Επικίνδυνα κλιμακώνεται η κρίση στη Λιβύη, με το εμφυλιοπολεμικό σκηνικό να δημιουργεί διεθνή ανησυχία και τον στρατάρχη Χαλίφα Χαφτάρ να προχωρά στην κατάληψη της Σύρτης γεγονός που συνιστά σημαντική νίκη.

Η απόρριψη από πλευράς Χαφτάρ για την κατάπαυση πυρός σημαίνει ότι συνεχίζει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις του εναντίον των δυνάμεων που παραμένουν πιστές στην κυβέρνηση εθνικής ενότητας (ΚΕΕ) η οποία εδρεύει στην Τρίπολη.

Στην ανακοίνωση που διάβασε ο εκπρόσωπός του, ο Άχμαντ αλ Μεσμάρι, ο Χάφταρ εκτιμά ότι η σταθερότητα ή η επανέναρξη της πολιτικής διαδικασίας δεν είναι δυνατόν να επιτευχθούν χωρίς «την εξάλειψη των τρομοκρατικών ομάδων» και τη διάλυση και τον αφοπλισμό των παραστρατιωτικών που, όπως λέει, ελέγχουν τη λιβυκή πρωτεύουσα.

Στη συνάντηση που είχαν στην Κωνσταντινούπολη, οι πρόεδροι της Ρωσίας και της Τουρκίας, Βλαντιμίρ Πούτιν και Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, κάλεσαν όλες τις εμπόλεμες πλευρές στη Λιβύη να διακόψουν τις εχθροπραξίες και να κηρύξουν κατάπαυση του πυρός από τα μεσάνυχτα της 12ης Ιανουαρίου.

Παιχνίδι με το χρόνο και τα γεωπολιτικά τους συμφέροντα έχουν ξεκινήσει οι πρόεδροι Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και Βλαντιμίρ Πούτιν, προσπαθώντας να δημιουργήσουν τετελεσμένα στην Λιβύη γνωρίζοντας αμφότεροι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει αναλάβει δράση στο Μαγκρέμπ. Οι δύο «δύσκολοι γείτονες» της ΕΕ όπως έχουν χαρακτηρίσει Ευρωπαίοι διπλωμάτες τόσο από τα κράτη – μέλη της ΕΕ, όσο και από τις Βρυξέλλες, τη Μόσχα και την Άγκυρα, αποφάσισαν από κοινού, στο πλαίσιο της τελετής εγκαινίων του Turkstream να αποκλιμακώσουν την ένταση στη Λιβύη.

Πούτιν και Ερντογάν, δύο από τους βασικότερους συμμάχους στην προσπάθεια ελέγχου των ενεργειακών ροών προς την Ευρωπαϊκή Ένωση, αποφάσισαν την κατάπαυση του πυρός από την 12η Ιανουαρίου.

Όλως παραδόξως… πρόκειται για μία συμφωνία που θα ισχύσει ελάχιστες ώρες μετά την προγραμματισμένη σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ στις Βρυξέλλες και εν όψει της Συνόδου Κορυφής στο Βερολίνο όπου θα συζητηθεί το ζήτημα της Λιβύης και παρατηρείται ήδη μια προσπάθεια να προσκληθούν «φιλικά κράτη» της Τουρκίας και της Ρωσίας και να αποκλειστούν τα «εχθρικά».

Παρόλο που η Ρωσία και η Τουρκία έχουν διαφορετικά συμφέροντα στη σύγκρουση της Λιβύης, οι δυο συμμαχικές χώρες προσπαθούν να αποτρέψουν και να ακυρώσουν κάθε πιθανότητα ενεργειακής αυτονομίας της ΕΕ.