Μια νέα «ισορροπία» διαμορφώνεται στη Μέση Ανατολή όπου ο φόβος για μια γενίκευση και επέκταση της σύγκρουσης πέραν του Ισραήλ και της Γάζας φαίνεται να λειτουργεί προς το παρόν αποτρεπτικά για τους πρωταγωνιστές της κρίσης.
Δέκα ημέρες μετά την αιφνιδιαστική δολοφονική επίθεση της Χαμάς εναντίον του Ισραήλ και την μετά το πρώτο σοκ, την δυναμική αντίδραση του Ισραήλ και ενώ έχει υπάρξει οργιώδες διπλωματικό παρασκήνιο, φαίνεται να διαμορφώνεται μια ισορροπία με βασικό στόχο να αποτραπούν κινήσεις που θα οδηγούσαν σε διευρυμένη σύρραξη με ανυπολόγιστες συνέπειες για ολόκληρη την περιοχή αλλά και με τον κίνδυνο εμπλοκής και παγκόσμιων δυνάμεων.
H τεράστια διπλωματική κινητοποίηση που είναι σε εξέλιξη τα τελευταία εικοσιτετράωρα με πρωταγωνιστές από την μια πλευρά τις ΗΠΑ αλλα και αραβικές χώρες που έχουν ειδικό ρόλο όπως η Αίγυπτος και το Κατάρ, αλλά και από την άλλη πλευρά το Ιράν, κινούνται από διαφορετική αφετηρία με στόχο να αποφευχθεί η κλιμάκωση.
Όμως είναι εξαιρειτκά δύσκολη η εξεύρεση της «χρυσής τομής», καθώς από μόνη της η απελευθέρωση των ομήρων με αντάλλαγμα την άρση του αποκλεισμού της Γάζας και η επιστροφή στο status quo ante θα εκλαμβάνονταν ως ήττα και ταπείνωση για το Ισραήλ, που έχει θέσει ως στόχο την παραδειγματική τιμωρία για την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου και την εξόντωση της Χαμάς από την Γάζα.
Μια βασική αιτία ενδεχόμενης κλιμάκωσης θα ήταν μια γενικευμένη χερσαία επέμβαση του Ισραήλ στην Λωρίδα της Γάζας που θα είχε ως συνέπεια τεράστιες απώλειες μεταξύ αμάχων, την κινητοποίηση του Αραβικού Κόσμου ώστε να σταματήσει η «σφαγή» και η έξοδος των Παλαιστινίων από την Γάζα, την εμπλοκή σε πρώτη φάση και της Χεζμπολάχ με την στήριξη του Ιράν στην διένεξη και φυσικά την αμηχανία των υποστηρικτών του Ισραήλ που δεν θα μπορούν να δικαιολογήσουν τις εικόνες της καταστροφής της Γάζας.
Οσο κι αν το Ιράν έχει επιδείξει για σειρά ετών αυτοσυγκράτηση, κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει το ενδεχόμενο η Τεχεράνη θεωρώντας ότι το Ισραήλ έχει αποδυναμωθεί από την επίθεση της Χαμάς και ακόμη περισσότερο από μια ενδεχόμενη επίθεση της Χεζμπολάχ να θελήσει να πιέσει περαιτέρω με την εμπλοκή και ιρανικών δυνάμεων που εδρεύουν στην Συρία .
Πάντως το Ιράν δεν έχει δείξει μέχρι στιγμής τέτοια δείγματα, πέραν των επιθετικών δηλώσεων της ηγεσίας της και του υπουργού Εξωτερικών που περιόδευσε σε χώρες της περιοχής και μάλιστα φρόντισε να συναντήσει τον ηγέτη της Χαμάς στην έδρα του στο Κατάρ. Δεν είναι τυχαίο ότι χθες η Τεχεράνη διακήρυξε ότι «στηρίζει τους Παλαιστινίους αλλά οι “Οργανώσεις Αντίστασης” αποφασίζουν ανεξάρτητα» θέλοντας έτσι να απεκδυθεί των ευθυνών της επίθεσης της Χαμάς αλλά και του ενδεχόμενου επίθεσης της Χεζμπολάχ.
Διαβάστε περισσότερα στο protothema.gr