Η Yasmin, φοιτήτρια από το Ιράν, ξεκίνησε το μεταπτυχιακό της σε πανεπιστήμιο του Ηνωμένου Βασιλείου με μεγάλες προσδοκίες. Ωστόσο, η εμπειρία της αποδείχθηκε σοκαριστική. Όπως αναφέρει στο BBC, οι περισσότεροι συμφοιτητές της είχαν ανεπαρκείς γνώσεις αγγλικών, και ελάχιστοι ήταν Βρετανοί.
«Πώς μπορεί κάποιος να συνεχίσει τις σπουδές του όταν δεν κατανοεί ούτε την αγγλική γλώσσα ούτε τη βρετανική προφορά;» αναρωτιέται. Η Yasmin παρατήρησε, επίσης, ότι πολλοί φοιτητές πλήρωναν τρίτους για να εκπονούν τις εργασίες τους, ενώ κάποιοι άλλοι κατέβαλαν χρήματα για να δηλώνεται η παρουσία τους στις διαλέξεις. Αυτές οι πρακτικές, όπως υποστηρίζει, είναι αποτέλεσμα της έλλειψης γλωσσικών δεξιοτήτων αλλά και της απουσίας ουσιαστικής εποπτείας από τα πανεπιστήμια.
Το πρόβλημα των γλωσσικών δεξιοτήτων
Η περίπτωση της Yasmin δεν είναι μοναδική. Σύμφωνα με την Ένωση Πανεπιστημιακών και Κολεγίων (UCU), αρκετά πανεπιστήμια του Ηνωμένου Βασιλείου φαίνεται να εστιάζουν περισσότερο στα υψηλά δίδακτρα που καταβάλλουν οι διεθνείς φοιτητές, παρά στην επαρκή αξιολόγηση των γλωσσικών τους ικανοτήτων.
Ένας καθηγητής, που εργάζεται σε πανεπιστήμιο του Russell Group και προτίμησε να παραμείνει ανώνυμος, αποκάλυψε ότι το 70% των φοιτητών σε μεταπτυχιακά προγράμματα δεν πληρούν τις ελάχιστες απαιτήσεις γλωσσικής επάρκειας. Όπως εξηγεί, συχνά οι φοιτητές δεν κατανοούν ούτε απλές ερωτήσεις και αναγκάζονται να χρησιμοποιούν εφαρμογές μετάφρασης κατά τη διάρκεια των μαθημάτων.
Αυτό το φαινόμενο παρατηρείται εντονότερα στα μεταπτυχιακά προγράμματα, όπου, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Πολιτικής για την Ανώτατη Εκπαίδευση, περίπου 7 στους 10 φοιτητές είναι διεθνείς.
Τα πανεπιστήμια εξαρτώνται από τους διεθνείς φοιτητές
Η αυξανόμενη εξάρτηση των πανεπιστημίων από τα δίδακτρα διεθνών φοιτητών έχει τις ρίζες της στη στασιμότητα των εγχώριων διδάκτρων. Στην Αγγλία, τα δίδακτρα για προπτυχιακούς φοιτητές είναι περιορισμένα στις 9.250 στερλίνες ανά έτος, ενώ από το 2025-26 θα φτάσουν τις 9.535 στερλίνες. Αντίθετα, για τους διεθνείς φοιτητές δεν υπάρχει ανώτατο όριο.
Όπως εξηγεί η Ρόουζ Στέφενσον, ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Πολιτικής για την Ανώτατη Εκπαίδευση, ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα σε κορυφαίο πανεπιστήμιο μπορεί να κοστίσει έως και 50.000 στερλίνες. Αυτή η ανισότητα έχει ως αποτέλεσμα οι διεθνείς φοιτητές να «επιδοτούν» τη διαφορά κόστους για τους εγχώριους φοιτητές.
Πολλά πανεπιστήμια συνεργάζονται με εκπαιδευτικούς φορείς όπως το Study Group, το οποίο διευκολύνει την πρόσβαση διεθνών φοιτητών σε πανεπιστημιακά προγράμματα. Ένας πρώην εργαζόμενος του Study Group αποκάλυψε ότι οι συνεργάτες στόχευαν οικογένειες στο εξωτερικό με την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν υψηλά δίδακτρα. Ο ίδιος χαρακτήρισε τη διαδικασία ως «άγρια δύση», με περιορισμένη ανεξάρτητη εποπτεία.
