Νέα τροπή παίρνει η υπόθεση του θανάτου του Ιρανού προέδρου, Εμπραχίμ Ραϊσί σε συντριβή ελικοπτέρου την Κυριακή. Σύμφωνα με στοιχεία που επικαλούνται στρατιωτικοί και αεροπορικοί αναλυτές, το ελικόπτερο στο οποίο έχασε τη ζωή του ο 63χρονος Ραϊσί μετά από μηχανική βλάβη (σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία που μεταδίδει το ιρανικό πρακτορείο ειδήσεων IRNA), δεν ήταν ένα Bell της δεκαετίας του ’60, αλλά ένα κατασκευασμένο στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1994, εννιαθέσιο Bell 212.

Όπως μετέδωσε το πακιστανικό The Stratcom Bureau, το ελικόπτερο είχε αναγνωριστικό αριθμό 6-9207 και σειριακό αριθμό κατασκευαστή 35071. Το δικινητήριο ελικόπτερο –φωτογραφία του οποίου βαμμένο με καμουφλάζ, δημοσιεύθηκε- ανήκε στην IRIAF (Πολεμική Αεροπορία της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν) και μετακινήθηκε πρόσφατα στην υπηρεσία μεταφοράς VIP. Αυτό, βέβαια, προκαλεί περισσότερα ερωτήματα που έρχονται να προστεθούν σε όσους αναρωτιούνται γιατί ο πρόεδρος, ο υπουργός Εξωτερικών και άλλοι αξιωματούχοι του Ιράν μετακινούνταν –και μάλιστα σε πολύ άσχημες καιρικές συνθήκες και σε επικίνδυνο ανάγλυφο- με ένα τόσο παλιό ελικόπτερο.

Με δεδομένο ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες και γενικότερα οι δυτικές χώρες έχουν επιβάλλει βαριές κυρώσεις, μεταξύ των οποίων την απαγόρευση πώλησης πτητικών μέσων, μετά την επανάσταση και την ανατροπή του Σάχη, το 1979, είναι απορίας άξιο το πώς βρέθηκε ένα ελικόπτερο κατασκευής του 1994 στην ιρανική Πολεμική Αεροπορία.

Σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες από την αεροπορική αγορά, το Ιράν διαθέτει 10 ελικόπτερα Bell 212 και 412 (εκ των οποίων τρία είναι της νεότερης έκδοσης) που κατασκευάστηκαν στα μέσα και τα τέλη της δεκαετίας του ’90 και αποκτήθηκαν με παράκαμψη των κυρώσεων.

Για το μοιραίο ελικόπτερο υπάρχουν δύο σενάρια: το πρώτο θέλει να ανήκε στην κρατική πετρελαϊκή εταιρεία της Σαουδικής Αραβίας Saudi Aramco, η οποία στα πλαίσια της ανανέωσης του στόλου της το πούλησε σε Αμερικανό έμπορο αεροσκαφών το 2011, που με τη σειρά του το πούλησε μέσω τρίτου στο Ιράν. Το δεύτερο θέλει τον στόλο των 10 ελικοπτέρων να αποκτήθηκε στα 90s, πάντα παρακάμπτοντας τις κυρώσεις μέσω τρίτων προσώπων και εταιρειών, απευθείας από το Ιράν.

Διαβάστε περισσότερα στο protothema.gr