Το σώμα του Χασάν Νασράλα ανασύρθηκε νεκρός 48 ώρες μετά το χτύπημα από τα μαχητικά του Ισραήλ στα Νότια προάστια της Βηρυτού. Το γεγονός αυτό είναι από μόνο του ενδεικτικό για το ότι το Ισραήλ αφενός είχε πολύ σημαντικές και απόλυτα αληθείς πληροφορίες για τη θέση του ηγέτη της Χεζμπολάχ και το σημαντικότερο, δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει εξελιγμένη βόμβα διάτρησης προκειμένου ο θάνατος του Νασράλα να είναι δεδομένος.
Ο κρατήρας που ξεπερνά τα 30 μέτρα στο πιο πυκονοκατοικημένο σιιτικό προάστιο της Πρωτεύουσας του Λιβάνου είναι ενδεικτικός των προθέσεων του Τελ Αβίβ. Ο θάνατος όμως του Νασράλα από μόνος του δεν είναι η «λύση» που επιζητά το Ισραήλ στα διαχρονικά προβλήματα που προκαλεί η Χεζμπολάχ.
Το παρελθόν έχει δείξει πως από μόνα τους τέτοιου τύπου χτυπήματα «αποκεφαλισμού» οργανώσεων αποτελούν μεν «παράσημο» αλλά στον πυρήνα του προβλήματος δίνουν ελάχιστες απαντήσεις εάν δεν συνδυαστούν με περισσότερη πίεση, περισσότερες στρατιωτικού τύπου ενέργειες και το σημαντικότερο απαντήσεις που να μπορούν να προσφέρουν ένα βιώσιμο μέλλον στους αμάχους των χωρών – περιοχών στις οποίες οι συγκεκριμένες οργανώσεις εδράζονται – αναπτύσσονται – και επιχειρούν.
Η μακρά λίστα με τους χωρίς αποτέλεσμα νεκρούς και η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα
Το 2008 το Ισραήλ είχε σκοτώσει στην Δαμασκό της Συρίας τον Ιμάντ Μαγκνίγια, ένα από τα πλέον κομβικά πρόσωπα στην στρατιωτική αναδιοργάνωση και την μεγάλη ανάπτυξη του στρατιωτικού βραχίονα της Χεζμπολάχ. Ο θάνατος του Μαγκνίγια όχι απλά δεν εξαφάνισε τη στρατιωτική απειλή αλλά γιγάντωσε την ενίσχυση από την Τεχεράνη μετατρέποντας τη Χεζμπολάχ σε παραστρατιωτική οργάνωση στο μέγεθος κανονικού στρατού.
Το 2004 το Ισραήλ είχε σκοτώσει έναν από τους ιδρυτές της Χαμάς, το Αχμέντ Γιασίν με ένα στοχευμένο χτύπημα με μαχητικό που ομοιάζει με αυτό που σκότωσε τον Χασάν Νασράλα. Η Χαμάς όχι μόνο δεν διαλύθηκε αλλά δύο δεκαετίες αργότερα έφτασε σε επίπεδο να κάνει εισβολή στα εδάφη του Ισραήλ να σκοτώσει περισσότερους από 1000 αμάχους και να πάρει ομήρους περισσότερους από 300.
Τον περασμένο Ιούλιο το Ισραήλ επί της ουσίας είχε εξολοθρεύσει όλους όσους σχεδίασαν την εισβολή του «Μαύρου Σαββάτου». Το κορυφαίο όνομα της συγκεκριμένης λίστας ήταν χωρίς αμφιβολία ο Μοχάμεντ Ντείφ ο επικεφαλής των ταξιαρχιών Κασάμ της επίλεκτης ομάδας που εισέβαλλε στα ισραηλινά εδάφη. Η Χαμάς ακόμη και μετά τον θάνατο του Ισμαήλ Χανίγιε του πολιτικού της ηγέτη στην Τεχεράνη πριν από μερικούς μήνες εξακολουθεί να χτυπά το Ισραήλ μέσα από τα χαλάσματα της Γάζας.
Και οι ΗΠΑ έχουν το δικό τους μακρύ ιστορικό «αποκεφαλισμών» οργανώσεων. Το 2006 αμερικανικός βομβαρδισμός είχε στοχευμένα σκοτώσει τον Αμπού Μουσάμπ αλ Ζαρκάουι την κεφαλή της Αλ Κάιντα στο Ιράκ. 8 χρόνια αργότερα η Αλ Κάιντα στο Ιράκ άλλαξε μορφή δίνοντας οντότητα στην πιο τρομακτική οργάνωση του 21ου αιώνα τον ISIS. Το ISIS τα επόμενα χρόνια έφτασε να κατέχει περιοχή μεγαλύτερη από το μέγεθος της Πορτογαλίας σε Συρία και Ιράκ και είχε υπό τον αιμοσταγή έλεγχό του περισσότερους από 8 εκατομμύρια αμάχους. Ο ISIS επί της ουσίας έχασε την οντότητά του, όχι όμως και την «υπογραφή» του στην παγκόσμια τρομοκρατία, με την πτώση της Μουσούλης το 2019.
Διαβάστε περισσότερα στο protothema.gr