Το Study Group απέρριψε τις κατηγορίες, υποστηρίζοντας ότι οι φοιτητές εισάγονται σε πανεπιστήμια βάσει των προσόντων τους και ότι οι αποφάσεις για την αποδοχή τους λαμβάνονται από τα ίδια τα πανεπιστήμια.
Πληρωμένες εργασίες και τεχνητή νοημοσύνη
Η Yasmin πλήρωσε 16.000 στερλίνες για το μεταπτυχιακό της στις διεθνείς χρηματοοικονομικές σπουδές σε πανεπιστήμιο της νότιας Αγγλίας. Ωστόσο, σύντομα συνειδητοποίησε ότι η πλειονότητα των συμφοιτητών της αγόραζαν τις εργασίες τους από εταιρείες που προσφέρουν τέτοιες υπηρεσίες.
Παρότι, η χρήση «essay mills» αποτελεί ποινικό αδίκημα στη Βρετανία, οι φοιτητές συνεχίζουν να καταφεύγουν σε τέτοιες λύσεις, καθώς συχνά αξιολογούνται μέσω γραπτών εργασιών αντί για εξετάσεις. Η τεχνητή νοημοσύνη έχει προσθέσει μια νέα διάσταση στο ζήτημα, καθώς διευκολύνει τη δημιουργία πρωτότυπων κειμένων που δεν ανιχνεύονται από λογισμικά κατά της λογοκλοπής.
Οι ανησυχίες των καθηγητών
Οι καθηγητές προειδοποιούν ότι η εγγραφή φοιτητών με περιορισμένες γλωσσικές δεξιότητες επιβαρύνει τόσο τους ίδιους όσο και τους φοιτητές. Όπως δηλώνει η Τζο Γκρέιντι, εκπρόσωπος της UCU, τα πανεπιστήμια συνεχίζουν να αποδέχονται φοιτητές χωρίς τα απαραίτητα προσόντα, επειδή χρειάζονται τα έσοδα.
«Οι θεσμοί κυνηγούν το χρήμα, όχι απαραίτητα τους καλύτερους υποψηφίους. Αυτό είναι μια διαφθορά του τι θα έπρεπε να είναι η ανώτατη εκπαίδευση», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Οικονομική κρίση στα πανεπιστήμια
Η υπερβολική εξάρτηση από τους διεθνείς φοιτητές δεν είναι βιώσιμη. Τα πρόσφατα δεδομένα δείχνουν πτώση 16% στις αιτήσεις για φοιτητικές βίζες, κυρίως λόγω νέων κανονισμών που απαγορεύουν στους περισσότερους μεταπτυχιακούς φοιτητές να φέρνουν εξαρτώμενα μέλη.
Η οικονομική κρίση επιδεινώνεται. Σύμφωνα με το γραφείο φοιτητών (Office for Students), έως το 2025-26, το 72% των πανεπιστημίων αναμένεται να λειτουργούν με ζημίες. Η κατάσταση απαιτεί άμεσες λύσεις. Ενώ τα πανεπιστήμια του Ηνωμένου Βασιλείου συνεχίζουν να θεωρούνται ελκυστικά λόγω της ποιότητάς τους, είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί η ισορροπία μεταξύ οικονομικής βιωσιμότητας και παροχής εκπαίδευσης υψηλού επιπέδου.
Με τις διεθνείς φοιτητικές αιτήσεις να μειώνονται και τη χρηματοδότηση από εγχώριους φοιτητές να παραμένει σταθερή, οι επόμενες κινήσεις θα καθορίσουν την πορεία της ανώτατης εκπαίδευσης στη χώρα.
Διαβάστε ακόμη
Κρατικός Προϋπολογισμός: Πρωτογενές πλεόνασμα άνω των 12 δισ. ευρώ στο 11μηνο
Οι εφοπλιστές επένδυσαν $188 δισ. για ναυπηγήσεις μέσα στο 2024
Για όλες τις υπόλοιπες ειδήσεις της επικαιρότητας μπορείτε να επισκεφτείτε το Πρώτο Θέμα