Μετά την αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας κατά του Ντόναλντ Τραμπ ήταν αναπόφευκτο ότι στο προεκλογικό σκηνικό στις Ηνωμένες Πολιτείες θα δημιουργούνταν νέα δεδομένα. Η εικόνα του Τραμπ, πληγωμένου, με αίμα να τρέχει στο πρόσωπό του, αλλά με σηκωμένη τη γροθιά του στον αέρα, να φωνάζει τρεις φορές στο συγκεντρωμένο πλήθος το σύνθημα «πολεμήστε», πριν οι άνθρωποι των Μυστικών Υπηρεσιών τον φυγαδεύσουν από το βήμα της συγκέντρωσης στο Μπάτλερ της Πενσιλβάνια, δεν θα αφήσει ανεπηρέαστους τους Αμερικανούς ψηφοφόρους, παρότι οι προεδρικές εκλογές απέχουν σχεδόν τέσσερις μήνες.
Σε μια προεκλογική περίοδο όπου οι Αμερικανοί και όλος ο πλανήτης έχουν δει πολλά πρωτοφανή να συμβαίνουν. Η ρεβάνς Μπάιντεν εναντίον Τραμπ είναι η πρώτη αναμέτρηση μεταξύ Προέδρου και πρώην Προέδρου στη σύγχρονη εποχή. Είναι επίσης οι πρώτες εκλογές όπου ένα κόμμα αναμένεται να ορίσει -πανηγυρικά- υποψήφιο Πρόεδρο κάποιον με καταδίκες για σοβαρά αδικήματα, καθώς και οι πρώτες μετά την επίθεση στο Καπιτώλιο, την μεγαλύτερη πρόκληση για την ειρηνική μεταφορά εξουσίας στην ιστορία της χώρας.
Μέχρι το Σάββατο, πολλοί ανέμεναν ως «επόμενο επεισόδιο» την αλλαγή του υποψήφιου των Δημοκρατικών λόγω της διαφαινόμενης αδυναμίας του Μπάιντεν να ανταποκριθεί καν στις απαιτήσεις της προεκλογικής εκστρατείας. Θα ήταν η πρώτη φορά που ένα κόμμα θα απέρριπτε τον αδιαφιλονίκητο προεδρικό υποψήφιό του, απερχόμενο Πρόεδρο, ελάχιστες εβδομάδες πριν τις κάλπες.
Προέκυψε, όμως, και το ότι πρόκειται για τις πρώτες προεδρικές εκλογές εδώ και μισό αιώνα, στις οποίες ένας υποψήφιος χτυπήθηκε από σφαίρα ενός επίδοξου δολοφόνου. Επαναφέροντας στις μνήμες εφιαλτικές εικόνες του παρελθόντος, που συνόδευαν τη μοίρα του αξιώματος είτε για τον κάτοχό ή είτε για τον διεκδικητή του και που πάσχιζαν οι Αμερικανοί να ξεχάσουν.
Απότοκα των παραπάνω, το πιο επίφοβο: ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες παραμένουν σε μια παρατεταμένη περίοδο πρωτοφανούς πολιτικής πόλωσης και διχασμού, με το πολύ σοβαρό ενδεχόμενο πλέον το αποτέλεσμα από τις κάλπες του Νοεμβρίου να αμφισβητηθεί έντονα για δεύτερη συνεχή φορά σε προεδρικές εκλογές με ό,τι αυτό σημαίνει για την πολιτική σταθερότητα της κορυφαίας οικονομικής και στρατιωτικής δύναμης του πλανήτη.
Παίρνει πόντους ο Τραμπ
Οι πρώτες εκτιμήσεις των πολιτικών παρατηρητών από τις ΗΠΑ αναφέρουν πως το τραγικό περιστατικό του Σαββάτου έδωσε ήδη αρκετούς πόντους στον Ντόναλντ Τραμπ στην προσπάθειά του να επιστρέψει στο Λευκό Οίκο. Καταρχάς τον καθιστά συμπαθή σε σημαντική μερίδα των πολιτών, καθώς δέχτηκε μια δολοφονική επίθεση, εν μέσω μιας επεισοδιακής και άκρως τοξικής προεκλογικής περιόδου, για την εκτράχυνση της οποίας φέρει μάλιστα ακέραιες ευθύνες και ο ίδιος και οι επιτελείς του.
