είναι το πιο ενδιαφέρον χαρακτηριστικό του, μα τι σημασία έχει; Ό,τι κι αν γίνει, ο Φίλιπ Γκριν θα μπορεί πάντα να χαλαρώσει στο γιοτ του των 90 μέτρων, σταθμευμένο στο Μονακό, πολλά χιλιόμετρα μακριά από τους 13.000 υπαλλήλους της Arcadia που πιθανότατα θα χάσουν τη δουλειά τους.
Διαβάστε Περισσότερα
Bitcoin – Κίνα: Οι νικητές στην οικονομική επανάσταση του κορωνοϊού
Επίδομα παιδιού: Ξεκίνησαν οι πληρωμές – Ποιοι είναι οι δικαιούχοι (vid)