Χιλιάδες μαθητές σε κορανικά σχολεία στη Σενεγάλη, γνωστοί ως «talibés», αντιμετωπίζουν βάρβαρη κακομεταχείριση ή συστηματική αμέλεια, που προκάλεσε τον θάνατο τουλάχιστον δεκαέξι εξ αυτών μέσα σε δύο χρόνια, καταγγέλλει σε έκθεσή της που δίνεται στη δημοσιότητα σήμερα η μη κυβερνητική οργάνωση Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Human Rights Watch, HRW), που προτρέπει τον πρόεδρο Μακί Σαλ να βάλει τέλος στα «τρομερά δεινά» των παιδιών αυτών [1].

«Πάνω από 100.000 παιδιά εξαναγκάζονται να ζητιανεύουν καθημερινά από τους δασκάλους τους και να φέρνουν πίσω χρήματα ή τρόφιμα, επί ποινή ψυχολογικής ή σωματικής τιμωρίας» σε περίπτωση που δεν επιτύχουν αυτό που διατάχθηκαν σε αυτή τη χώρα της δυτικής Αφρικής, τονίζει η HRW στην έκθεσή της που συντάχθηκε σε συνεργασία με την Πλατφόρμα για την Προώθηση και την Προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (PPDH), ένα δίκτυο σενεγαλέζικων ΜΚΟ.

Τα δεκαέξι παιδιά πέθαναν την περίοδο 2017-2018 «εξαιτίας ξυλοδαρμών, αμέλειας ή διότι τέθηκαν σε κίνδυνο από ορισμένους δασκάλους στα κορανικά σχολεία, τα οποία αποκαλούνται “daara”», αναφέρει η οργάνωση στην έκθεσή της, έκτασης 71 σελίδων στα αγγλικά και 80 στα γαλλικά, που αποτελεί καρπό 150 συνεντεύξεων, εκ των οποίων 88 με talibés ή πρώην μαθητές κορανικών σχολείων, 23 δασκάλους σε τέτοια ιεροδιδασκαλεία, εργαζόμενους σε κοινωνικές υπηρεσίες, ειδικούς και κυβερνητικούς αξιωματούχους.

Στην έκθεση γίνεται λόγος για σωρεία ωμοτήτων σε βάρος των παιδιών αυτών στις οκτώ από τις 14 περιφέρειες της Σενεγάλης: ανάμεσά τους συγκαταλέγονταν «61 περιπτώσεις ξυλοδαρμών ή σωματικής κακοποίησης, 15 υποθέσεις βιασμών, αποπειρών βιασμών ή σεξουαλικών κακοποιήσεων, 14 περιπτώσεις παιδιών που φυλακίστηκαν, δέθηκαν και αλυσοδέθηκαν μέσα σε ιεροδιδασκαλεία», αλλά και τον «γενικευμένο εξαναγκασμό τους να ζητιανεύουν».

«Δεν μου άρεσε στο κορανικό σχολείο διότι μας χτύπαγαν όλη την ώρα — αν δεν μαθαίναμε απ’ έξω τους στίχους του Κορανίου ή αν δεν φέρναμε λεφτά», είπε ένας ταλιμπέ εννιά ετών, σύμφωνα με την έκθεση. «Αν προσπαθούσαμε να το σκάσουμε, ο δάσκαλος μας έδενε και τα δυο πόδια με αλυσίδα», εξήγησε ένας άλλος, δεκατριάχρονος μαθητής.

Παιδιά αποκάλυψαν ότι «τα έδεναν, τα αλυσόδεναν ή τα φυλάκιζαν» μέσα σε κορανικά σχολεία, σε δωμάτια παρόμοια με κελιά φυλακής, «μερικές φορές για εβδομάδες, αν όχι μήνες, εν είδει τιμωρίας», σύμφωνα με την έκθεση των HRW και PPDH [2].

Ο πρόεδρος Μακί Σαλ, ο οποίος επανεξελέγη τον Φεβρουάριο, μπορεί να αλλάξει «τη ζωή χιλιάδων παιδιών» προς το καλύτερο αν λάβει «επείγοντα μέτρα» για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα, εκτίμησε ο Μαμαντού Ουάν, συντονιστής της PPDH.

Αφού οι σενεγαλέζικες αρχές προχώρησαν το 2016 σε μια εκτενή επιχείρηση-«σκούπα» για να αποσυρθούν από τους δρόμους τα παιδιά που ζητιάνευαν, με περιορισμένη επιτυχία, και αφού «δηλώνουν δεσμευμένες για την προστασία των παιδιών και για την εξάλειψη της εξαναγκαστικής επαιτείας, γιατί συνεχίζουν να λειτουργούν τόσα πολλά κορανικά σχολεία που είναι επικίνδυνα ή χαρακτηρίζονται από την εκμετάλλευση (των παιδιών) και άλλες καταχρήσεις;», διερωτήθηκε η Κορίν Ντάφκα, αναπληρώτρια διευθύντρια του τμήματος του HRW που είναι αρμόδιο για την Αφρική.