Ωστόσο, τώρα στερεί σε μεγάλο βαθμό από το αντίπαλο στρατόπεδο το επιχείρημα ότι ο ίδιος ευθύνεται αποκλειστικά για την ακραία πόλωση και την τοξικότητα, τη νοσηρή ρητορική και άλλα παρόμοια. Και σε αυτά έρχεται να προστεθεί η εικόνα ενός αγέρωχου πολιτικού που επιβιώνει μιας απόπειρας δολοφονίας και αμέσως στέκεται όρθιος και ζητεί από τους οπαδούς του να δώσουν τη μάχη. Και έτοιμου από σήμερα και μέχρι την Πέμπτη να γνωρίσει την αποθέωση στο Συνέδριο των Ρεπουμπλικάνων στο Μιλγουόκι, όπου ήδη έσπευσε, διατρανώνοντας ότι δεν θα ανατρέψει κανείς το πρόγραμμά του.
Απέναντι στην εικόνα ενός καταρρέοντος Προέδρου, που πασχίζει να αντέξει τις απαιτήσεις του προεκλογικού αγώνα, υπέστη μια δεινή ήττα στο πρώτο debate και αμφισβητείται πλέον έντονα εσωκομματικά αλλά και ευρύτερα όχι μόνο η σκοπιμότητα, αλλά και αυτή καθ’ εαυτή η δυνατότητά του να συνεχίσει τον προεκλογικό αγώνα.
Η κρίσιμη μάζα ψηφοφόρων
Όλα αυτά δεν απασχολούν τους φανατικούς οπαδούς των δυο υποψηφίων, αφορούν όμως τους ψηφοφόρους της «ενδιάμεσης ζώνης», που μετακινούνται ενίοτε μεταξύ των δυο πλευρών και η ψήφος τους γέρνει την πλάστιγγα της νίκης προς τη μια ή την άλλη. Και τώρα, στα μάτια τους, ο Τραμπ από-ενοχοποιείται εν πολλοίς για τις «αμαρτίες» του, του παρελθόντος.
Η δε αντίθεση της εύθραυστης συμπεριφοράς του Μπάιντεν με το ένα επεισόδιο αστάθειας να διαδέχεται το άλλο, με την αντίδραση του Τραμπ στον πυροβολισμό, που αποπνέει αντοχή, δύναμη και αποφασιστικότητα, είναι βέβαιο ότι θα προβληματίσει ακόμα και πολλούς οπαδούς των Δημοκρατικών ενόψει των εκλογών. Καθώς στο πρόσωπο του Προέδρου αντανακλώνται πέραν των άλλων η ισχύς της χώρας και το αίσθημα εσωτερικής ασφάλειας.
Αν και όλα τα παραπάνω μένει να επιβεβαιωθούν από το επόμενο κύμα δημοσκοπήσεων, υπενθυμίζεται πως ήδη ο πρώην Πρόεδρος, με καταλύτη το debate είχε αποκτήσει ένα προβάδισμα έναντι του νυν.
Η τακτική Τραμπ
Πολλά βεβαίως, θα εξαρτηθούν από την τακτική στο εξής των δυο «μονομάχων». Ήδη μετά την απόπειρα, οι Ρεπουμπλικάνοι έστω και με δυσκολία κατανόησαν ότι η απευθείας απόδοση στον Μπάιντεν της ηθικής αυτουργίας της απόπειρας κατά του Τραμπ ήταν επιλογή λανθασμένη. Εξ ου και αποσύρθηκαν γρήγορα ή υποβαθμίστηκαν ανάλογου ύφους δηλώσεις διαφόρων θερμόαιμων βουλευτών και γερουσιαστών μη εξαιρουμένου και του γιου του πρώην Προέδρου.
Είναι πολύ σημαντικό το πώς θα εμφανιστεί ο Τραμπ στο Συνέδριο. Αν θα συνεχίσει στη γραμμή των χαμηλών τόνων, που ακολουθεί στις μέσω αναρτήσεων παρεμβάσεις του μετά την απόπειρα, εδραιώνοντας την εικόνα της «ήρεμης» -και όχι τοξικής- «δύναμης», που πατάει πλέον γερά στις ράγες της επιστροφής στο Λευκό Οίκο. Θα μπορέσει όμως, αυτή να επικρατήσει απέναντι στο απρόβλεπτο του χαρακτήρα του, τον παρορμητισμό και την ροπή του προς την ακραία ρητορική που εξάπτει τα πάθη και για πόσο;
Διαβάστε περισσότερα στο Protothema.gr