Καθώς τα σωστικά συνεργεία και οι κάτοικοι της Βαλένθια ψάχνουν στις λάσπες, τους σωρούς αυτοκινήτων και χαλασμάτων τους ανθρώπους που αγνοούνται, η οργή εναντίον των κρατικών αρχών περισσεύει. Ο αριθμός των 95 νεκρών αναμένεται ότι θα μεγαλώσει κι άλλο, πλησιάζοντας τη χειρότερη καταστροφή που έχει δει η Ισπανία από πλημμύρα- τα 87 θύματα των πλημμυρών του 1996 στα Πυρηναία. Και στην Ισπανία, το blame game έχει ξεκινήσει για μια καταστροφή που ενδεχομένως να είχε μικρότερη έκταση, εάν είχε διαφορετική διαχείριση. Στο επίκεντρο, βρίσκεται ο κυβερνήτης της Βαλένθια, Κάρλος Μαζόν, ως ο κύριος υπεύθυνος της απουσίας οποιουδήποτε μηχανισμού πρόληψης ή διάσωσης…

Η οργή στρέφεται εναντίον της τοπικής κυβέρνησης της Βαλένθια. Κι αυτό γιατί η τοπική κυβέρνηση έχει την αρμοδιότητα αλλά και την απόλυτη ευθύνη να συντονίσει τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης στις περιοχές που πλήττονται. Αντί να το κάνει αυτό, ωστόσο, έστειλε ένα μήνυμα μέσω του συστήματος 112 της Ισπανίας στις 8:12 το βράδυ, 8 ώρες αφού είχαν ξεκινήσει οι πλημμύρες και 10 ώρες μετά την προειδοποίηση για «ακραίο κίνδυνο» της εθνικής μετεωρολογικής υπηρεσίας της Ισπανίας, ΑΕΜΕΤ.«Το μέγεθος της τραγωδίας εγείρει αμφιβολίες για το αν ο πληθυσμός προειδοποιήθηκε πολύ αργά: Η Πολιτική Προστασία έστειλε ειδοποιήσεις όταν υπήρχαν ήδη πλημμυρισμένες πόλεις», έγραφε ένας τίτλος στην ιστοσελίδα της εφημερίδας El Mundo. Όπως συνεχίζει η εφημερίδα, «εκατοντάδες άνθρωποι εγκλωβίστηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας από την Τρίτη προς την Τετάρτη σε βιομηχανικές περιοχές και σε δρόμους, επειδή οι δρόμοι ήταν ήδη αποκομμένοι και η πρόσβαση είχε διακοπεί».

Όχι ότι και η ΑΕΜΕΤ μένει στο απυρόβλητο. Ισπανοί στα κοινωνικά δίκτυα λένε πως οι μετεωρολόγοι υποτίμησαν το φαινόμενο καθώς δεν περίμεναν ότι θα λάβει αυτή την έκταση και δεν έδωσαν στο κοινό να καταλάβει ότι βρισκόταν σε ακραίο κίνδυνο. Βέβαια, όπως λέει και ο καθηγητής του βρετανικού πανεπιστημίου The Open, Δρ. Κέβιν Κόλινς, «παρά το γεγονός ότι εκδόθηκαν προειδοποιήσεις για τη νοτιοανατολική Ισπανία, η κλίμακα και η ένταση της βροχόπτωσης μας δείχνει ότι οι προειδοποιήσεις αυτές προσφέρουν ελάχιστα περιθώρια αποφυγής των άμεσων καταστροφικών ζημιών. Για να είναι αποτελεσματικές, οι προειδοποιήσεις απαιτούν από τους ανθρώπους να έχουν τρόπους διαχείρισης της αμεσότητας της κρίσης, αλλά το συγκεκριμένο γεγονός υπερκέρασε τόσο τις υπάρχουσες αγροτικές και αστικές υποδομές όσο και τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης».

Διαβάστε περισσότερα στο protothema.gr