Αντιμέτωπος με ένα εντελως διαφορετικό πολιτικό σκηνικό μετά την ανατροπή των χθεσινών Δημοτικών εκλογών βρίσκεται ο Ταγίπ Ερντογάν μόλις έναν χρόνο μετα την τρίτη εκλογή του στην θέση του προέδρου της Τουρκίας.
Η απώλεια της Κωνσταντινούπολης και των δύο άλλων μεγάλων δήμων της χώρας της Άγκυρας και της Σμύρνης, κυρίως όμως η μεγάλη εκλογική κάμψη του κόμματος του AKP που βάσει των συγκριτικών αποτελεσμάτων περνάει οριακά στην δεύτερη θεση πισω από το CHP, δείχνουν ότι ο πρόεδρος Ερντογάν δεν είναι πλέον «άτρωτος».
Απέναντι του έχει πλέον έναν ισχυρότατο αντίπαλο τον Εκρέμ Ιμάμογλου ο οποίος παρά τις αδυναμίες και τον κατακερματισμό της αντιπολίτευσης κατόρθωσε να επιφέρει για δεύτερη φορά προσωπικό πολιτικό πλήγμα στον Τ. Ερντογάν κερδίζοντας τον Δήμο της Κωνσταντινούπολης. Σε μια μάχη, που ο Ερντογάν επέλεξε να δώσει ο ίδιος επικεφαλής του κόμματος του, θέλοντας ετσι να αναδείξει την σημασία που ειχε η μάχη της Κωνσταντινούπολης για την πορεία της χώρας υπό την ηγεσία του.
Τα αποτελέσματα υπονομεύουν πλέον την εικόνα της πολιτικής ηγεμονίας του Ερντογάν και θέτουν σοβαρές προκλήσεις στον ίδιο για τα επόμενα βήματα του που είναι η αναθεώρηση του Συντάγματος και πιθανόν πρόωρες εκλογές ώστε να διεκδικήσει μια ακόμη θητεία και πέραν του 2028.
Με τα νέα δεδομένα εφόσον παγιωθούν στην πολιτική σκηνή της Τουρκίας ο Τ. Ερντογάν δύσκολα θα μπορεί να κερδίσει ένα δημοψήφισμα για την αλλαγή του Συντάγματος και θα πρέπει να αναζητήσει νέες συμμαχίες με κόμματα και δυνάμεις του συντηρητικού εθνικιστικού και ισλαμικού χώρου προκειμένου να έχει ελπίδες.
Αυτό πιθανότατα θα τον οδηγήσει σε συνέχιση των σημερινών πολιτικών του στο εσωτερικό και πιο επιθετική εξωτερική πολιτική, αν και όπως αποδεικνύεται η «αχίλλειος πτέρνα» του ήταν η οικονομία καθώς υποτίμησε τις συνέπειες που έχει ο υψηλός πληθωρισμός στα λαϊκά στρώματα που αποτελούν και την εκλογική βάση του.
Διαβάστε περισσότερα στο Protothema.gr