Από τη μία έχουμε τις ανακοινώσεις από διάφορες χώρες του κόσμου σχετικά με την απαγόρευση συμβατικών ρυπογόνων αυτοκινήτων και από την άλλη τους κατασκευαστές που είναι υποχρεωμένοι να ακολουθήσουν τον μονόδρομο που λέγεται ηλεκτροκίνηση.
Ειδικότερα στην ΕΕ αυτή η μετάβαση ακούγεται βίαιη, αλλά στην πραγματικότητα η παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία γνώριζε πολύ καιρό τώρα για το τι έπεται. Ακόμη και πριν το περιβόητο dieselgate που κατά μία έννοια αποτέλεσε το εφαλτήριο για τη νέα εποχή της κινητικότητας.
Ήδη από φέτος που έχει τεθεί σε ισχύ και ο στόχος του αυστηρού ορίου για το μέσο όρο των 95 g CO2/km η θηλιά για τους κατασκευαστές σφίγγει.
Και θα σφίξει για τα καλά από το 2025 και μετά στην περίπτωση που δεν αναθεωρηθούν κάποιες πολύ αυστηρές νόρμες για το Euro 7.
Το ζήτημα δεν αφορά πλέον μόνο τους κινητήρες πετρελαίου, αλλά και τους βενζίνης συμπεριλαμβάνοντας και όλα τα υβριδικά.
Για να καταλάβετε πόσο αυστηρές θα είναι, πρακτικά το καταλυτικό σύστημα των diesel θα είναι τόσο πολύπλοκο και ακριβό που θα περιορίσει τους πετρελαιοκινητήρες στα μεγάλα SUV και στα επαγγελματικά οχήματα.
Αλλά ακόμη και οι κινητήρες βενζίνης θα πρέπει ακόμη και από την κρύα εκκίνηση να παράγουν τους μικρότερους δυνατούς ρύπους, να έχουν εξελιγμένους και ακριβότερους καταλύτες, φίλτρα… μέχρι και ειδικό λογισμικό που θα ελέγχει την εκπομπή ρύπων και θα βαράει καμπανάκι σε περίπτωση απόκλισης για τα «πρώτα» 250.000 χλμ. Όσο δηλαδή ο μέσος κύκλος ζωής ενός συμβατικού επιβατικού.
Όπως και να το κάνουμε, όλα αυτά ακούγονται υπερβολικά, κινητήρες είναι και καίνε ορυκτά καύσιμα, επόμενο είναι να έχουν εκπομπές…
Διαβάστε τη συνέχεια του κειμένου στο newsauto