Μπορεί το χριστουγεννιάτικο δέντρο και ο στολισμός του να κυριαρχούν στα έθιμα των εορτών, αποτελούν ωστόσο αντικείμενο έντονης κριτικής από πολίτες και περιβαλλοντικές οργανώσεις που επιθυμούν πιο «πράσινα» Χριστούγεννα.
Οι σχετικοί φορείς και ομάδες πίεσης βρίσκονται απέναντι στην εποχική κοπή των ελάτων και στην καταστροφή των δασών για ένα έθιμο λίγων ημερών, αν και η κλιματική κρίση φαίνεται να βάζει από μόνη της τέλος στη σχετική διαμάχη.
Η αιτία δεν είναι άλλη από τις εκτεταμένες ξηρασίες, τις φωτιές και τις πλημμύρες αποτελούν σοβαρούς ανασχετικούς παράγοντες για τους καλλιεργητές, που ήδη βλέπουν τους κόπους τους να καταστρέφονται και να μην αποδίδουν με αποτέλεσμα να στρέφονται σε εναλλακτικές λύσεις.
Μάλιστα, με δεδομένο πως ο μέσος όρος χρονικής διάρκειας που απαιτείται, ώστε ένα δέντρο να φτάσει σε ύψος ικανό να κοπεί και να πουληθεί για την εορταστική περίοδο, κυμαίνεται στα επτά με δέκα χρόνια, θεωρείται βέβαιο πως ο κλάδος σταδιακά θα εξαφανιστεί.
Οι επιπτώσεις είναι ήδη ορατές σε περιοχές όπως το Όρεγκον, που θεωρείται η «καρδιά» της βιομηχανίας χριστουγεννιάτικων ελάτων στις ΗΠΑ. «Πονάει η καρδιά σου, όταν τη μία μέρα βλέπεις τα όμορφα και φρέσκα δέντρα και την επόμενη έχουν αλλάξει χρώμα και αρχίζουν να μαραίνονται» σχολιάζει μιλώντας στην Guardian ο καλλιεργητής Λάρι Ρίερσον, που μόνο φέτος έχασε 4.500 δέντρα από τον χειρότερο καλοκαιρινό καύσωνα που έχει δει ποτέ η περιοχή με πρωτοφανείς θερμοκρασίες που ξεπέρασαν και τους 45 βαθμούς Κελσίου.
Από το κύμα καύσωνα που έπληξε ένα τόξο από την Ουάσιγκτον μέχρι το Όρεγκον υπολογίζεται ότι έχασαν τη ζωή τους περίπου 600 Αμερικανοί (σύμφωνα με τους New York Times), οπότε τα δεντράκια ήταν μάλλον μια παράπλευρη απώλεια για τη χώρα, αλλά λίαν επώδυνη για τον ίδιο τον Ρίερσον. Μάλιστα, αν λάβουμε υπόψη τις προειδοποιήσεις των ειδικών επιστημόνων πως τα ακραία φαινόμενα θα γίνονται όλο και πιο συχνά και πιο ισχυρά τα επόμενα χρόνια, η απόγνωση για τους καλλιεργητές ελάτων είναι προφανής.
Οι λύσεις που προτείνονται
Κάποιοι από τους αγροτικούς συνδέσμους προσπαθούν να αντιδράσουν αναζητώντας λύσεις, όπως με τη δημιουργία θερμοκηπίων, τον πειραματισμό με διαφορετικές ποικιλίες δέντρων ή την αναζήτηση λύσεων για την διατήρηση της υγρασίας στο έδαφος. Όμως, κάποιοι από τους αγρότες δεν έχουν την υπομονή ή τα κονδύλια για να περιμένουν και αλλάζουν κατεύθυνση. Φοβούνται, άλλωστε, πως οι καιρικές συνθήκες μπορεί να γίνουν ακόμη πιο απρόβλεπτες καθιστώντας μάταιες τις προσπάθειες τους και τις όποιες χρηματικές επενδύσεις κάνουν.
Εξάλλου με τις καταστροφές να αυξάνονται και την παραγωγή να μειώνεται, το κόστος για τον καταναλωτή θα αυξάνεται όλο και περισσότερο με αποτέλεσμα ο κόσμος να στρέφεται όλο και περισσότερο σε συνθετικά δέντρα, τόσο για λόγους κόστους όσο και για οικολογικούς λόγους.
Διαβάστε ακόμα: