Πριν από κάποια χρόνια – το καλοκαίρι του 2008 – όταν η Μόσχα βρισκόταν σε πόλεμο με τη Γεωργία, η «αφρόκρεμα» των γερμανικών επιχειρηματιών καθώς και επιφανείς πολιτικοί της χώρας συγκεντρώθηκαν στην πρεσβεία της Ρωσίας στο Βερολίνο για να… γιορτάσουν τις εξελίξεις.
«Η Ρωσία δεν έχει λόγο να φοβάται το Βερολίνο», «Ρωσία και Γερμανία είναι φίλοι», υποστήριζαν τότε, πολλοί – και δεν είχαν άδικο.
Από την εισβολή στη Γεωργία μέχρι και σήμερα, η Ρωσία έχει κατηγορηθεί για πολλά αδικήματα. Από την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014 και την κατάρριψη του Boeing 777-2H6ER των Μαλαισιανών αερογραμμών που εκτελούσε την πτήση Άμστερνταμ – Κουάλα Λουμπούρ (πτήση MH17). Υπενθυμίζεται στο σημείο αυτό, πως το συγκεκριμένο αεροπλάνο συνετρίβη βόρεια της πόλης Τορέζ στην περιφέρεια του Ντόνετσκ, κοντά στα σύνορα Ουκρανίας – Ρωσίας. Συνολικά, 298 άνθρωποι έχασαν τότε, τη ζωή τους.
Ας μην ξεχνάμε φυσικά, πως τον Αύγουστο 2020, ο Ρώσος επικριτής του Κρεμλίνου και ακτιβιστής κατά της διαφθοράς Αλεξέι Ναβάλνι δηλητηριάστηκε με το νευροτοξικό παράγοντα Νοβιτσόκ και νοσηλεύτηκε σε σοβαρή κατάσταση.
Σε όλα αυτά, η Γερμανία «έκανε τα στραβά μάτια» και έβρισκε πάντοτε, έναν τρόπο για να συγχωρεί τη Ρωσία. Σύμφωνα μάλιστα, με το Politico, αυτή η «ανοχή» στα παραπτώματα της Ρωσίας – η ανεπίσημη δηλαδή, πολιτική που έχει αποφασίσει να υιοθετήσει η Γερμανία για τον «καλό της φίλο της στα ανατολικά», έδωσε το ελεύθερο στον Ρώσο πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν, να υλοποιήσει τα μεγαλόπνοα σχέδιά του εισβάλλοντας τελικά, στην Ουκρανία.
Η εξελίξεις γύρω από το Ουκρανικό ζήτημα, φουντώνουν τα σενάρια για αυτό που πολλοί φοβούνται ότι θα μπορούσε να θεωρηθεί ως «η κατάρρευση της αρχιτεκτονικής ασφάλειας της Ευρώπης» μετά τον Ψυχρό Πόλεμο.
Οι εξελίξεις τις τελευταίες ημέρες ήταν καταιγιστικές. Ο Πούτιν χαρακτήρισε ανεξάρτητες τις αποσχισθείσες περιοχές του Ντόνετσκ και του Λουχάνσκ ενώ παράλληλα, έστελνε στρατεύματα στις δύο αυτές περιοχές προοικονομώντας την εισβολή στην Ουκρανία. Από το στρατόπεδο της Γερμανίας, το μόνο που είδαμε όλο αυτό το διάστημα, ήταν οι πρόσφατες ανακοινώσεις αναφορικά, με το «πάγωμα» της λειτουργίας του αγωγού φυσικού αερίου Nord Stream 2.
Ήταν ήδη, πολύ αργά
Στο μεταξύ, στην άλλη πλευρά του ατλαντικού, οι Ηνωμένες Πολιτείες εδώ και χρόνια, αρνούνται να πιστέψουν ότι ο Πούτιν θα μπορούσε να είναι πράγματι, τόσο επικίνδυνος όσο αποδείχτηκε.
Παρόλα αυτά, η Γερμανία και η στάση της να εθελοτυφλεί συνεχώς, απέναντι στις αμέτρητες προκλήσεις και παραβιάσεις της Ρωσίας έχουν θέσει σε κίνδυνο την παγκόσμια ειρήνη.
Η αλήθεια είναι ότι στους Γερμανούς αρέσει να διατηρούν ένα θετικό κλίμα με τη Ρωσία. Όπως σημείωσε, ο διευθύνων σύμβουλος της BASF στο «γλέντι» του 2008, η «πλούσια σε ενέργεια Ρωσία» και η «πλούσια σε τεχνολογία Γερμανία» είναι ένα πολύ καλό δίδυμο.
