Το Ιράν αλλά και ολόκληρη η Δύση αναμένει από την 1η Οκτωβρίου την επίθεση-απάντηση του Ισραήλ μετά τους περισσότερους από 200 βαλλιστικούς πυραύλους που η Τεχεράνη εκτόξευσε εκείνη την Τρίτη.
Το Ισραήλ, παρά τις δημόσιες ανακοινώσεις ότι θα απαντήσει με τρόπο που θα είναι και «θανατηφόρος» και κυρίως «πομπώδης», φαίνεται πως έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό να χτυπά το Ιράν, και μάλιστα στην καρδιά, χωρίς τυμπανοκρουσίες και πανηγυρισμούς.
Πηγές από το υπουργείο Εξωτερικών του Ισραήλ, αλλά και υψηλόβαθμοι στρατιωτικοί επαναλαμβάνουν όλο το τελευταίο διάστημα, σχεδόν σε αρμονική ταύτιση, τη φράση «ο πόλεμος εκδηλώνεται συνήθως με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που μπορεί να φανταζόμαστε» και στην περίπτωση της μάχης ανάμεσα σε Ισραήλ και Τεχεράνη αυτό φαίνεται πως είναι και αληθές.
Αν βγάλουμε από την εξίσωση της ισραηλινής απάντησης το χτύπημα που σκότωσε τον επικεφαλής της Χαμάς, Ισμαήλ Χανίγιε, στην Τεχεράνη στις 31 Ιουλίου, το οποίο για το Ιράν υπήρξε υπέρτατη πρόκληση και casus belli, αλλά για το Ισραήλ εντάσσεται στο πλαίσιο των δεσμεύσεών του μετά το «Μαύρο Σάββατο», τότε «αποστειρωμένα» μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι η κυβέρνηση Νετανιάχου χτυπά εδώ και καιρό συστηματικά το Ιράν – και μάλιστα σε πολλά επίπεδα.
Η μάχη κατά Χεζμπολάχ
Το προφανές είναι το μέτωπο που υπάρχει και εξελίσσεται ενάντια στη Χεζμπολάχ στον Λίβανο. Ο πόλεμος ξεκίνησε πριν από 15 ημέρες, αλλά για το Ισραήλ είναι ενεργός εδώ και τουλάχιστον μία δεκαετία.
Για το Τελ Αβίβ η σιιτική οργάνωση δεν είναι μία μάχη μερικών μηνών, αλλά μία διαχρονική απειλή. Η παράλληλη -στα όρια του κινηματογραφικού- ανατίναξη περισσότερων από 5.000 βομβητών και ασυρμάτων μικρής εμβέλειας μπορεί να σκότωσε κάποιες εκατοντάδες στελέχη της Χεζμπολάχ, αλλά ουσιαστικά έστειλε το μήνυμα στο Ιράν ότι το «μακρύ του χέρι» στην περιοχή έχει ληφθεί η απόφαση να «ακρωτηριαστεί».
Η στόχευση του Νασράλα έπληξε και πάλι τη Χεζμπολάχ, αλλά είναι δεδομένο ότι κλόνισε και την Τεχεράνη. Επί 32 ολόκληρα χρόνια κανένας δεν είχε μπορέσει να διασαλεύσει τις ισορροπίες και την «τάξη» που το Ιράν επέβαλλε στον Λίβανο. Ο θάνατος του Νασράλα έχει συνέπειες πολύ πιο σοβαρές από την απλή αλλαγή στην κεφαλή της οργάνωσης που επιχειρούν να παρουσιάσουν τόσο η Χεζμπολάχ όσο και οι Φρουροί της Επανάστασης. Η ανισορροπία που έφερε ο θάνατος Νασράλα έγινε καθαρός κλυδωνισμός όταν μετά από μόλις 48 ώρες εξαλείφθηκε με πανομοιότυπο χτύπημα και ο διάδοχός του. Ο Σιαφαντίνε δεν είχε το εκτόπισμα ή την αναγνωρισιμότητα του προκατόχου του, αλλά ήταν η επιλογή της Τεχεράνης…
Ηταν τόσο έντονη η επιθυμία ή η ανάγκη του Ιράν να στηρίξει με κάθε τρόπο τη Χεζμπολάχ ώστε να σταλεί στη Βηρυτό εν μέσω πολέμου ο επικεφαλής της ομάδας Κουντς, Ισμαήλ Καανί. Ο Καανί μαζί με τον Σιαφαντίνε συναντήθηκαν μεν, αλλά σε σημείο που το Ισραήλ γνώριζε και χτύπησε. Το Τελ Αβίβ για ακόμη μία φορά σμπαράλιασε τα σχέδια του Ιράν και κατέστησε σαφές πως πλέον έχει τον τρόπο να γνωρίζει ακόμη και τα απόρρητα των απορρήτων της Τεχεράνης.
Διαβάστε περισσότερα στο protothema.gr