Η ομιλία του επικεφαλής της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, σηματοδότησε μία αλλαγή πλεύσης για την αμερικανική κεντρική τράπεζα και μία από τις πιο εντυπωσιακές μεταστροφές της νομισματικής της πολιτικής στην ιστορία της κι ενώ η αμερικανική οικονομιά παραπέει, όπως έδειξαν και τα σημερινά στοιχεία με το ΑΕΠ το β΄ τρίμηνο του 2020 να γκρεμίζεται κατά 31,7%, η χειρότερη επίδοση στη μεταπολεμική ιστορία της μεγαλύτερης οικονομίας του κόσμου.
Ο Τζερόμ Πάουελ διαδικτυακά ελέω κορωνοϊού στο πλαίσιο της ετήσιας συνόδου της Fed που διεξάγεται κάθε χρόνο στο Τζάκσον Χόουλ, ανακοίνωσε ότι πλέον αυτός και το επιτελείο του επικεντρώνονται στην στόχευση του πληθωρισμού και στην αγορά εργασίας.
Η Fed μετά την ύφεση του 2008 είχε θέσει σαν στόχο να φέρει τον πληθωρισμό πάνω από το 2%, κάτι που δεν κατάφερε εκτός από κάποιους σποραδικούς μήνες. Δεδομένου ότι η κεντρική τράπεζα έθεσε επίσημα τον στόχο πληθωρισμού στο 2% το 2012, το , με μέσο όρο μόλις 1,4%, το αποτέλεσμα υπολείπεται σταθερά από αυτόν τον στόχο.
«Αν η Fed είχε υιοθετήσει τη μέση στόχευση πληθωρισμού -με το ποσοστό του να υπολογίζεται σε μία περίοδο ενός έτους- στον τελευταίο οικονομικό κύκλο, η πρώτη αύξηση των επιτοκίων μετά τη Μεγάλη Ύφεση θα είχε μετατεθεί το 2018 αντί στα τέλη του 2015», αναφέρουν αναλυτές του Bloomberg.
Ο χαμηλός πληθωρισμός συμβάλλει στα χαμηλά επιτόκια, γεγονός που περιορίζει την ικανότητα της Fed να καταπολεμά την οικονομική ύφεση – ενδεχομένως τις επιπτώσεις να τις κάνει βαθύτερες και μεγαλύτερες.
Η αλλαγή στην πολιτική είναι προϊόν μιας άνευ προηγουμένου αναθεώρησης των στρατηγικών, των εργαλείων και της προσέγγισης της Fed, που έχει υιοθετήσει από τις αρχές του 2019. Οι αξιωματούχοι της Fed έχουν δηλώσει ότι θα διενεργούν τέτοιες αναθεωρήσεις περίπου κάθε 5 χρόνια.
Όπως ανέφερε ο Πάουελ οι αποφάσεις της Fed θα εξαρτώνται πλέον από την εκτίμησή της για το πόσο η απασχόληση θα υπολείπεται των μέγιστων της επιπέδων και όχι από τις αποκλίσεις προς οποιαδήποτε κατεύθυνση, κάτι που σημαίνει ότι θα αντιδρά πιο γρήγορα όταν η ανεργία αυξάνεται από ότι όταν υποχωρεί.
Αυτό ωστόσο είναι η αχίλλειος πτέρνα της νέας στρατηγικής της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ. Ενώ η Fed αναγνωρίζει ότι η υγεία της αγοράς εργασίας εξαρτάται από ένα σταθερό χρηματοπιστωτικό σύστημα, οι παρατεταμένες περίοδοι με εξαιρετικά χαμηλά επιτόκια και πακτωλό χρημάτων συνεπάγονται οι χρηματοοικονομικές αγορές να βρίσκονται σε κατάσταση πίεσης.
Αυτή η ασύμμετρη πολιτική όπως υποστηρίζουν οι αναλυτές του Reuters αναγνωρίζει ότι ορισμένες ομάδες, όπως το μαύρο εργατικό δυναμικό, είναι γενικά οι τελευταίες που επωφελούνται όταν αυξάνονται η ανάπτυξη και η απασχόληση. Οι Δημοκρατικοί, μεταξύ άλλων, ζητούν όλο και περισσότερο από την Fed να κάνει ότι μπορεί για να περιορίσει ανισότητες όπως αυτή και η νέα κατεύθυνση του Πάουελ είναι ένας τρόπος να το δοκιμάσει με τα αμφιλεγόμενα εργαλεία που έχει στη διάθεσή του.
Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο Πάουελ και το επιτελείο του έχουν δύσβατο δρόμο να διαβούν, έως ότου η οικονομία των ΗΠΑ επανέλθει στα προ κορωνοϊού επίπεδα. Αν η αλλαγή πλεύσης θα αποβεί αποτελεσματική ή μοιραία, αυτό θα φανεί στο μεσοπρόθεσμο διάστημα.