Για τον Πούτιν, το μεγάλο μάθημα από τον πόλεμο της Γεωργίας ήταν ότι ο ρωσικός στρατός δεν ήταν τόσο ικανός όσο νόμιζε, γι’ αυτό αποφάσισε στη συνέχεια, να τον εκσυγχρονίσει με την πολύτιμη βοήθεια… εκ Γερμανίας.
Μια ιδιαίτερα αμφιλεγόμενη συμφωνία μεταξύ Γερμανίας και Ρωσίας, αφορούσε την πώληση συστημάτων προσομοίωσης μάχης, συνολικού κόστους 100 εκατομμυρίων ευρώ. Υπό την πίεση των συμμάχων, η γερμανική κυβέρνηση ακύρωσε τελικά τη συμφωνία – αφού είχε παραδοθεί το 95% του εξοπλισμού.
Ακόμη και όταν ο Πούτιν προσάρτησε την Κριμαία, το Βερολίνο αρνήθηκε να συμμετάσχει στις κυρώσεις που επέβαλαν τότε, οι ΗΠΑ στη Μόσχα. Τελικά, συμφώνησαν να επιβάλλουν κυρώσεις – μόνο αφού σκοτώθηκαν σχεδόν 300 αθώοι άνθρωποι από την κατάρριψη της πτήσης MH-17.
Στη Γερμανία, όμως, ακόμη και τώρα, κατά την ύστατη στιγμή του πολέμου, βλέπουν τα πράγματα από μία διαφορετική σκοπιά. Ρίχνουν τις ευθύνες στο ΝΑΤΟ. Ο μύθος ότι η Ουάσιγκτον υποσχέθηκε στη Ρωσία να μην επεκτείνει το ΝΑΤΟ προς τα ανατολικά θεωρείται πραγματικότητα, σε πολλές περιοχές της Γερμανίας. Απόψεις που ακούγονται όλο και πιο συχνά, το τελευταίο διάστημα, στη γερμανική δημόσια τηλεόραση.
Ως μέρος της λανθασμένης ισορροπίας που τείνουν να δημιουργούν τα γερμανικά μέσα ενημέρωσης όσον αφορά τη Ρωσία, μέλη της Αριστεράς, ενός κόμματος που γεννήθηκε από το πρώην Κομμουνιστικό Κόμμα της Ανατολικής Γερμανίας, προσκαλούνται συχνά σε ειδησεογραφικά προγράμματα και εκπομπές και συζητούν για το Ουκρανικό ζήτημα.
«Το ΝΑΤΟ έχει επεκταθεί, όχι η Ρωσία», είπε ο Σεβίμ Νταγκντέλεν, ηγετικό στέλεχος της Αριστεράς την περασμένη εβδομάδα. Αν και μπορεί να είναι εύκολο για το μη παθητικό κοινό να απορρίψει αυτούς τους ισχυρισμούς χαρακτηρίζοντάς τους παράλογους, η συνεχής επανάληψη τους σε ένα κοινό εκατομμυρίων πολιτών, βοήθησε τη Ρωσία να διχάσει τη γερμανική κοινή γνώμη.
Περισσότεροι από τους μισούς Γερμανούς δεν επιθυμούν η Ουκρανία να ενταχθεί σύντομα στο ΝΑΤΟ. Παράλληλα, τα 2/3 των Γερμανών υποστήριξαν τη θέση για τη λειτουργία του Nord Stream 2. Από την πλευρά του, βέβαια, ο Πούτιν δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται και πολύ για τον Nord Stream 2.
Το ερώτημα τώρα, είναι εάν η Γερμανία θα εγκαταλείψει τη μεγαλόψυχη στάση της απέναντι στη Ρωσία και εάν θα καθορίσει τις εξελίξεις στη διεθνή σκακιέρα. Την Τρίτη, περίπου 600 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν μπροστά από τη ρωσική πρεσβεία στο Βερολίνο για να διαμαρτυρηθούν για τη στάση του Κρεμλίνου απέναντι στην Ουκρανία.
Διαβάστε ακόμη
Λε Μερ – Eurogroup: Οι Ρώσοι ολιγάρχες θα πληρώσουν τις ανόητες αποφάσεις του Πούτιν, όχι η ΕΕ
Wall Street: Συνεχίζεται η άνοδος για τους δείκτες με το βλέμμα στην Ουκρανία