Μία πληροφορία άγνωστη στους περισσότερους: Η ιδέα του «Ρόκι» γεννήθηκε αρχικά από τον Σιλβέστερ Σταλόνε στον καμβά. Και καθώς πρόκειται για έναν άκρως σκληραγωγημένο ήρωα, ο Σταλόνε δεν χρησιμοποίησε πινέλο, αλλά… κατσαβίδι, χαράσσοντας έτσι την πρώτη εικόνα του διάσημου ήρωα.
Μέσα σε μόλις τρεισήμισι μέρες, ο Σταλόνε έγραψε ένα σενάριο 90 σελίδων για τον φτωχό ιταλοαμερικανό πυγμάχο Ρόκι Μπαλμπόα, που κατάφερε να γίνει παγκόσμιος πρωταθλητής βαρέων βαρών.
Η ταινία κυκλοφόρησε το 1976 και, αν και μικρού προϋπολογισμού, εκτόξευσε τον Σταλόνε με τον ρόλο του Ρόκι κατευθείαν στην κορυφή του Χόλιγουντ.
Την επιτυχία του «Ρόκι» ακολούθησε σύντομα μια άλλη ταινία για έναν άνθρωπο που είχε επίσης αρκετές δυσκολίες στη ζωή του: Ο «Ράμπο» (1982) αφηγείται την ιστορία ενός βετεράνου στον πόλεμο του Βιετνάμ, ο οποίος δεν μπορεί να βρει τον δρόμο της επιστροφής στην κανονική ζωή εξαιτίας του μετατραυματικού στρες.
Και φυσικά, όπως και για τον Ρόκι Μπαλμπόα έτσι και για τον Τζον Ράμπο τα σίκουελ στη μεγάλη οθόνη ήταν πολλά.
Έτσι, η φήμη του Σταλόνε ως μυώδους σταρ του Χόλιγουντ επισφραγίστηκε – και πολύ σύντομα επισκίασε το αρχικό πάθος του ηθοποιού: τη ζωγραφική.
Διαβάστε τη συνέχεια του κειμένου στην DW