Το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών της τουρκικής οικονομίας, δηλαδή η διαφορά των εισροών από τον υπόλοιπο κόσμο σε σχέση με τις εκορές είναι στο κόκκινο. Το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών είναι από τους πλέον σημαντικούς δείκτες οικονομικής βιωσιμότητας καθώς δείχνει συνολικά πόσο «μπαίνει μέσα» μια οικονομία από τις διεθνείς της συναλλαγές.
Το τουρκικό έλλειμα που καταγράφεται στο πρώτο τετράμηνο του 2020 είναι σημαντικά μεγαλύτερο από την αντίστοιχη περίδο του 2019, του 2017, του 2016 και του 2015. Η μόνη χρονιά που το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών ήταν μεγαλύτερο από το φετινό ήταν το πρώτο τετράμηνο του 2018, μια εξαιρετικά ιδιόμορφη χρονιά για την Τουρκία η οποία κορυφώθηκε με τη συναλλαγματική κρίση εκείνου του καλοκαιριού.
«Ο ρυθμός επιδείνωσης από το 2019 είναι από τους πλέον ραγδαίους που έχει ποτέ καταγραφεί στην Τουρκία», αναφέρει ο Ρόμπιν Μπρούκς, επικεφαλής οικονομολόγος του IIF του Διεθνούς Ινστιτούτου Χρηματοπιστωτικών, ο οποίος έχει διατελέσει οικονομολόγος στο ΔΝΤ και τη Goldman Sachs.
Το αποτέλεσμα είναι σε μεγάλο βαθμό αναμενόμενο καθώς η ζήτηση για εξαγωγές τουρκικών αγαθών ή υπηρεσιών υποχώρησε ραγδαία την περίοδο από Ιανουάριο μέχρι Απρίλιο λόγω Covid.
Αναμένεται να επιδεινωθεί περαιτέρω καθώς οι αναμενόμενες εισροές από τον τουρισμό δε θα υλοποιηθούν.
Η διεύρυνση του ελλειμματος τρεχουσών συναλλαγών αυξάνει την πίεση στον Ερντογάν να δανειστεί συνάλλαγμα στις διεθνείς αγορές. Καθώς όμως με την ανορθόδοξή του πολιτική έχει διώξει τους διεθνείς επενδυτές (επιμένει να έχει επιτόκια χαμηλότερα του πληθωρισμού) ενώ με τα αστυνομικά μέτρα στις αγορές η τουρκική λίρα δεν είναι ουσιαστικά διεθνώς εμπορεύσιμη, η πρόσβαση σε σκληρό νόμισμα για την κάλυψη του ελλείμματος στις διεθνείς συναλλαγές της χώρας γίνεται πιο δύσκολη.
Λύση μπορεί να δώσουν σύμμαχοι με περίσσεια δολαρίων όπως το Κατάρ – ωστόσο είναι αμφίβολο αν θα είναι σε θέση να καλύψουν τις ανάγκες που δημιουργεί ένα τεράστιο έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών μιας οικονομίας 80 εκατομμυρίων ανθρώπων.