Με σημαντική μείωση κατά 69% του κινδύνου εμφάνισης της νόσου Αλτσχάιμερ συνδέεται το φάρμακο σιλδεναφίλη, γνωστότερο με τις εμπορικές ονομασίες «Viagra» και «Revatio», σύμφωνα με νέα επιστημονική μελέτη που πραγματοποιήθηκε στις ΗΠΑ.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, το φάρμακο αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει μια νέα θεραπευτική επιλογή εναντίον της ανίατης νευροεκφυλιστικής πάθησης, που αποτελεί την κυριότερη αιτία άνοιας στους ηλικιωμένους παγκοσμίως, πλήττοντας εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους.
Η σιλδεναφίλη χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα κυρίως για τη θεραπεία της στυτικής δυσλειτουργίας στους άνδρες, καθώς και της πνευμονικής αρτηριακής υπέρτασης.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρ Φεϊσιόνγκ Τσενγκ από το Ινστιτούτο Γονιδιωματικής Ιατρικής της Κλινικής Κλίβελαντ στο Οχάιο, χρησιμοποίησαν μια υπολογιστική μέθοδο και συνδύασαν γενετικά και άλλα βιολογικά στοιχεία, με σκοπό να αποδώσουν καλύτερα τις βιολογικές «υπογραφές» της νόσου Αλτσχάιμερ.
Στη συνέχεια, ανέλυσαν πάνω από 1.600 εγκεκριμένα φάρμακα για να βρουν εκείνα που φαίνεται να ταιριάζουν καλύτερα με το βιολογικό-πρωτεϊνικό «προφίλ» του Αλτσχάιμερ.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης τους, η σιλδεναφίλη έλαβε μία από τις υψηλότερες βαθμολογίες, γεγονός που σημαίνει ότι το εν λόγω φάρμακο φαίνεται να έχει δυνατότητες να επιδράσει θετικά στο Αλτσχάιμερ.
Σε ένα επόμενο βήμα, οι επιστήμονες ανέλυσαν ιατρικά και ασφαλιστικά αρχεία για περισσότερους από 7 εκατ. ανθρώπους, βρίσκοντας ότι η χορήγηση της σιλδεναφίλης σχετιζόταν με σημαντική μείωση κατά 69% στον κίνδυνο διάγνωσης Αλτσχάιμερ σε βάθος εξαετίας.
Η σιλδεναφίλη βρέθηκε να συνδέεται με 55% μικρότερο κίνδυνο Αλτσχάιμερ σε σχέση με το αντι-υπερτασικό φάρμακο losartan (λοζαρτάνη) και κατά 63% σε σχέση με το αντιδιαβητικό μετφορμίνη. Tα δύο αυτά φάρμακα δοκιμάζονται ήδη και κατά της νόσου Αλτσχάιμερ.
Όπως είπε ο δρ Τσενγκ: «Βρήκαμε ότι η χρήση σιλδεναφίλης μείωσε την πιθανότητα Αλτσχάιμερ τόσο στα άτομα με στεφανιαία νόσο, υπέρταση και διαβήτη τύπου 2, που όλες είναι συννοσηρότητες οι οποίες σχετίζονται με το Αλτσχάιμερ, όσο και στα άτομα χωρίς τέτοιες παθήσεις».
Η συσσώρευση των πρωτεϊνών β-αμυλοειδές και Ταυ στον εγκέφαλο προκαλεί τον σχηματισμό παθολογικών πλακών και νευροϊνιδιακών σωρών, δύο χαρακτηριστικών «υπογραφών» της νόσου Αλτσχάιμερ. Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι η αλληλεπίδραση μεταξύ του β-αμυλοειδούς και της πρωτεΐνης Ταυ συμβάλλει στη νευροεκφύλιση του εγκεφάλου περισσότερο από ό,τι καθένας ξεχωριστά από αυτούς τους δύο παράγοντες. Η σιλδεναφίλη, όπως έχει δείξει η έρευνα σε ζώα, στοχεύει ακριβώς σε αυτή την αλληλεπίδραση σε μοριακό επίπεδο.
Οι ερευνητές επεσήμαναν την ανάγκη να πραγματοποιηθούν τυχαιοποιημένες και ελεγχόμενες κλινικές μελέτες με εικονικό φάρμακο (πλασίμπο) και στα δύο φύλα, προκειμένου να επιβεβαιωθεί η αποτελεσματικότητα του φαρμάκου κατά της νόσου Αλτσχάιμερ.
Όπως ανέφερε ο δρ Τσενγκ, επειδή τα ευρήματα της μελέτης δείχνουν προς το παρόν μόνο μία συσχέτιση ανάμεσα στη χρήση σιλδεναφίλης και στη μειωμένη πιθανότητα Αλτσχάιμερ, σχεδιάζεται μια τυχαιοποιημένη κλινική δοκιμή φάσης 2 για να ελέγξει τη σχέση αιτίου – αποτελέσματος και να επιβεβαιώσει τα κλινικά οφέλη του εν λόγω φαρμάκου στους ασθενείς με Αλτσχάιμερ.
Επίσης, εξετάζεται η δυνατότητα το φάρμακο να αξιοποιηθεί και σε άλλες νευροεκφυλιστικές παθήσεις, όπως το Πάρκινσον και η αμυοτροφική πλευρική σκλήρυνση.
Οι ερευνητές έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα γήρανσης «Nature Aging».
Διαβάστε ακόμη
Πρωτιές της ελληνικής ναυτιλίας δείχνουν 5 έρευνες
ΕΚΤ: Πότε θα γίνει το lifting στα χαρτονομίσματα του ευρώ
Καφές: Γιατί εκτινάχθηκε η τιμή του – Τι προβλέπεται για το 2022