Είναι ένα επάγγελμα διαφορετικό από τα άλλα. Ο βουλευτής ασκεί δημόσια εξουσία, αλλά για περιορισμένο χρονικό διάστημα σύμφωνα με την εντολή που λαμβάνει από τους ψηφοφόρους. Το Ανώτατο Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας έχει αποφανθεί ότι ένας βουλευτής επιτρέπεται να διατηρεί την κανονική του επαγγελματική δραστηριότητα παράλληλα με τη θητεία του. Ασφαλώς δεν διαθέτει άπλετο χρόνο για κάτι τέτοιο, καθώς σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, η κοινοβουλευτική δράση πρέπει να παραμένει «στο επίκεντρο» της καθημερινής δραστηριότητάς του. Είναι αξιοσημείωτο ότι βουλευτές που ασκούν το επάγγελμα του δικηγόρου, του οικονομολόγου ή του φοροτεχνικού συνεχίζουν μία παράλληλη επαγγελματική δραστηριότητα πιο συχνά από εκπροσώπους άλλων επαγγελμάτων (εκπαιδευτικοί, αστυνομικοί, ιδιωτικοί υπάλληλοι).
Η αποζημίωση του βουλευτή
Σύμφωνα με το άρθρο 48, παρ. 2 του Συντάγματος, ο βουλευτής δικαιούται μία αποζημίωση «εύλογη» που θα διασφαλίζει την οικονομική ανεξαρτησία του. Αυτό σημαίνει ότι οι απολαβές του πρέπει να επαρκούν, ώστε να μην έχει ανάγκη για επιπλέον εισόδημα. Οι αποδοχές των βουλευτών συνδέονται με εκείνες των ανώτερων δικαστικών λειτουργών και αναπροσαρμόζονται κάθε χρόνο. Σήμερα ανέρχονται σε 10.012,89 ευρώ μηναίως, μεικτά.
Σε αυτά προστίθεται μία αποζημίωση για έξοδα «που αφορούν τα κοινοβουλευτικά του καθήκοντα», η οποία ανέρχεται σε 4.560,59 ευρώ μηνιαίως και είναι αφορολόγητη. Με αυτά τα χρήματα ο βουλευτής καλύπτει τα έξοδα για τη δεύτερη κατοικία του στο Βερολίνο, το πολιτικό γραφείο του στη γερμανική πρωτεύουσα και στην εκλογική του περιφέρεια, καθώς και τους συνεργάτες του. Το Ομοσπονδιακό Κοινοβούλιο συνεδριάζει επί 20 εβδομάδες τον χρόνο και στο διάστημα αυτό η παρουσία του βουλευτή είναι υποχρεωτική. Μπορεί να χρησιμοποιεί υπηρεσιακό αυτοκίνητο, αλλά μόνο στο Βερολίνο, εντός πόλεως. Για τις υπόλοιπες μετακινήσεις προβλέπεται δωρεάν «πάσο» για τους Γερμανικούς Σιδηροδρόμους καθώς και κάλυψη των αεροπορικών εισιτηρίων, αλλά μόνο για ταξίδια που γίνονται «στο πλαίσιο της κοινοβουλευτικής του δραστηριότητας».
Επιπλέον κάθε βουλευτής δικαιούται ένα κονδύλι 12.000 ετησίως για εξοπλισμό γραφείου, το οποίο όμως δεν διατίθεται σε μετρητά. Με τα χρήματα αυτά καλύπτεται, κατόπιν σχετικού αιτήματος, η αγορά υπολογιστών, κινητού τηλεφώνου και γραφικής ύλης. Το 2009 είχε προκαλέσει αναστάτωση στη Βουλή το αποκαλούμενο «σκάνδαλο Montblanc». Περισσότεροι από 100 βουλευτές είχαν αγοράσει με έξοδα του Δημοσίου στυλό και πένες γραφής από επώνυμο οίκο, καταβάλλοντας συνολικά 68.000 ευρώ. Η αγορά ήταν νόμιμη με βάση τα ισχύοντα την εποχή εκείνη, αλλά οι αντιδράσεις της κοινής γνώμης οδήγησαν τον τότε Πρόεδρο της Βουλής στην απόφαση να τροποποιήσει τον Κανονισμό ώστε να μην καλύπτεται πλέον η αγορά «ειδών πολυτελείας».
Διαβάστε περισσότερα στη Deutsche Welle